1
00:01:36,640 --> 00:01:44,640
แปลไทย สุนัขป่าโลกันตร์
gotfansite.com
2
00:01:44,640 --> 00:01:52,500
Original subtitle by honeybunny
www.addic7ed.com
3
00:03:25,630 --> 00:03:27,760
เสียงมาจากลาน
4
00:03:33,300 --> 00:03:35,270
ท่าน ผบ. นี่!
5
00:03:48,540 --> 00:03:50,440
ช่วยกันพาเข้าข้างในที
6
00:04:45,880 --> 00:04:47,540
ฝีมือธอร์น
7
00:04:52,160 --> 00:04:55,280
คิดว่าเหลือพี่น้องที่ไว้ใจได้
สักกี่คน?
8
00:04:55,720 --> 00:04:56,720
ไว้ใจ?
9
00:05:00,200 --> 00:05:01,880
ก็คนในห้องนี้
10
00:05:02,530 --> 00:05:04,600
หมาป่ารู้จักเจ้าไหม?
11
00:05:05,600 --> 00:05:08,160
อะไรช่วยได้ต้องใช้ให้หมด
12
00:05:13,880 --> 00:05:15,440
เซอร์ดาวอส
13
00:05:57,480 --> 00:05:59,880
ในเปลวไฟ ฉันเห็นเขา
14
00:06:00,840 --> 00:06:03,160
ออกรบที่วินเทอร์เฟล
15
00:06:06,960 --> 00:06:09,600
พูดแทนไฟไม่ได้ แต่...
16
00:06:10,800 --> 00:06:12,600
เขาตายแล้ว
17
00:06:32,780 --> 00:06:34,480
นั่น ผบ. ของเรานะ
18
00:06:34,570 --> 00:06:36,400
มันไม่ควรเป็น ผบ. ตั้งแต่แรก!
19
00:06:40,200 --> 00:06:42,920
รู้สาเหตุที่เรียกมาแล้วนี่
20
00:06:46,000 --> 00:06:48,360
จอน สโนว์ตายแล้ว
21
00:06:48,400 --> 00:06:49,520
ฝีมือใคร?
22
00:06:50,620 --> 00:06:51,750
ข้าเอง
23
00:06:52,520 --> 00:06:55,300
กับโบเวน มาร์ช กับโอเธล ยาร์วิค
24
00:06:55,370 --> 00:06:57,550
และเหล่าหัวหน้าแห่งปราสาทนี้
25
00:06:57,550 --> 00:06:59,550
- ฆาตกร!
- คนทรยศ!
26
00:07:03,170 --> 00:07:04,730
เอ็งพูดถูก!
27
00:07:05,170 --> 00:07:07,500
เราก่อเรื่องกบฏด้วยกันทุกคน
28
00:07:07,550 --> 00:07:10,500
จอน สโนว์เป็น ผบ. ข้าจริง
29
00:07:11,440 --> 00:07:13,200
ข้าเกลียดมัน
30
00:07:13,670 --> 00:07:15,250
หน้าไหนก็รู้
31
00:07:15,870 --> 00:07:19,860
แต่ข้าไม่เคยฝืนคำสั่ง แม้แต่ครั้งเดียว
32
00:07:20,200 --> 00:07:21,550
ความภักดี
33
00:07:21,670 --> 00:07:24,700
คือรากฐานของหน่วยพิทักษ์
34
00:07:24,850 --> 00:07:27,250
และหน่วยนี้สำคัญต่อข้าที่สุด
35
00:07:27,650 --> 00:07:29,250
ข้าถวายชีวิตให้
36
00:07:29,400 --> 00:07:33,450
เราทุกคนล้วนถวายชีวิต
แก่หน่วยพิทักษ์
37
00:07:35,600 --> 00:07:40,450
แต่จอน สโนว์ กำลังจะทำลายหน่วยของเรา
38
00:07:40,700 --> 00:07:43,550
มันเปิดประตูของเราให้คนเถื่อนผ่าน
39
00:07:43,620 --> 00:07:46,770
อย่างที่ไม่เคยมี ผบ. ใดทำมาก่อน
40
00:07:46,920 --> 00:07:49,820
มันยกดินแดน ที่พวกมันเคย
41
00:07:49,850 --> 00:07:55,060
ปล้น ข่มขื่น ฆ่า ให้พวกมัน
42
00:07:55,600 --> 00:07:59,920
ผบ. สโนว์ ทำสิ่งที่ตัวเองคิดว่าถูกต้อง
43
00:07:59,950 --> 00:08:01,470
เรื่องนั้นไม่สงสัยหรอก
44
00:08:02,770 --> 00:08:06,920
แต่ที่หมอนั่นคิดว่าถูกต้อง
จะเป็นจุดจบของเรา
45
00:08:07,050 --> 00:08:10,000
มันบังคับให้เราทำเรื่องอัปรีย์
46
00:08:11,170 --> 00:08:12,850
และเราผ่านมันมาแล้ว
47
00:08:25,250 --> 00:08:27,260
มันเห็นแน่ว่าเราไม่ได้ไป
48
00:08:27,620 --> 00:08:29,950
ธอร์นคงประกาศเป็นทางการแล้ว
49
00:08:30,000 --> 00:08:31,420
มันยึดปราสาทดำไปแล้ว
50
00:08:31,470 --> 00:08:33,770
ไม่สนโว้ยว่าใครนั่งโต๊ะผู้นำ
51
00:08:34,670 --> 00:08:36,200
จอนเป็นเพื่อนข้า
52
00:08:37,350 --> 00:08:39,600
ไอ้เวรนั่นสังหารเขา
53
00:08:40,420 --> 00:08:42,250
ทีนี้ตาเราเอาคืน
54
00:08:42,270 --> 00:08:43,350
เราไม่มีคน
55
00:08:43,420 --> 00:08:45,920
- มีหมาป่าโลกันตร์ไง
- ไม่พอ
56
00:08:46,020 --> 00:08:48,270
ข้าเพิ่งจะได้รู้จักกับ ผบ.
57
00:08:48,320 --> 00:08:51,270
แต่เชื่อว่าเขาไม่อยากให้เพื่อนๆ
เอาชีวิตไปทิ้งเปล่าๆ หรอก
58
00:08:51,320 --> 00:08:54,650
ถ้าอยากรอดถึงพรุ่งนี้ ท่านเลือกผิดห้องแล้วว่ะ
59
00:08:55,550 --> 00:08:57,630
เราจะตายด้วยกันคืนนี้
60
00:08:58,020 --> 00:09:01,500
และจะพยายามลากธอร์น
ลงนรกไปด้วย
61
00:09:01,520 --> 00:09:04,470
เราต้องสู้ใช่ แต่ไม่จำเป็นต้องตาย
62
00:09:04,470 --> 00:09:06,950
- ขอแค่มีคนช่วย.
