1
00:00:08,830 --> 00:00:10,250
พี่ว่าใครเป็นพ่อเด็ก
2
00:00:10,520 --> 00:00:11,240
เจ้าไง
3
00:00:12,790 --> 00:00:15,290
ข้าจะใส่เจ้าชายในครรภ์เจ้า
4
00:00:17,420 --> 00:00:21,040
ราชินีเราอยากให้สาสม ดั่งบทกวี
5
00:00:21,120 --> 00:00:22,540
นางจะทำอย่างไร
6
00:00:22,630 --> 00:00:24,750
ต่อชายที่ช่วยกำจัดน้องทรยศหนอ
7
00:00:25,630 --> 00:00:28,120
จอน: ชื่อข้า ชื่อที่แท้จริง
8
00:00:28,790 --> 00:00:30,250
คือ เอกอน ทาร์แกเรียน
9
00:00:30,740 --> 00:00:32,000
เรื่องจริง เดนี
10
00:00:32,500 --> 00:00:33,670
ถ้าเป็นเรื่องจริง
11
00:00:34,160 --> 00:00:35,820
เจ้ามีสิทธิ์ครองบัลลังก์เหล็ก
12
00:00:36,460 --> 00:00:38,460
อาร์ยา: พี่ไม่ชอบราชินีพี่สินะ
13
00:00:38,880 --> 00:00:40,500
พี่แค่ปกป้องครอบครัว
14
00:00:40,660 --> 00:00:42,170
ข้าก็ครอบครัวนางนะ
15
00:00:43,710 --> 00:00:44,920
อาร์ยา: อย่าลืมซะล่ะ
16
00:02:54,690 --> 00:03:02,180
== แปลไทย & Resync - สุนัขป่าโลกันตร์ ==
== GoTfansite.com ==
17
00:03:02,180 --> 00:03:06,360
Original sub by honeybunny
www.addic7ed.com
18
00:05:27,000 --> 00:05:30,250
จอน: เรามาเพื่อบอกลาพี่น้อง
19
00:05:31,250 --> 00:05:33,580
พ่อแม่
20
00:05:35,300 --> 00:05:36,340
เพื่อนพ้อง
21
00:05:38,020 --> 00:05:40,100
ผู้คนทั้งหลาย
22
00:05:40,300 --> 00:05:42,710
ที่ยอมลืมเรื่องบาดหมาง...
23
00:05:43,960 --> 00:05:45,630
เพื่อร่วมสู้...
24
00:05:47,060 --> 00:05:49,320
และตาย ด้วยกัน
25
00:05:49,720 --> 00:05:51,830
เพื่อชีวิตของผู้อื่น
26
00:05:54,420 --> 00:05:56,750
ทุกคนบนโลกนี้
27
00:05:56,830 --> 00:05:59,880
เป็นหนี้บุญคุณจนมิอาจทดแทนได้
28
00:06:01,080 --> 00:06:04,000
เป็นหน้าที่ และเกียรติของเรา
29
00:06:04,080 --> 00:06:06,760
ที่จะจดจำพวกเขาไว้...
30
00:06:08,360 --> 00:06:10,170
เพื่อลูกหลาน...
31
00:06:11,220 --> 00:06:13,120
และคนรุ่นต่อๆ ไป...
32
00:06:15,020 --> 00:06:17,620
ตราบที่มนุษย์ยังมีลมหายใจ
33
00:06:19,960 --> 00:06:23,360
พวกเขาคือโล่พิทักษ์อาณาจักรมนุษย์
34
00:06:24,880 --> 00:06:27,790
คือคนอย่างที่หาไม่ได้แล้ว
35
00:09:27,680 --> 00:09:29,220
เห็นอาร์ยาไหม
36
00:09:31,260 --> 00:09:33,320
กินศพไหม้ยังไม่ทันจาง
37
00:09:33,340 --> 00:09:34,680
เอ็งก็หื่นแล้วเรอะ
38
00:09:34,720 --> 00:09:37,420
- ข้าแค่อยากขอบคุณ...