- ใครจะมาช่วยเรา?
63
00:09:07,020 --> 00:09:10,170
เจ้าไม่ใช่พวกเดียวนะ
ที่ติดหนี้ชีวิตจอน สโนว์
64
00:09:18,120 --> 00:09:19,820
ปิดตายประตูไว้
65
00:09:20,020 --> 00:09:21,820
อย่าให้ใครเข้า
66
00:09:22,250 --> 00:09:23,990
ข้าจะรีบกลับมา
67
00:09:34,720 --> 00:09:37,250
เห็นครั้งแรก เธออายุ 11 เอง
68
00:09:39,520 --> 00:09:42,000
ลูกสาวครูฝึกหมา
69
00:09:44,650 --> 00:09:46,550
มีกลิ่นหมาติดตัว
70
00:09:50,120 --> 00:09:53,350
ข้าไม่ได้แก่กว่าเท่าไหร่
แต่ตอนนั้นใครๆ ก็กลัวข้าแล้ว
71
00:09:55,220 --> 00:09:57,350
เจ้าก็ด้วยนี่
72
00:10:02,920 --> 00:10:04,520
แต่เมอรันด้า ไม่เลย
73
00:10:04,850 --> 00:10:07,550
จะทำอะไรเธอได้บ้างน้อ
ที่หมาทำไม่ได้?
74
00:10:08,800 --> 00:10:10,170
เธอไม่กลัวอะไรเลย
75
00:10:10,700 --> 00:10:12,570
กล้าทำทุกอย่าง
76
00:10:19,150 --> 00:10:22,470
ข้าจะให้มันชดใช้ความเจ็บปวดของเจ้า
เป็นพันๆ ครั้ง
77
00:10:25,370 --> 00:10:27,880
อยากให้เจ้าได้เห็นจริงๆ
78
00:10:32,650 --> 00:10:36,070
ให้ข้าน้อยขุดสุสานให้เธอไหม ใต้เท้า?
79
00:10:37,500 --> 00:10:40,570
หรืออยากให้ทหารเตรียมแท่นเผา?
80
00:10:45,150 --> 00:10:47,450
ฝัง เผา?
81
00:10:48,320 --> 00:10:49,720
นี่เนื้อชั้นดีเฟ้ย
82
00:10:49,770 --> 00:10:50,950
เอาไปเลี้ยงหมาซะ
83
00:10:53,200 --> 00:10:55,920
เจ้าคุมกองม้าได้น่าประทับใจมาก
84
00:10:56,020 --> 00:10:59,150
เพราะเจ้าแท้ๆ
ถึงฆ่าราชาจอมปลอมแสตนนิสได้
85
00:10:59,350 --> 00:11:01,520
รู้ไหมใครเป็นคนลงดาบ?
86
00:11:01,900 --> 00:11:03,400
- ไม่
- น่าเสียดาย
87
00:11:03,550 --> 00:11:05,300
จะตบรางวัลซะหน่อย
88
00:11:05,650 --> 00:11:08,620
ยังไงก็เป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่
89
00:11:09,150 --> 00:11:11,320
รู้สึกเหมือนผู้ชนะไหม?
90
00:11:16,220 --> 00:11:18,450
ข้าทรยศราชบัลลังก์
91
00:11:18,470 --> 00:11:20,600
เพื่อแต่งซานซา สตาร์คให้เจ้า
92
00:11:20,950 --> 00:11:23,170
คิดว่าการเผาเกวียนกลางดึก
93
00:11:23,200 --> 00:11:25,700
และรุมฆ่าทหารอิดโรยของบะราธเธียน
94
00:11:25,770 --> 00:11:29,170
จะเหมือนสู้ทัพแลนนิสเตอร์
ที่เตรียมตัวอย่างดีเสบียงพร้อมรึ?
95
00:11:31,530 --> 00:11:32,870
ไม่ขอรับ
96
00:11:35,100 --> 00:11:36,800
มันมาคิดบัญชีแน่
97
00:11:36,920 --> 00:11:38,820
เราจำเป็นต้องมีชาวเหนือ
98
00:11:38,920 --> 00:11:40,250
ชาวเหนือทั้งแคว้น
99
00:11:40,800 --> 00:11:44,270
มันไม่ช่วยแน่ ถ้าไม่มีซานซา สตาร์ค
100
00:11:45,020 --> 00:11:47,450
และเราก็ไม่มีซานซา สตาร์คแล้ว
101
00:11:47,720 --> 00:11:49,800
เจ้าเอาเธอมาเล่นอย่างเคย
102
00:11:49,950 --> 00:11:53,770
เจ้าเอาทายาทเกาะเหล็กมาเล่นอย่างเคย
แล้วมันก็หนีไปทั้งคู่
103
00:11:53,820 --> 00:11:56,450
ข้าส่งคนกับหมาที่เก่งที่สุดไปแล้ว
104
00:11:56,650 --> 00:11:58,120
หนีได้ไม่ไกลหรอก
105
00:11:58,120 --> 00:11:59,860
ได้ยินก็ชื่นใจ
106
00:12:00,020 --> 00:12:03,280
ไม่มีซานซา เจ้าก็ผลิตทายาทไม่ได้
107
00:12:03,360 --> 00:12:06,450
พอไม่มีทายาท ... ก็ นะ
108
00:12:09,500 --> 00:12:11,620
ขอให้เมสเตอร์ดูไม่ผิดเถอะ
109
00:12:11,710 --> 00:12:13,850
ว่าในครรภ์เลดี้วัลด้าเป็นลูกชาย
110
00:12:34,010 --> 00:12:35,980
หยุดไม่ได้นะ
111
00:12:54,970 --> 00:12:56,720
ต้องข้ามนี่ไป
112
00:12:59,200 --> 00:13:02,450
- ข้าทำไม่ได้
- เป็นทางเดียวที่จะสลัดหมาพวกนั้น
113
00:13:02,500 --> 00:13:05,270
เย็นเกินไป ข้าทำไม่ได้
ข้าไม่รอดแน่ ตายแน่ๆ
114
00:13:05,270 --> 00:13:07,520
รู้ไหมหมาพวกนั้นทำอะไรคนบ้าง
115
00:13:07,550 --> 00:13:09,300
ตายแบบนี้ดีกว่าเยอะ
116
00:13:41,330 --> 00:13:43,970
ทางนี้ มาๆ
117
00:13:59,150 --> 00:14:00,510
ซานซา
118
00:14:01,900 --> 00:14:03,570
ซานซา
119
00:14:24,270 --> 00:14:26,870
บอกให้มันนิ่งหน่อยสิวะ!
120
00:14:27,020 --> 00:14:28,820
อยู่นี่นะ ข้าจะล่อมันเอง
121
00:14:28,850 --> 00:14:30,570
อย่านะ ไม่มีเจ้า ข้าไม่รอดแน่
122
00:14:30,700 --> 00:14:31,700
รอดสิ
123
00:14:32,350 --> 00:14:34,460
ขึ้นเหนือ เหนือเหนือเหนือ
124
00:14:34,900 --> 00:14:37,100
จอนเป็น ผบ. ปราสาทดำ
125
00:14:37,520 --> 00:14:38,870
เขาต้องช่วยแน่ๆ
126
00:14:47,550 --> 00:14:49,650
เห็นคนแล้วใช่มั้ย?
127
00:14:50,300 --> 00:14:53,000
- นั่นไง!
- จัดการมัน!
128
00:14:57,150 --> 00:14:59,050
เลดี้บอลตันอยู่ไหน?
129
00:15:00,050 --> 00:15:02,020
- ตายแล้ว
- โกหก
130
00:15:02,070 --> 00:15:04,830
เธอโดดกำแพงลงมาขาหัก
131
00:15:05,270 --> 00:15:07,170
ข้าทิ้งเธอไว้ในกองหิมะ
132
00:15:12,000 --> 00:15:14,450
เจออะไรเข้าแล้ว!
วิ่งๆๆ!
133
00:15:27,220 --> 00:15:29,970
รีซิสต์ คอย
134
00:15:32,020 --> 00:15:33,220
คอย
135
00:15:33,270 --> 00:15:37,150
ทนรอไม่ไหวแล้ว
ว่าทีนี้แรมซีย์จะตัดอะไรเอ็ง
136
00:15:46,120 --> 00:15:48,150
มีม้า! ใครน่ะ?
137
00:15:48,450 --> 00:15:49,700
ผู้หญิงว่ะ
138
00:16:57,440 --> 00:16:59,780
อย่า! ได้โปรด!
139
00:17:52,850 --> 00:17:55,970
เลดี้ซานซา ข้าขอน้อมถวายตัวอีกครั้ง
140
00:17:57,700 --> 00:18:00,020
ข้าจะอารักษาท่าน เก็บความลับ
141
00:18:00,050 --> 00:18:02,600
และสละชีพเพื่อท่านในคราจำเป็น
142
00:18:03,510 --> 00:18:06,400
ขอสาบานต่อเทพ
องค์เก่าและองค์ใหม่
143
00:18:16,170 --> 00:18:17,650
และข้าขอสาบาน...
144
00:18:19,520 --> 00:18:23,120
ว่าจะมีท่านอยู่ในใจเสมอ
145
00:18:23,970 --> 00:18:24,670
และ...
146
00:18:27,070 --> 00:18:28,800
แบ่งปันเหล้ายาปลาปิ้ง
147
00:18:28,850 --> 00:18:31,350
...แบ่งปันเหล้ายาปลาปิ้ง
148
00:18:34,070 --> 00:18:38,670
และสัญญาจะไม่สั่งให้ท่าน
149
00:18:38,700 --> 00:18:40,540
ต้องทำเรื่องเสียเกียรติยศ
150
00:18:41,420 --> 00:18:44,350
ขอสาบานต่อเทพองค์เก่าและองค์ใหม่
151
00:18:45,900 --> 00:18:47,250
ยืนขึ้นเถิด
152
00:19:32,620 --> 00:19:36,050
ฝ่าบาท ขอประทานอภัย
153
00:19:36,100 --> 00:19:38,520
เรือจากดอร์นมาถึงท่าแล้ว
154
00:19:40,020 --> 00:19:41,450
เมอร์เซลลา
155
00:20:54,620 --> 00:20:57,650
จำครั้งแรกที่เห็นศพได้ไหม?
156
00:20:58,770 --> 00:21:00,150
ท่านแม่
157
00:21:02,800 --> 00:21:05,270
ตอนแม่ตาย ข้าได้แต่คิด
158
00:21:05,300 --> 00:21:06,900
ว่าป่านนี้แม่จะเป็นไงแล้ว
159
00:21:10,280 --> 00:21:12,900
คิดทุกวันทุกคืน
160
00:21:13,670 --> 00:21:16,120
หน้าตาแม่จะเป็นยังไง
161
00:21:18,420 --> 00:21:20,500
ศพจะพองมั้ย
162
00:21:22,250 --> 00:21:24,370
ผิวจะเข้มขึ้นมั้ย
163
00:21:26,250 --> 00:21:28,540
ริมฝีปากร่วงหลุดแล้วหรือเปล่า
164
00:21:33,820 --> 00:21:37,120
ข้านึกเรื่องเอาเมอร์เซลลาใส่สุสาน
165
00:21:38,220 --> 00:21:41,900
นึกหน้าสวยๆ ของลูกเน่าเปื่อย
166
00:21:42,300 --> 00:21:44,060
อย่าไปนึกถึงมัน
167
00:21:45,150 --> 00:21:46,400
ข้าต้องนึก
168
00:21:47,900 --> 00:21:50,670
ข้าต้องนึก ข้าปล่อยลูกทรมานคนเดียวไม่ได้
169
00:21:50,700 --> 00:21:53,370
เธอไม่ทรมานหรอก เธอจากไปแล้ว
170
00:21:53,900 --> 00:21:56,320
ไม่มีใครทำอะไรเธอได้อีกแล้ว
171
00:21:58,100 --> 00:21:59,710
เธอเป็นเด็กดี
172
00:22:01,320 --> 00:22:04,000
น่ารักตั้งแต่เริ่มหายใจ
173
00:22:05,850 --> 00:22:07,800
ไม่รู้ว่าเธอมาจากไหน
174
00:22:10,300 --> 00:22:12,200
ไม่ได้เหมือนข้าเลย
175
00:22:12,970 --> 00:22:15,950
ไม่ใจร้าย ไม่อิจฉา ดีเสมอ
176
00:22:15,970 --> 00:22:17,020
ข้ารู้
177
00:22:17,800 --> 00:22:21,200
ข้าคิดว่า ถ้าให้กำเนิดเด็กดีขนาดนี้ได้
178
00:22:21,520 --> 00:22:24,100
บริสุทธิ์ขนาดนี้ได้...