- อ้อใช่ซี่
39
00:09:37,700 --> 00:09:38,960
นี่ มันไม่ใช่เรื่องนั้น
40
00:09:39,000 --> 00:09:40,580
ใช่อยู่แล้วไอ้หำ
41
00:09:40,670 --> 00:09:41,750
จะไม่ใช่ได้ไง
42
00:09:41,830 --> 00:09:44,640
ผีดิบตายแล้ว เอ็งไม่ตาย
43
00:09:58,220 --> 00:09:59,160
เก็นดรี
44
00:10:02,060 --> 00:10:03,280
เรื่องจริงใช่ไหม
45
00:10:10,080 --> 00:10:11,290
ขอรับฝ่าบาท
46
00:10:11,480 --> 00:10:13,340
เจ้าเป็นบุตรของโรเบิร์ต บะราเธียน
47
00:10:19,760 --> 00:10:22,160
รู้ใช่ไหมมันชิงบัลลังก์พ่อข้า
48
00:10:22,240 --> 00:10:23,840
แล้วพยายามสังหารข้าด้วย
49
00:10:24,420 --> 00:10:27,600
ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำเขาเป็นพ่อ
จนเขาตายไปแล้ว
50
00:10:28,040 --> 00:10:30,620
ใช่ มันตายแล้ว
51
00:10:31,020 --> 00:10:32,600
น้องๆ มันด้วย
52
00:10:34,260 --> 00:10:36,900
งั้นตอนนี้ใครครองสตอร์มเอนด์
53
00:10:38,580 --> 00:10:39,780
ไม่ทราบขอรับ
54
00:10:40,560 --> 00:10:41,960
มีใครรู้ไหม
55
00:10:52,140 --> 00:10:54,630
ข้าว่าเจ้าควรครองสตอร์มเอนด์
56
00:11:00,200 --> 00:11:01,580
ไม่ได้หรอก ข้าลูกนอกสมรส
57
00:11:01,670 --> 00:11:06,170
ไม่ เจ้าคือลอร์ดเกนดรี บะราเธียน
แห่งสตอร์มเอนด์
58
00:11:06,250 --> 00:11:08,880
บุตรชายอย่างถูกต้อง
ของโรเบิร์ต บะราเธียน
59
00:11:09,440 --> 00:11:12,250
เพราะข้าแต่งตั้งเจ้า
60
00:11:21,290 --> 00:11:25,210
แด่ลอร์ดเกนดรี บะราเธียน แห่งสตอร์มเอนด์
61
00:11:25,420 --> 00:11:27,500
แด่เก็นดรี!
62
00:11:27,580 --> 00:11:29,790
ลอร์ดเกนดรี!
63
00:11:47,500 --> 00:11:50,240
เป็นรางวัลที่คู่ควรต่อวีรบุรุษแล้ว
64
00:11:50,790 --> 00:11:54,580
ทีเรียน: ผู้ครองสตอร์มเอนด์
ที่ภักดีต่อท่านตลอดไป
65
00:11:54,900 --> 00:11:55,840
เห็นยัง
66
00:11:56,380 --> 00:11:58,720
เจ้าไม่ได้ฉลาดอยู่คนเดียวนะ
67
00:12:14,960 --> 00:12:17,830
เจมี: เราสู้คนตายแล้วรอดมาคุยกันได้
68
00:12:17,920 --> 00:12:21,120
ไม่ดื่มโอกาสนี้ แล้วจะเมื่อไหร่ละ
69
00:12:31,260 --> 00:12:32,960
ครั้งล่าสุดที่พบนาง
70
00:12:33,040 --> 00:12:36,330
ข้าบอกว่าจะสังหารนางถ้าเจอกันอีก
71
00:12:36,420 --> 00:12:38,980
- เจ้ามีเหตุผลสินะ
- ใช่
72
00:12:39,200 --> 00:12:41,710
- มี
- แล้วลงมือไหม
73
00:12:43,480 --> 00:12:45,000
ไม่มีจังหวะ
74
00:12:45,820 --> 00:12:47,380
นางลงมือเอง
75
00:12:49,480 --> 00:12:51,540
ไม่ก็พระเจ้าของนาง
76
00:12:53,860 --> 00:12:55,320
เทพแสง
77
00:12:55,830 --> 00:12:59,840
เราเล่นเกมมัน เราชนะศึกให้มัน
78
00:12:59,980 --> 00:13:01,140
แล้ว
79
00:13:01,640 --> 00:13:03,020
มันก็หายหน้า
80
00:13:03,180 --> 00:13:06,670
ไร้สัญญาณ ไร้พร ใครรู้มั้ยมันต้องการอะไร
81
00:13:07,840 --> 00:13:10,250
ข้าว่าคิดเรื่องนี้ไป
82
00:13:10,330 --> 00:13:12,120
เจ้าก็ไม่รู้สึกดีขึ้นมาหรอก
83
00:13:12,210 --> 00:13:14,480
ถ้าข้าไม่ได้อยากรู้สึกดีเล่า
84
00:13:16,560 --> 00:13:17,880
งั้นก็โชคดีแล้ว
85
00:13:20,140 --> 00:13:22,380
เราปราบมันได้ก็จริง
86
00:13:22,980 --> 00:13:25,320
แต่ยังมีศึกภายในอีก
87
00:13:30,580 --> 00:13:32,790
ขอบใจ สบายใจขึ้นเยอะเลย
88
00:13:49,820 --> 00:13:51,180
นั่นเจ๋งนี่
89
00:13:52,640 --> 00:13:55,250
ดีกว่าอานม้าที่เคยออกแบบให้ซะอีก
90
00:13:56,580 --> 00:13:58,880
เป็นแบบที่เดรอน ทาร์แกเรียน
91
00:13:58,960 --> 00:14:02,160
เคยสร้างให้ญาติพิการเมื่อ 120 ปีก่อน
92
00:14:02,400 --> 00:14:03,800
ข้าชอบอานนั้นนะ
93
00:14:04,340 --> 00:14:07,260
เจ้ารู้ประวัติศาสตร์ดีกว่าใคร
94
00:14:07,700 --> 00:14:10,860
นั่นจะมีประโยชน์เมื่อเจ้าครองวินเทอร์เฟล
95
00:14:11,020 --> 00:14:13,040
ข้าไม่ใช่ผู้ครองวินเทอร์เฟล
96
00:14:13,120 --> 00:14:16,120
เจ้าเป็นบุตรแท้ๆ คนเดียวของเน็ด สตาร์ค ที่ยังรอดชีวิต
97
00:14:20,820 --> 00:14:22,000
ไม่อยากหรือ
98
00:14:22,540 --> 00:14:25,080
ข้าไม่มีความอยากแล้ว
99
00:14:26,960 --> 00:14:28,280
น่าอิจฉา
100
00:14:31,320 --> 00:14:32,920
เจ้าไม่ควรอิจฉาข้า
101
00:14:34,520 --> 00:14:36,600
ข้าใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในอดีต
102
00:14:42,170 --> 00:14:43,060
ทรมุนด์: กะเดือกเลย
103
00:14:43,060 --> 00:14:43,900
เอาเลย
104
00:14:43,920 --> 00:14:46,560
- รวดเดียวไม่ไหว
- เอาน่า เจ้าทำได้
105
00:14:46,680 --> 00:14:48,380
ทอร์มุนด์: เราต้องฉลองชัย
106
00:14:48,460 --> 00:14:50,620
อ้วกไม่ใช่ฉลองชัย
107
00:14:50,830 --> 00:14:52,000
ใช่ซี่
108
00:14:53,760 --> 00:14:55,580
แด่มกรราชินี!
109
00:14:57,900 --> 00:15:01,120
แด่อาร์ยา สตาร์ค
วีรสตรีของวินเทอร์เฟล
110
00:15:19,520 --> 00:15:21,140
ทอร์มุนด: จิ๊บๆ เฟ้ย!
111
00:15:34,620 --> 00:15:35,880
ตาเจ้าละ
112
00:15:38,300 --> 00:15:41,400
เจ้ามันลูกโทน
113
00:15:42,520 --> 00:15:44,290
- ข้าก็บอกแล้ว
- เปล่าเสียหน่อย
114
00:15:44,380 --> 00:15:47,210
- บอกแล้ว
- ข้าคาดเอาเอง
115
00:15:47,290 --> 00:15:48,360
ดื่ม
116
00:15:49,720 --> 00:15:51,080
ตาเจ้า
117
00:15:51,170 --> 00:15:52,500
ทำไมตาเขาอีกละ
118
00:15:52,580 --> 00:15:54,300
ก็นี่เกมข้า
119
00:15:54,540 --> 00:15:58,020
เจ้าเคยเต้นรำกับเรนลี บะราเธียน
120
00:16:01,000 --> 00:16:01,960
ทีเรียน: ดื่ม
121
00:16:05,500 --> 00:16:07,710
ข้าเห็นมันขี่ไอ้นั่น
122
00:16:07,790 --> 00:16:10,540
- ก็เห็นกันทุกคน
- ไม่ๆ
123
00:16:10,630 --> 00:16:13,880
ข้าเห็นมันขี่ไอ้นั่น
124
00:16:13,960 --> 00:16:15,910
- เออ เจ้าเห็น
- ข้าเห็น
125
00:16:16,240 --> 00:16:19,460
เราจึงเห็นพ้องกันว่าจะติดตามมัน
126
00:16:19,720 --> 00:16:22,080
มันเป็นผู้ชายแบบนั้น
127
00:16:23,680 --> 00:16:25,250
ตัวจิ๊ดเดียว...
128
00:16:25,900 --> 00:16:27,620
...แต่แกร่ง
129
00:16:27,920 --> 00:16:30,790
แกร่งพอจะผูกมิตรกับศัตรู
130
00:16:30,880 --> 00:16:32,580
จนตัวเองโดนสังหาร
131
00:16:33,000 --> 00:16:35,500
คนส่วนใหญ่ โดนสังหาร
132
00:16:35,580 --> 00:16:36,790
ก็ตายไปเลย
133
00:16:37,080 --> 00:16:38,500
ไม่ใช่หมอนี่
134
00:16:39,880 --> 00:16:41,920
โอ้ยข้าไม่ได้ทำอะไรเลย
135
00:16:42,120 --> 00:16:45,420
โหย มันฟื้นกลับมาสู้ต่อ
136
00:16:45,500 --> 00:16:49,000
ที่นี่ ที่นอกกำแพง แล้วที่นี่อีกรอบ
137
00:16:49,080 --> 00:16:52,540
มันสู้ สู้ไม่เลิก
138
00:16:52,630 --> 00:16:55,480
แม่มปีนขี่มังกรแล้วสู้อีก
139
00:16:55,630 --> 00:16:58,210
คนเยี่ยงไหนปีนขึ้นหลังมังกรกัน
140
00:16:58,290 --> 00:17:01,080
คนบ้า หรือราชา
141
00:17:50,630 --> 00:17:51,710
ผิด!
142
00:17:51,790 --> 00:17:53,880
ผิด ๆ ๆ! ดื่ม!