179
00:22:26,800 --> 00:22:29,720
- ข้าอาจจะไม่ใช่นางมารก็ได้
- ฟังนะ ฟังข้านะ
180
00:22:29,750 --> 00:22:32,720
นั่นลูกสาวข้า และข้าพลาดเอง
181
00:22:32,770 --> 00:22:34,670
ไม่ ข้ารู้อยู่แล้วมันจะเป็นแบบนี้
182
00:22:34,780 --> 00:22:36,910
แม่มดบอกข้าหลายปีก่อน
183
00:22:38,920 --> 00:22:42,120
ทำนายว่ามีลูกสาม
ทำนายว่าลูกๆ จะตายหมด
184
00:22:42,200 --> 00:22:44,620
"และทองจักคลุมศพ"
185
00:22:45,020 --> 00:22:46,770
คำทำนายเป็นจริงทุกคำ
186
00:22:46,820 --> 00:22:48,350
เจ้าเปลี่ยนมันไม่ได้หรอก
187
00:22:48,400 --> 00:22:50,300
มันคือลิขิตฟ้า
188
00:22:50,370 --> 00:22:52,960
- เจ้าไม่เชื่อเสียหน่อย
- เชื่อสิ
189
00:22:53,270 --> 00:22:56,220
เจ้าบอกเองนี่ ตอนท่านพ่อตาย
190
00:22:56,720 --> 00:22:58,620
บอกว่าเราต้องไม่แตกคอกัน
191
00:22:58,700 --> 00:23:01,850
บอกว่าคนอื่นจะยุยงพวกเรา
ช่วงชิงของๆ เรา
192
00:23:02,200 --> 00:23:03,420
นั่นก็อยู่ในคำทำนาย
193
00:23:03,420 --> 00:23:05,900
ตอนนั้นข้าไม่ฟัง
แต่ที่เจ้าพูดล้วนเป็นจริง
194
00:23:05,950 --> 00:23:08,550
ช่างหัวคำทำนาย
ช่างหัวลิขิตฟ้า
195
00:23:08,600 --> 00:23:10,530
ช่างหัวคนนอกแม่มให้หมด
196
00:23:10,820 --> 00:23:14,370
ในโลกนี้ มีแต่เรานี่แหละที่สำคัญ
197
00:23:14,490 --> 00:23:16,070
ทุกอย่างที่มันชิงไป
198
00:23:16,100 --> 00:23:18,070
เราจะเอาคืนให้ยิ่งกว่า
199
00:23:20,950 --> 00:23:23,330
เราจะชิงมาให้หมดทุกอย่าง
200
00:23:30,700 --> 00:23:34,300
"นรกเจ็ดขุม ล้นทะลักวิญญาณนักบุญ
201
00:23:34,650 --> 00:23:36,200
กรีดร้องเจ็บปวดสาหัส
202
00:23:36,300 --> 00:23:39,420
อับอายเกินรับได้ จนลืมความทรมานจากไฟ
203
00:23:39,450 --> 00:23:41,350
เพราะเขาเห็นแล้ว
204
00:23:41,420 --> 00:23:45,150
ว่าหากไม่ปกปิดบาป
เขาย่อมได้รับอภัยโทษ"
205
00:23:45,450 --> 00:23:47,150
ฉันอยากพบน้องชาย
206
00:23:47,230 --> 00:23:49,520
- สารภาพ
- ได้โปรดเถอะ
207
00:23:49,800 --> 00:23:52,100
อย่างน้อยบอกเถิด เขาสบายดีไหม?
208
00:23:52,150 --> 00:23:53,020
สารภาพ
209
00:23:57,100 --> 00:23:59,670
ราชินีขอสั่งให้พาไปพบน้องชาย
210
00:23:59,700 --> 00:24:01,280
คนบาปไม่อาจสั่งอะไร
211
00:24:01,400 --> 00:24:04,080
คนบาปทำได้เพียงสารภาพ
212
00:24:07,470 --> 00:24:09,520
แม่ชีอุเน็ลลา
213
00:24:11,020 --> 00:24:13,550
แขกอีกท่านอยากพบ
214
00:24:24,700 --> 00:24:26,050
โอ๋ ๆ
215
00:24:27,870 --> 00:24:30,890
แม่ชีอุเน็ลลา บางทีก็ใจจดใจจอเกินไป
216
00:24:31,800 --> 00:24:32,800
ข้าจะคุยกับเธอให้
217
00:24:34,500 --> 00:24:37,520
บอกทีเถิด น้องชายข้าเป็นไงบ้าง?
218
00:24:39,300 --> 00:24:43,220
ข้ามาหา
ไม่ใช่เพราะเซอร์ลอรัส
219
00:24:44,370 --> 00:24:46,750
สามีคิดถึงเจ้ามาก
220
00:24:46,800 --> 00:24:50,210
รักระหว่างสามีภรรยา
เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์
221
00:24:50,520 --> 00:24:53,950
สะท้อนถึงรักที่พระเจ้ามีต่อเราทุกคน
222
00:24:53,970 --> 00:24:57,870
แต่ความบาปพรากเรา
จากพระผู้เป็นเจ้า
223
00:24:58,470 --> 00:25:01,600
เพียงการสารภาพ จึงล้างบาปได้
224
00:25:01,970 --> 00:25:03,970
ข้าไม่มีอะไรจะสารภาพ
225
00:25:05,100 --> 00:25:08,480
เจ้าเชื่อว่าตัวเองบริสุทธิ์หรือ?
226
00:25:08,750 --> 00:25:10,100
ไร้มลทินหรือ?
227
00:25:10,650 --> 00:25:12,900
ไร้บาปสิ้นเชิงหรือ?