143
00:17:57,080 --> 00:18:00,220
เจ้าเคยแต่งงาน ก่อนแต่งซานซา
144
00:18:01,200 --> 00:18:02,380
ดื่ม
145
00:18:07,790 --> 00:18:10,000
เจ้าดื่มไวน์ แต่ชอบเอล!
146
00:18:10,000 --> 00:18:10,920
ไม่!
147
00:18:24,520 --> 00:18:25,760
เจ้ายังซิง
148
00:18:31,420 --> 00:18:33,520
นั่นมันประโยคบอกเล่า
149
00:18:33,560 --> 00:18:36,220
นับแต่อดีต จวบจนวินาทีนี้
150
00:18:36,280 --> 00:18:38,210
เจ้าไม่เคยนอนกับผู้ชาย
151
00:18:39,720 --> 00:18:40,880
หรือผู้หญิง
152
00:18:47,250 --> 00:18:48,300
ข้าต้องไปฉี่
153
00:18:49,120 --> 00:18:53,040
เราทำได้ เราเผชิญหน้าไอ้ผีน้ำแข็ง
154
00:18:53,210 --> 00:18:55,640
ได้มองตาสีฟ้ามัน
155
00:18:55,880 --> 00:18:57,250
แล้วรอดมาได้
156
00:18:58,400 --> 00:19:01,640
ไอ้ตาขาวคนไหนที่อึราดกางเกงข้า
157
00:19:05,680 --> 00:19:08,000
ข้าขอตัวสักครู่
158
00:19:50,260 --> 00:19:52,320
หลังเรื่องทั้งหมด
159
00:19:52,580 --> 00:19:55,900
ไอ้เวรนั่นก็ขึ้นเหนือมาชิงนางไปจากข้า
160
00:19:56,200 --> 00:19:58,250
แย่งไปเฉยๆ ยังงั้นเลย
161
00:20:00,020 --> 00:20:01,680
ข้าพูดจริงนะคลิเกน
162
00:20:01,780 --> 00:20:03,540
อกข้าแตกสลาย
163
00:20:03,630 --> 00:20:04,880
อย่ามาแตะ
164
00:20:04,960 --> 00:20:06,290
วิลลา: สัมผัสข้าได้นะ
165
00:20:07,580 --> 00:20:09,630
ข้าไม่กลัวคนเถื่อน
166
00:20:09,710 --> 00:20:11,460
กลัวซะจะดีกว่า
167
00:20:15,620 --> 00:20:17,080
นี่นะ คลิเกน
168
00:20:18,210 --> 00:20:20,520
ถึงเวลาดื่มให้ลืมเศร้าละ
169
00:20:20,660 --> 00:20:22,460
ข้ายังดื่มไม่จบ
170
00:20:31,800 --> 00:20:33,080
เจ้าพร้อมยัง
171
00:20:33,280 --> 00:20:35,290
เหล้าข้าอยู่นี่
172
00:20:40,600 --> 00:20:41,620
ก็ได้
173
00:20:50,290 --> 00:20:53,330
ซานซา: นางให้ความสุขเจ้าได้นะ ถึงจะเดี๋ยวเดียว
174
00:20:56,290 --> 00:20:58,680
มีเรื่องเดียวที่ให้ความสุขข้าได้
175
00:20:59,720 --> 00:21:00,480
นั่นคือ?
176
00:21:00,660 --> 00:21:02,780
เรื่องของข้าโว้ย
177
00:21:07,860 --> 00:21:10,240
เมื่อก่อนไม่กล้ามองข้านี่
178
00:21:10,660 --> 00:21:12,700
นั่นมันนานมาแล้ว
179
00:21:13,170 --> 00:21:15,500
ข้าเห็นที่แย่กว่าเจ้ามาแล้ว
180
00:21:15,960 --> 00:21:17,440
เออ เคยได้ยิน
181
00:21:18,000 --> 00:21:19,750
ได้ยินว่าเสียตัว
182
00:21:20,520 --> 00:21:22,380
เสียอย่างรุนแรง
183
00:21:23,420 --> 00:21:25,240
และมันก็ได้รับสิ่งที่สาสม
184
00:21:25,800 --> 00:21:27,250
จากข้านี่แหละ
185
00:21:28,380 --> 00:21:29,300
ยังไง
186
00:21:30,720 --> 00:21:31,900
หมาล่าเนื้อ
187
00:21:35,620 --> 00:21:37,580
เอ็งเปลี่ยนไปนะ ไอ้นกน้อย
188
00:21:44,040 --> 00:21:45,420
ทั้งหมดนั่นคงไม่เกิด
189
00:21:45,500 --> 00:21:47,330
ถ้าเอ็งหนีจากคิงส์แลนดิงกับข้า
190
00:21:47,420 --> 00:21:50,420
ไม่มีนิ้วก้อย ไม่มีแรมซีย์...
191
00:21:51,740 --> 00:21:53,120
ไม่มีเลย
192
00:22:01,670 --> 00:22:04,210
หากไร้นิ้วก้อย แรมซีย์ และคนอื่นๆ
193
00:22:04,290 --> 00:22:06,790
ข้าคงเป็นนกน้อยไปชั่วชีวิต
194
00:22:43,720 --> 00:22:44,800
อย่ายิงนะ
195
00:22:48,040 --> 00:22:50,980
มืดแล้ว หนาวด้วย แล้วทุกคนก็ฉลองกันอยู่
196
00:22:51,000 --> 00:22:52,880
เจ้าน่าจะไปฉลองด้วยนะ
197
00:22:53,300 --> 00:22:54,960
ก็ฉลองอยู่
198
00:22:56,640 --> 00:22:58,360
ใช่ ข้าด้วย
199
00:23:00,680 --> 00:23:03,300
ข้าไม่ใช่เกนดรี ริเวอร์แล้ว
200
00:23:03,340 --> 00:23:06,420
ข้าคือเกนดรี บะราเธียน ผู้ครองสตอร์มเอนด์
201
00:23:06,820 --> 00:23:08,620
โดยพระราชบัญชา
202
00:23:10,540 --> 00:23:11,830
ยินดีด้วย
203
00:23:15,120 --> 00:23:17,280
ข้าปกครองอะไรก็ไม่เป็น
204
00:23:17,320 --> 00:23:18,790
ใช้ส้อมยังแทบไม่เป็น
205
00:23:18,880 --> 00:23:20,790
รู้แต่ว่าเจ้าสวย
206
00:23:20,880 --> 00:23:22,000
ข้ารักเจ้า
207
00:23:22,080 --> 00:23:23,920
ใดๆ ก็ไร้ค่า
208
00:23:23,960 --> 00:23:25,170
หากไร้เจ้าเคียงข้าง
209
00:23:26,280 --> 00:23:27,500
อยู่กับข้าเถิด
210
00:23:32,000 --> 00:23:35,630
เป็นภรรยาข้า เป็นเลดี้แห่งสตอร์มเอนด์
211
00:23:57,420 --> 00:23:59,540
เจ้าจะเป็นผู้ครองที่ดี
212
00:24:00,040 --> 00:24:02,760
สตรีคนใด ก็นับว่าโชคดีหากได้เจ้า
213
00:24:04,340 --> 00:24:05,660
แต่ข้าไม่ใช่เลดี้
214
00:24:07,300 --> 00:24:08,720
ไม่เคยใช่เลย
215
00:24:11,020 --> 00:24:12,210
นั่นไม่ใช่ข้า
216
00:24:38,160 --> 00:24:39,540
เจ้าไม่ดื่มนี่
217
00:24:42,580 --> 00:24:45,400
- ข้านี่นะ?
- แค่ตอนเล่นเกม
218
00:24:45,710 --> 00:24:48,880
- ดื่มแล้วนะ
- ดื่มแต่ตอนเล่น นี่เหล้าดอร์นนะ
219
00:24:51,750 --> 00:24:55,290
แบบนี้ไม่ใช่เกม แบบนี้คือดื่มเฉยๆ
220
00:24:56,220 --> 00:24:57,460
ตายสบาย
221
00:25:08,320 --> 00:25:10,460
เจ้าจุดไฟอุ่นดี
222
00:25:14,170 --> 00:25:17,020
เป็นสิ่งแรกที่ข้าเรียนรู้เมื่อขึ้นเหนือมา
223
00:25:17,100 --> 00:25:18,630
อย่าให้ไฟดับ
224
00:25:18,800 --> 00:25:21,040
จะออกจากห้อง ก็เติมฟืนหน่อย
225
00:25:21,120 --> 00:25:23,750
หมั่นเพียรมาก รับผิดชอบดีมาก
226
00:25:23,830 --> 00:25:24,720
ไสหัวไป
227
00:25:24,800 --> 00:25:27,580
รู้ไหมข้าเรียนรู้อะไรเมื่อขึ้นเหนือมา
228
00:25:27,670 --> 00:25:29,340
ข้าเกลียดแคว้นเหนือ
229
00:25:30,860 --> 00:25:32,120
เดี๋ยวก็ชอบ
230
00:25:33,720 --> 00:25:36,400
ข้าไม่อยากชอบ
231
00:25:37,560 --> 00:25:40,660
แล้ว ทอร์มุนด์ผู้ฆ่ายักษ์เป็นไง
232
00:25:41,120 --> 00:25:42,630
มันก็ชอบเจ้าใช่มั้ย
233
00:25:44,290 --> 00:25:46,060
มันเศร้าน่าดูตอนเจ้าออกไป
234
00:25:47,790 --> 00:25:49,420
เสียงเหมือนอิจฉา
235
00:25:52,320 --> 00:25:53,600
นั่นสิเนอะ
236
00:25:59,000 --> 00:26:00,740
ในนี้โคตรร้อนเลย
237
00:26:10,420 --> 00:26:12,000
เฮ้ย หลบไป
238
00:26:17,580 --> 00:26:18,710
จะทำอะไร
239
00:26:19,560 --> 00:26:21,000
ถอดเสื้อเจ้าไง
240
00:27:08,040 --> 00:27:09,960
ข้าไม่เคยนอนกับอัศวินมาก่อน
241
00:27:11,480 --> 00:27:14,020
ข้าไม่เคยนอนกับใครมาก่อนเลย
242
00:27:16,180 --> 00:27:18,780
งั้นก็ต้องดื่ม มันเป็นกฏ
243
00:27:20,040 --> 00:27:21,220
ก็บอกว่า...