228
00:25:14,420 --> 00:25:16,070
คนแบบนั้นไม่มีหรอก
229
00:25:17,870 --> 00:25:20,360
เจ้าก้าวถูกทางแล้ว
230
00:25:22,020 --> 00:25:24,270
แต่ระยะทางยังอีกไกล
231
00:25:37,960 --> 00:25:40,550
ข้าอิจฉาโอเบอรินมาตลอด
232
00:25:40,750 --> 00:25:42,620
เขาใช้ชีวิตคุ้มค่า
233
00:25:42,720 --> 00:25:44,300
คุ้มจริงๆ
234
00:25:44,450 --> 00:25:45,970
ได้ล่องเรือท่องโลก
235
00:25:46,100 --> 00:25:48,220
ได้สู้กับคนจากทุกอาณาจักร
236
00:25:48,300 --> 00:25:51,000
หลับนอนกับสาวงานที่สุดในแผ่นดิน
237
00:25:51,050 --> 00:25:52,640
- และหนุ่ม
- และหนุ่ม
238
00:25:52,900 --> 00:25:55,310
เขาได้ทำทุกอย่าง
239
00:25:55,570 --> 00:25:58,700
ส่วนข้าได้แต่นั่งอยู่ในดอร์น
240
00:25:58,770 --> 00:26:03,070
พยายามให้ชาวประชาอยู่ดี มีกินอิ่มท้อง
241
00:26:03,450 --> 00:26:05,300
แต่ชีวิตก็งี้แหละ
242
00:26:06,740 --> 00:26:08,870
เราต่างมีหน้าที่ของตน
243
00:26:09,200 --> 00:26:13,750
โอเบอรินเกิดมาเป็นนักผจญภัย
244
00:26:13,830 --> 00:26:15,970
ส่วนข้าเกิดมาครองเมือง
245
00:26:15,970 --> 00:26:18,000
ปวงเทวาไม่โง่เพคะ
246
00:26:18,050 --> 00:26:20,750
ท่านคงเป็นนักผจญภัยชั้นเลว
247
00:26:20,850 --> 00:26:23,140
ส่วนโอเบอริน เฮอะ
248
00:26:23,570 --> 00:26:25,600
คงปกครองได้ห่วยที่สุด
249
00:26:26,400 --> 00:26:29,070
รู้ไหม แม่เจ้าเป็นสตรีที่ยอดมากนะ
250
00:26:29,200 --> 00:26:30,810
เจ้าชายโดแรน
251
00:26:42,870 --> 00:26:44,850
เจ้าหญิงเมอร์เซลลา
252
00:27:03,850 --> 00:27:06,170
ท่านออกจากวังครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?
253
00:27:06,300 --> 00:27:08,950
ท่านไม่รู้จักประชากรของตัวเอง
254
00:27:09,270 --> 00:27:11,550
เขารังเกียจท่านทั้งนั้น
255
00:27:11,820 --> 00:27:15,770
เอเลีย มาร์เทล ถูกข่มขืนฆ่า
ท่านไม่ทำอะไรเลย
256
00:27:16,450 --> 00:27:20,950
โอเบอริน มาร์เทลถูกฆ่า
ท่านก็ไม่ทำอะไรเลย
257
00:27:21,720 --> 00:27:24,450
ท่านมันไม่ใช่ชาวดอร์นิช
258
00:27:25,550 --> 00:27:27,970
ไม่ใช่เจ้าชายของเรา
259
00:27:28,270 --> 00:27:32,920
ทริสเตนลูกข้า...
260
00:27:33,870 --> 00:27:37,420
ลูกท่านมันอ่อนแอเหมือนพ่อ
261
00:27:37,800 --> 00:27:41,370
ผู้ชายปวกเปียก
จะไม่ได้ครองดอร์นอีกต่อไปแล้ว
262
00:28:03,760 --> 00:28:06,260
บอกแล้วว่าไม่หิว
263
00:28:06,380 --> 00:28:08,510
ไม่ได้เอาอาหารมาให้
264
00:28:11,020 --> 00:28:12,710
แต่มาฆ่า
265
00:28:13,020 --> 00:28:15,820
อยากให้คนนั้นลงมือ หรือข้าดี?
266
00:28:15,970 --> 00:28:18,950
เราครอบครัวกันนะ
ข้าไม่อยากทำร้ายเจ้า
267
00:28:19,360 --> 00:28:22,060
คนนั้น หรือข้าดี?
268
00:28:26,800 --> 00:28:28,000
เจ้า
269
00:28:28,250 --> 00:28:30,070
เยี่ยม
270
00:28:30,150 --> 00:28:32,070
หัวใสนะน้อง
271
00:28:48,750 --> 00:28:51,250
รู้ตัวมั้ยว่าโลภมาก?
272
00:28:59,700 --> 00:29:02,220
เราแก้ไขอะไรเมืองนี้ไม่ได้หรอก
273
00:29:02,250 --> 00:29:04,450
ถ้านั่งจุ้มปุ๊ก
อยู่ยอดปิระมิด 800 ฟุตโน่น
274
00:29:05,320 --> 00:29:07,000
ไม่ต้องห่วงน่า
275
00:29:07,320 --> 00:29:09,670
เราแต่งตัวเป็นพ่อค้าทั่วๆ ไปแล้ว
276
00:29:11,020 --> 00:29:13,360
ก็ท่านเดินแบบคนรวยทำกัน
277
00:29:13,650 --> 00:29:17,150
วันๆ เจ้านั่งมองคนรวยเดินเรอะ?
278
00:29:17,270 --> 00:29:21,050
ท่านเดินอย่างกับเป็นเจ้าของถนน
279
00:29:21,220 --> 00:29:24,320
ตอนเด็กๆ
ข้าขโมยจากคนแบบท่านนี่แหละ
280
00:29:24,400 --> 00:29:26,350
ดีนะเจ้าไม่เด็กแล้ว
281
00:29:27,720 --> 00:29:29,800
จู๋ก็ไม่มีแล้วด้วย
282
00:29:40,850 --> 00:29:43,170
(ให้เด็ก)
283
00:29:43,460 --> 00:29:46,150
(อาหาร)
284
00:29:48,550 --> 00:29:50,770
เธอนึกว่าท่านอยากกินเด็ก
285
00:29:51,120 --> 00:29:53,470
(เขาพูดวาลีเรียนไม่เก่ง)
286
00:29:53,800 --> 00:29:56,290
(เขาแค่อยากให้เงิน)
287
00:29:56,520 --> 00:30:00,260
(เด็กจะได้มีอะไรกิน)
288
00:30:13,340 --> 00:30:16,950
- มีซ่า แปลว่าแม่ในภาษาวาลีเรียน
- คำนี้ข้ารู้
289
00:30:17,000 --> 00:30:19,670
- ใครเขียน?
- เดายากนะ
290
00:30:19,750 --> 00:30:23,150
ราชินีเราเสื่อมความนิยม
ในเมียรีนไปมาก
291
00:30:23,270 --> 00:30:24,600
บุตรฮาร์ปี้?