244
00:27:36,740 --> 00:27:37,860
เมาหรือเปล่า
245
00:27:42,980 --> 00:27:43,680
เปล่า
246
00:27:48,780 --> 00:27:49,940
ก็นิดหน่อย
247
00:28:00,380 --> 00:28:02,080
ข้าไม่รู้จักเซอร์จอราห์เท่าไหร่
248
00:28:03,460 --> 00:28:04,680
แต่ข้ารู้
249
00:28:06,630 --> 00:28:08,540
หากเขาเลือกตายได้
250
00:28:08,700 --> 00:28:10,630
ก็จะตายปกป้องเจ้า
251
00:28:11,560 --> 00:28:12,670
เขารักข้า
252
00:28:15,560 --> 00:28:17,460
แต่ข้ารักเขาตอบไม่ได้
253
00:28:19,640 --> 00:28:21,200
ไม่ใช่อย่างที่เขาปรารถนา
254
00:28:24,780 --> 00:28:26,670
ไม่ใช่อย่างที่ข้ารักเจ้า
255
00:28:29,660 --> 00:28:31,020
ไม่เป็นไรหรือ
256
00:29:10,320 --> 00:29:12,140
เจ้าไม่น่าบอกข้าเลย
257
00:29:13,640 --> 00:29:16,020
ถ้าไม่รู้ ตอนนี้ข้าคงมีความสุข
258
00:29:17,820 --> 00:29:19,330
ข้าพยายามลืม
259
00:29:20,700 --> 00:29:22,220
คืนนี้ก็ลืมได้พักหนึ่ง
260
00:29:22,320 --> 00:29:25,060
แล้ว ก็ได้เห็นทุกคนรายล้อมเจ้า
261
00:29:26,540 --> 00:29:28,820
เห็นสายตาที่มองเจ้า
262
00:29:29,840 --> 00:29:31,540
ข้ารู้จักสายตาแบบนั้น
263
00:29:33,020 --> 00:29:36,120
คนมากมายเคยมองข้าเช่นนั้น
แต่ไม่ใช่ที่นี่
264
00:29:36,540 --> 00:29:38,440
ไม่ใช่ที่ฝั่งนี้ของทะเล
265
00:29:39,830 --> 00:29:41,300
บอกแล้วว่าข้าไม่ต้องการ
266
00:29:41,360 --> 00:29:43,500
ไม่สำคัญว่าเจ้าต้องการไหม
267
00:29:43,830 --> 00:29:46,120
เจ้าไม่ได้อยากเป็นราชันอุดร
268
00:29:46,220 --> 00:29:49,660
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าใครๆ บอกให้เจ้าชิงบัลลังก์จากข้า
269
00:29:53,100 --> 00:29:54,520
ข้าจะปฏิเสธ
270
00:29:55,250 --> 00:29:57,790
ท่านคือราชินีของข้า ข้าไม่รู้จะพูดอะไรได้
271
00:29:57,880 --> 00:29:59,860
ก็เงียบไว้ก็ได้
272
00:29:59,880 --> 00:30:01,630
เงียบไว้ ตลอดกาล
273
00:30:01,710 --> 00:30:03,710
อย่าเผยตัวกับใคร
274
00:30:03,790 --> 00:30:06,210
ให้น้องกับแซมเวล
สาบานจะเก็บเป็นความลับ
275
00:30:06,290 --> 00:30:07,500
และอย่าบอกใครอีก
276
00:30:07,580 --> 00:30:09,540
ไม่งั้นมันจะร่ำลือออกไป
277
00:30:09,620 --> 00:30:12,290
และเจ้าจะคุมผลของมันต่อผู้คนไม่ได้
278
00:30:12,320 --> 00:30:14,880
ต่อให้เจ้าสวามิภักดิ์สักกี่ครั้ง
279
00:30:14,960 --> 00:30:16,920
หรือสาบานว่าอะไร
280
00:30:22,080 --> 00:30:24,960
ข้าอยากให้เราเป็นเหมือนเดิม
281
00:30:34,620 --> 00:30:36,880
ข้าต้องบอกซานซา กับอาร์ยา
282
00:30:36,980 --> 00:30:42,880
ซานซาจะอยากกำจัดข้าและให้เจ้าครองบัลลังก์
283
00:30:42,900 --> 00:30:44,000
ไม่หรอก
284
00:30:44,960 --> 00:30:47,500
นางไม่ใช่น้องสาวในวัยเด็กของเจ้าแล้ว
285
00:30:47,880 --> 00:30:50,020
หลังจากเรื่องราวที่นางประสบ
286
00:30:50,260 --> 00:30:52,560
หลังจากสิ่งที่นางถูกกระทำ
287
00:30:56,060 --> 00:30:57,880
เขาต้องได้รู้ความจริง
288
00:30:58,290 --> 00:31:00,860
แม้มันจะทำลายเราหรือ