292
00:30:24,670 --> 00:30:25,930
เป็นไปได้มาก
293
00:30:27,770 --> 00:30:30,900
เดเนอริส ทาร์แกเรียน
ชิงทรัพย์สินล้ำค่าที่สุดของมันไป
294
00:30:30,920 --> 00:30:34,770
บอกถึงขั้นว่ามนุษย์
ไม่ใช่ทรัพย์สินด้วยซ้ำ
295
00:30:35,150 --> 00:30:37,500
เข้าใจไม่ยากทำไมมันไม่ชอบใจ
296
00:30:38,670 --> 00:30:39,620
แน่ล่ะ
297
00:30:40,350 --> 00:30:42,700
อาจจะเป็นอดีตทาสก็ได้
298
00:30:43,400 --> 00:30:46,170
(ราตรีนั้นมืด และน่าสะพรึงกลัว)
299
00:30:46,200 --> 00:30:50,070
(เทพแสงสว่าง ส่งมารดามังกรมาให้เรา)
300
00:30:50,270 --> 00:30:54,200
(แต่สาวกความมืด ขับไล่มารดาไป)
301
00:30:54,270 --> 00:30:57,250
อดีตทาสมากมาย
คิดว่าถูกเดเนอริสทอดทิ้ง
302
00:30:57,720 --> 00:31:01,070
ก็ขี่มังกรไปและไม่ได้กลับมาจริงๆ นี่นา
303
00:31:01,270 --> 00:31:03,240
(เราจะทำไงต่อ?)
304
00:31:03,870 --> 00:31:09,130
(จะงองืองอเท้ารอมารดามังกรกลับมาหรือ?)
305
00:31:09,250 --> 00:31:13,000
(หรือจะรับช่วงคบไฟของท่านด้วยมือเราเอง?)
306
00:31:13,120 --> 00:31:18,170
(เราจะสู้เพื่อปลดปล่อยตัวเองไหม เมื่อราชินีช่วยสู้ไม่ได้?)
307
00:31:18,700 --> 00:31:20,400
นี่ก็ปัญหานึง
308
00:31:22,370 --> 00:31:25,350
เมียรีนจมปลักอยู่ในความกลัว
309
00:31:27,080 --> 00:31:29,820
เราจะเป็นใคร จะไปไหน
310
00:31:29,920 --> 00:31:32,580
ก็มีคนอยากสังหารเราทั้งนั้น
311
00:31:32,920 --> 00:31:35,670
ไม่รู้จักศัตรู ก็สู้มันไม่ได้
312
00:31:36,300 --> 00:31:39,300
บุตรฮาร์ปี้ วางแผนจู่โจม
313
00:31:39,300 --> 00:31:41,250
ในหลุมต่อสู้ไว้รัดกุมมาก
314
00:31:41,300 --> 00:31:43,890
แปลว่าต้องมีคนออกคำสั่ง
315
00:31:43,980 --> 00:31:46,110
แล้วเริ่มค้นหาคนที่ว่ารึยัง?
316
00:31:46,190 --> 00:31:48,980
นกน้อยข้าบินออกไปแล้ว
317
00:31:49,110 --> 00:31:53,570
ไม่นานก็จะกลับมา
ร้องเพลงคนในหน้ากากทอง
318
00:32:27,270 --> 00:32:32,440
นะ ท่าจะอดขึ้นเรือกลับเวสเทอรอส
อีกนานเลย
319
00:32:54,490 --> 00:32:55,280
แพะ?
320
00:32:56,190 --> 00:32:57,130
แกะ
321
00:32:57,800 --> 00:32:59,290
คิดว่าเป็นสหายเรา?
322
00:33:01,160 --> 00:33:04,140
มีอย่างอื่นมั้ยล่ะ ที่ละลายเขาแกะได้
323
00:33:06,190 --> 00:33:08,120
งั้นเราก็มาถูกทางแล้ว
324
00:33:08,890 --> 00:33:11,610
เธออาจจะเบื่อเป็นราชินีแล้ว
325
00:33:11,730 --> 00:33:13,610
เธอท่าทางไม่ชอบอยู่แล้ว
326
00:33:13,660 --> 00:33:15,930
คนหัวดีที่ไหนจะชอบเป็น
327
00:33:16,090 --> 00:33:17,870
บางทีเธออาจจะบินหนีไป
328
00:33:18,070 --> 00:33:20,070
ให้ไกลจากผู้ชายอย่างเรา
329
00:33:20,460 --> 00:33:22,880
ข้าท่องมาทั่วโลกแล้ว
330
00:33:23,070 --> 00:33:24,990
ไปไหนก็หนีไม่พ้นหรอก
331
00:33:25,130 --> 00:33:27,470
เราก็หนีเธอไม่พ้นเหมือนกันสิเนอะ?
332
00:33:27,910 --> 00:33:30,650
เจ้าทู่ซี้กลับมาทุกที เพราะอะไร?
333
00:33:31,170 --> 00:33:32,540
ก็รู้อยู่แล้วนี่
334
00:33:34,480 --> 00:33:36,060
ไม่เซ็งรึ
335
00:33:36,410 --> 00:33:39,230
เวลาปรารถนาใครอยู่ฝ่ายเดียว?
336
00:33:40,390 --> 00:33:41,660
เซ็งแหงอยู่แล้ว
337
00:33:41,790 --> 00:33:44,320
เอ็งมันโรแมนติกว่ะ
ขอชื่นชม
338
00:33:44,600 --> 00:33:46,560
บางทีเห็นเอ็งแล้วอดคิดไม่ได้
339
00:33:46,650 --> 00:33:48,780
"พอข้าแก่ ก็จะเป็นแบบนี้นี่เอง"
340
00:33:49,100 --> 00:33:50,650
ถ้าเจ้าอายุยืน
341
00:33:50,720 --> 00:33:52,100
ถ้าข้าอายุยืน
342
00:33:52,720 --> 00:33:54,060
ได้แต่หวังละนะ
343
00:33:54,490 --> 00:33:56,240
ข้าอยากเห็นโลก
344
00:33:56,280 --> 00:33:57,940
หลังเธอครอบครองแล้ว
345
00:33:58,080 --> 00:33:59,440
ข้าก็ด้วย
346
00:34:19,640 --> 00:34:21,660
หืม กองทัพรึ?
347
00:34:22,480 --> 00:34:23,770
ไม่ใช่กองทัพ
348
00:34:24,040 --> 00:34:25,600
ฝูงสัตว์
349
00:34:51,550 --> 00:34:52,740
โดธราคี?