289
00:31:01,040 --> 00:31:02,960
- ไม่หรอก
- ทำลายสิ
290
00:31:05,340 --> 00:31:07,290
ข้าไม่เคยวิงวอนขออะไร
291
00:31:08,300 --> 00:31:10,000
แต่ข้าขอร้อง
292
00:31:10,790 --> 00:31:13,620
กรุณาอย่าทำอย่างนั้น
293
00:31:20,160 --> 00:31:21,880
ท่านคือราชินีของข้า
294
00:31:23,000 --> 00:31:25,250
ไม่มีอะไรเปลี่ยนมันได้หรอก
295
00:31:27,860 --> 00:31:29,880
และนั่นคือครอบครัวของข้า
296
00:31:31,780 --> 00:31:33,680
เราใช้ชีวิตด้วยกันได้
297
00:31:39,220 --> 00:31:40,380
ได้สิ
298
00:31:42,380 --> 00:31:44,330
ถ้าเชื่อฟังข้า
299
00:32:20,400 --> 00:32:22,080
เสียไปครึ่งนึง
300
00:32:25,980 --> 00:32:27,670
ชาวเหนือก็ด้วย
301
00:32:33,900 --> 00:32:37,210
และทหารทองก็ถึงคิงส์แลนดิงแล้ว
302
00:32:37,260 --> 00:32:39,420
โดยเรือของเกรย์จอย
303
00:32:39,500 --> 00:32:42,840
กำลังพลแทบจะเท่ากัน
304
00:32:43,000 --> 00:32:45,960
เมื่อผู้คนตระหนักถึงผลงานของเรา
305
00:32:46,040 --> 00:32:47,290
ว่าช่วยเขาไว้...
306
00:32:47,380 --> 00:32:49,710
เซอร์ซีไม่ยอมให้ใครเชื่อแน่
307
00:32:51,300 --> 00:32:52,960
เราจะจู่โจมเธออย่างหนักหน่วง
308
00:32:53,260 --> 00:32:55,630
ขุดรากถอนโคน
309
00:32:57,080 --> 00:32:59,710
เป้าหมายคือกำจัดเซอร์ซี
310
00:32:59,790 --> 00:33:02,460
โดยไม่ทำลายคิงส์แลนดิง
311
00:33:05,580 --> 00:33:09,160
วาริส: โชคดีที่นางเสียพันธมิตรไปทุกวัน
312
00:33:09,360 --> 00:33:12,330
ยารา เกรย์จอย ยึดเกาะเหล็กคืนไปแล้ว
313
00:33:12,380 --> 00:33:13,710
ในนามราชินีเรา
314
00:33:13,790 --> 00:33:16,460
เจ้าชายดอร์นองค์ใหม่ ลั่นปากสนับสนุนเรา
315
00:33:16,540 --> 00:33:18,580
ต่อให้ขุนนางหักหลังสักกี่คน
316
00:33:18,670 --> 00:33:20,460
ถ้านางยังครองบัลลังก์เหล็ก
317
00:33:20,540 --> 00:33:23,250
ก็ยังเรียกตัวเองเป็นราชินีเจ็ดราชอาณาจักรได้
318
00:33:25,280 --> 00:33:26,980
เราต้องมีเมืองหลวง
319
00:33:27,420 --> 00:33:29,420
ข้าเคยเห็นชาวคิงส์แลนดิง
320
00:33:29,460 --> 00:33:31,540
ก่อกบฏเต่อราชบัลลังก์มื่อหิวโหย
321
00:33:31,630 --> 00:33:33,830
นั่นก่อนหน้าหนาวอีก
322
00:33:33,920 --> 00:33:37,460
เปิดโอกาสให้ชาวเมือง แล้วเขาจะกำจัดเซอร์ซีเอง
323
00:33:39,060 --> 00:33:41,120
จอน: เราจะล้อมเมืองไว้
324
00:33:41,630 --> 00:33:44,020
ถ้ากองเรือเหล็กพยายามลำเลียงเสบียง
325
00:33:44,040 --> 00:33:46,040
ให้มังกรทำลายเสีย
326
00:33:46,120 --> 00:33:48,540
ถ้าทัพแลนนิสเตอร์กับทัพทองจู่โจม
327
00:33:48,630 --> 00:33:50,290
เราจะปราบมันในสนามรบ
328
00:33:50,380 --> 00:33:53,600
พอทุกคนเห็นว่าศัตรูเราคือเซอร์ซีเพียงผู้เดียว
329
00:33:53,880 --> 00:33:55,660
นางก็จบสิ้น
330
00:34:01,040 --> 00:34:02,060
ได้
331
00:34:02,830 --> 00:34:05,560
ซานซา: ทหารที่เหลือของเรากำลังอ่อนล้า
332
00:34:05,680 --> 00:34:07,250
หลายคนบาดเจ็บ
333
00:34:07,330 --> 00:34:10,670
เขาจะสู้ได้ดีกว่า ถ้ามีเวลาพักฟื้น