350
00:35:16,100 --> 00:35:17,420
มันจับเธอไป
351
00:36:07,790 --> 00:36:09,400
(เธอเจอผีมามั้ง)
352
00:36:10,010 --> 00:36:12,440
(แม่เพื่อนข้าก็เจอผีหลอกจนผมขาวไปเลย)
353
00:36:12,590 --> 00:36:15,320
(พวกผิวชมพูมันกลัวแดด)
354
00:36:15,440 --> 00:36:17,980
(แดดทำผิวมันไหม้)
355
00:36:18,100 --> 00:36:21,270
(คนนี้ตากแดดนานไปจนผมขาวเลย)
356
00:36:21,340 --> 00:36:24,540
(คิดว่าขนหมอยก็ขาวไหม?)
357
00:36:24,910 --> 00:36:27,070
(เคยอึ๊บสาวหมอยขาวไหม?)
358
00:36:27,110 --> 00:36:29,190
(ย่าเอ็งไง)
359
00:36:31,870 --> 00:36:35,330
(ไว้จะขอเจ้าสักคืน จากคาลโมโร)
360
00:36:35,750 --> 00:36:37,310
(คิดว่าไง)
361
00:36:37,890 --> 00:36:41,510
(ตาสวย แต่สมองท่าจะกลวง)
362
00:36:41,930 --> 00:36:45,210
(ไม่ต้องฉลาด ก็ทำประตูหลังได้น่า)
363
00:36:45,340 --> 00:36:50,750
(ทำก่อน คุยทีหลัง ไม่งั้นจะต่างอะไรกับหมา)
364
00:37:23,480 --> 00:37:25,110
No.
365
00:37:40,670 --> 00:37:42,600
(สำหรับท่านคาล)
366
00:37:42,780 --> 00:37:45,890
(สาวผมขาว เราเจอบนภูเขา)
367
00:37:47,740 --> 00:37:51,130
(ดูริมฝีปากนั่นสิ ผู้ร่วมโลหิตเอ๋ย)
368
00:37:51,250 --> 00:37:53,510
(หญิงตาสีน้ำเงิน คือแม่มด)
369
00:37:53,630 --> 00:37:55,130
(เป็นที่ล่วงรู้)
370
00:37:55,260 --> 00:38:00,770
(รีบตัดหัวซะ ก่อนจะถูกสาป)
371
00:38:01,710 --> 00:38:06,900
(ต่อให้ตาบอด ก็ฟังเมียได้ยิน)
372
00:38:07,240 --> 00:38:09,420
(ว่า รีบตัดหัวซะ)
373
00:38:09,690 --> 00:38:12,050
(แต่หญิงคนนี้สวยมาก)
374
00:38:12,410 --> 00:38:14,820
(ดีจริงที่ตาไม่บอด)
375
00:38:14,940 --> 00:38:17,900
(คราแรกที่ได้เห็นสาวงามเปลือย)
376
00:38:18,020 --> 00:38:19,830
(มีอะไรเทียบได้ด้วยรึ)
377
00:38:19,900 --> 00:38:22,030
(เทียบกับฆ่าคาลคนอื่นล่ะ?)
378
00:38:23,720 --> 00:38:25,910
(ใช่ ฆ่าคาลอื่น)
379
00:38:26,030 --> 00:38:28,860
(และตีเมือง จับคนมาเป็นทาส)
380
00:38:29,020 --> 00:38:32,060
(และพาเทพีเมือง กลับวาส โดธราก)
381
00:38:32,140 --> 00:38:33,880
(ฝึกม้าป่าสำเร็จล่ะ)
382
00:38:33,950 --> 00:38:36,360
(จนมันเชื่องและเชื่อฟัง)
383
00:38:36,900 --> 00:38:41,100
(สาวงามเปลือย ก็ยังอยู่ท็อป 5 สิ่งสุดยอดในชีวิตคน)
384
00:38:45,330 --> 00:38:48,000
(อย่าแตะต้องข้า)
385
00:38:54,800 --> 00:38:59,030
(ข้าคือเดเนอริส ธิดาวายุแห่งตระกูลทาร์แกเรียน)
386
00:38:59,150 --> 00:39:02,300
(เดเนอริสที่หนึ่ง ผู้ไม่มอดไหม้)
387
00:39:02,760 --> 00:39:04,430
(ราชินีเมียรีน)
388
00:39:04,430 --> 00:39:07,080
(ราชินีของชาวแอนดัลส์ รอยนาร์ และปฐมบุรุษ)
389
00:39:07,290 --> 00:39:11,580
(คาลีซีแห่งมหาทุ่งหญ้า และผู้ปลดโซ่ตรวจ)
390
00:39:30,700 --> 00:39:33,670
(นังล้านชื่อ เจ้ามันไม่ใช่ใครเลย)
391
00:39:34,000 --> 00:39:35,660
(ราชินีลมปาก)
392
00:39:36,220 --> 00:39:38,040
(ทาสของโมโร)
393
00:39:38,160 --> 00:39:39,990
(คืนนี้เจ้าเป็นของข้า)
394
00:39:40,270 --> 00:39:42,420
(และถ้าเทพอาชาไนยทรงเมตตา)
395
00:39:42,560 --> 00:39:44,430
(เจ้าก็จะมีลูกให้ข้า)
396
00:39:44,970 --> 00:39:46,480
(เข้าใจ๋?)
397
00:39:48,080 --> 00:39:50,730
(ข้าไม่นอนกับเจ้า)
398
00:39:51,220 --> 00:39:55,560
(และข้าจะไม่มีลูกให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น)
399
00:39:55,680 --> 00:39:59,790
(จนกว่าอาทิตย์จะขึ้นทางตะวันตก และตกทางตะวันออก)
400
00:39:59,910 --> 00:40:02,480
(บอกแล้วว่าแม่มด)
401
00:40:02,600 --> 00:40:04,720
(รีบตัดหัวซะ)
402
00:40:04,840 --> 00:40:09,060
(มันกล้าดี ข้าชอบ)
403
00:40:09,740 --> 00:40:13,610
(ข้าคือภรรยาของคาลโดรโก บุตรของคาลบาร์โบ)
404
00:40:18,920 --> 00:40:20,760
(คาลโดรโกตายไปแล้ว)
405
00:40:20,760 --> 00:40:22,000
(ข้ารู้)
406
00:40:22,950 --> 00:40:25,610
(ข้าเผาเขาเอง)
407
00:40:27,050 --> 00:40:30,270
(ขออภัย ข้าไม่รู้)
408
00:40:30,390 --> 00:40:32,710
(นอนกับคาลีซีม่าย เป็นเรื่องต้องห้าม)
409
00:40:33,160 --> 00:40:35,930
(จะไม่มีใครแตะต้องเจ้า)
410
00:40:37,720 --> 00:40:42,870
(ข้าขอสัญญา)
411
00:40:46,220 --> 00:40:48,880
(ถ้าอารักขาข้ากลับเมียรีน)
412
00:40:49,290 --> 00:40:53,770
(ข้าจะมอบม้าพันตัวให้คาลาซาร์เจ้าเพื่อขอบคุณ)
413
00:40:54,580 --> 00:40:56,680
(พอคาลตาย)
414
00:40:56,990 --> 00:41:00,200
(มีเพียงแห่งเดียวให้คาลีซีไป)
415
00:41:01,550 --> 00:41:05,420
(วาสโดธราก วิหารดอชคาลีน)
416
00:41:05,880 --> 00:41:09,970
(ไปใช้ชีวิตกับภรรยาม่ายคนอื่นๆ)
417
00:41:10,840 --> 00:41:13,210
(เป็นที่ล่วงรู้)
418
00:41:49,320 --> 00:41:52,170
แต่อะไรก็ต้องมีราคาทั้งนั้น
419
00:41:52,200 --> 00:41:55,370
ข้ารู้ ลองบอกหมอนั่นดูสิ
420
00:42:02,780 --> 00:42:03,770
ขอบคุณ
421
00:42:05,850 --> 00:42:08,520
เกิดเรื่องกับราชองครักษ์แบบนั้น
ใครจะไปอยากไปอีก?
422
00:42:08,560 --> 00:42:10,350
- มันแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง
- ก็คงใช่
423
00:42:10,350 --> 00:42:11,650
แต่ข้าไม่เสี่ยงว่ะ
424
00:42:11,770 --> 00:42:13,350
- ลดไม่ได้แล้ว
- ก็ได้ๆ
425
00:42:13,440 --> 00:42:15,850
ซื่อตรงด้วย หมอนั่นเข้าใจ
426
00:42:20,270 --> 00:42:22,440
ฟังอยู่รึ ยัยบอด?
427
00:42:23,880 --> 00:42:25,920
ฟังคนคุยกันใช่ไหม?
428
00:42:26,600 --> 00:42:28,800
มีใครคุยกับเจ้าไหม?
429
00:42:29,670 --> 00:42:31,090
ไม่มี
430
00:42:32,210 --> 00:42:33,760
น่าเศร้าเนอะ
431
00:42:40,970 --> 00:42:43,210
ลุกขึ้นมาสู้ ยัยบอด
432
00:42:44,970 --> 00:42:46,080
ข้ามองไม่เห็น
433
00:42:46,110 --> 00:42:48,110
ปัญหาเจ้า ไม่ใช่เรื่องข้า
434
00:43:16,750 --> 00:43:18,330
เจอกันพรุ่งนี้
435
00:44:10,300 --> 00:44:13,870
เซอร์ดาวอส เราไม่ได้ผิดใจอะไรกัน
436
00:44:14,300 --> 00:44:16,520
เราต่างเป็นอัศวินที่ได้รับเจิม
437
00:44:16,610 --> 00:44:20,030
ได้ยินไหมหนุ่ม?
ไม่มีอะไรต้องกลัว
438
00:44:20,060 --> 00:44:22,450
ข้าจะยกโทษให้พี่น้องทุกคน
439
00:44:22,510 --> 00:44:24,900
ที่ยอมลดอาวุธก่อนค่ำ
440
00:44:24,990 --> 00:44:28,560
ส่วนเซอร์ดาวอส
ข้าจะยอมให้ท่านเดินทางลงใต้
441
00:44:28,800 --> 00:44:31,420
ให้อิสระ ให้ม้าใหม่
442
00:44:32,940 --> 00:44:34,380
แกะด้วย
443
00:44:35,280 --> 00:44:36,650
ข้าอยากได้แกะ
444
00:44:36,860 --> 00:44:39,790
- อะไรนะ?
- ข้าไม่ใช่นายพราน
445
00:44:40,810 --> 00:44:44,590
จะลงใต้โดยไม่อดตาย
ก็ต้องมีเสบียงหน่อย
446
00:44:48,140 --> 00:44:49,690
จะให้อาหารละกัน
447
00:44:50,440 --> 00:44:53,210
เอาสตรีแดงไปด้วยก็ได้
448
00:44:54,140 --> 00:44:57,430
หรือจะทิ้งไว้นี่ก็ได้ แล้วแต่เลย
449
00:44:57,520 --> 00:45:02,350
แต่ต้องยอมจำนวนก่อนค่ำ
ไม่งั้นนองเลือดแน่
450
00:45:03,610 --> 00:45:05,390
ขอบคุณมาก เซอร์อัลลิสเซอร์
451
00:45:05,680 --> 00:45:09,630
เราขอหารือกันก่อน แล้วจะกลับมาให้คำตอบ
452
00:45:24,680 --> 00:45:28,750
หนุ่ม ข้าหนีคนแบบนั้นมาตลอดชีวิต
453
00:45:29,040 --> 00:45:32,630
ความเห็นจากผู้มีประสบการณ์
ถ้าเปิดประตูละก็...
454
00:45:32,720 --> 00:45:34,040
เชือดเรียบแน่
455
00:45:34,060 --> 00:45:36,600
มันอยากเข้ามา มันเข้าได้แน่
456
00:45:36,600 --> 00:45:40,190
- ใช่ ไม่ได้แปลว่าต้องยอมง่ายๆ
- ความหวังอยู่ที่เอ็ด
457
00:45:40,220 --> 00:45:43,650
สิ้นหวังว่ะ
ถ้าต้องหวังพึ่งเอ็ด
458
00:45:45,450 --> 00:45:47,150
มีสตรีแดงด้วยไง
459
00:45:47,180 --> 00:45:49,950
หญิงผมแดงคนนึง ทหารติดอาวุธ 40 คน ทำไรได้?
460
00:45:51,040 --> 00:45:53,790
เจ้าไม่เคยเห็นที่ข้าเห็นน่ะสิ
461
00:48:40,090 --> 00:48:48,090
แปลไทย - สุขันป่าโลกันตร์
gotfansite.com