334
00:34:11,840 --> 00:34:13,170
นานแค่ไหนหรือ
335
00:34:14,560 --> 00:34:16,000
ซานซา: ฟันธงไม่ได้
336
00:34:16,060 --> 00:34:17,960
ต้องคุยกับนายกองก่อน
337
00:34:21,140 --> 00:34:24,080
ข้าขึ้นเหนือมาร่วมสู้กับเจ้า
338
00:34:24,160 --> 00:34:26,830
จนสูญกองทัพไปจำนวนมาก
339
00:34:27,800 --> 00:34:30,700
พอถึงคราเจ้าตอบแทน
340
00:34:30,760 --> 00:34:32,380
เจ้ากลับขอเลื่อน
341
00:34:32,640 --> 00:34:35,360
ไม่แค่ทหารเรา ทหารท่านด้วย
342
00:34:35,830 --> 00:34:37,460
อยากให้เขาออกรบ
343
00:34:37,540 --> 00:34:39,080
ทั้งที่ไม่พร้อมหรือ
344
00:34:39,170 --> 00:34:40,880
ยิ่งปล่อยศัตรูไว้นาน
345
00:34:40,960 --> 00:34:42,720
มันก็ยิ่งแกร่ง
346
00:34:45,900 --> 00:34:49,160
ทัพชาวเหนือจะรักษาสัญญา
347
00:34:49,360 --> 00:34:50,920
และความภักดี
348
00:34:51,000 --> 00:34:53,500
ต่อราชินีแห่งเจ็ดราชอาณาจักร
349
00:34:58,740 --> 00:35:00,760
บัญชาท่าน เราพร้อมน้อมรับ
350
00:35:05,100 --> 00:35:06,260
ทีเรียน: งั้น...
351
00:35:06,900 --> 00:35:09,640
หากเห็นพ้องกันแล้ว...
352
00:35:10,120 --> 00:35:13,160
จอนกับเซอร์ดาวอสจะเดินทางทางคิงส์โรด
353
00:35:13,220 --> 00:35:14,480
กับทัพชาวเหนือ
354
00:35:14,500 --> 00:35:17,240
และโดธราคีกับผู้ไร้มลทินที่เหลือส่วนใหญ่
355
00:35:17,300 --> 00:35:19,840
เรากลุ่มเล็กจะไปอ่าวขาว
356
00:35:19,960 --> 00:35:21,640
ล่องเรือไปมกรศิลา
357
00:35:21,720 --> 00:35:25,250
พร้อมราชินีและมังกรของท่านบนท้องฟ้า
358
00:35:25,380 --> 00:35:28,120
เซอร์เจมีเลือกที่จะอยู่ที่นี่
359
00:35:28,180 --> 00:35:30,380
ในฐานะแขกของเลดีแห่งวินเทอร์เฟล
360
00:35:33,360 --> 00:35:35,160
เราชนะมหาศึกแล้ว
361
00:35:36,080 --> 00:35:38,080
บัดนี้ เราจะเอาชัยในศึกสุดท้าย
362
00:35:39,160 --> 00:35:41,080
ชาวเจ็ดราชอาณาจักร
363
00:35:41,460 --> 00:35:44,250
จะได้ใช้ชีวิตอย่างมิต้องหวาดกลัว
364
00:35:45,040 --> 00:35:46,750
ภายใต้ราชินีอย่างชอบธรรม
365
00:35:59,960 --> 00:36:01,100
ขอคุยหน่อย
366
00:36:05,440 --> 00:36:08,320
รู้ใช่ไหมว่าไม่มีนางเราตายไปแล้ว
367
00:36:08,540 --> 00:36:10,830
กลายเป็นผีดิบเดินทางไปคิงส์แลนดิง
368
00:36:10,840 --> 00:36:12,440
อาร์ยาเป็นคนสังหารไนท์คิงนะ
369
00:36:12,500 --> 00:36:14,500
ทหารนางพลีชีพปกป้องวินเทอร์เฟล--
370
00:36:14,580 --> 00:36:16,060
เราจะไม่ลืมเลย
371
00:36:16,120 --> 00:36:18,120
ไม่ได้แปลว่าข้าต้องสวามิภักดิ์...
372
00:36:18,210 --> 00:36:20,880
ข้าสาบานตนและแคว้นเหนือ เพื่อการณ์ของนาง
373
00:36:20,940 --> 00:36:22,340
ข้าเคารพการตัดสินใจเจ้า
374
00:36:24,940 --> 00:36:26,300
เคารพรึ
375
00:36:27,280 --> 00:36:28,560
นางจำเป็นต่อเรา
376
00:36:30,340 --> 00:36:33,250
ทหารและมังกรจำเป็นต่อเรา
377
00:36:34,620 --> 00:36:36,540
พี่ทำถูกแล้ว
378
00:36:36,920 --> 00:36:39,330
และเราก็ทำถูก ที่บอกพี่
379
00:36:39,420 --> 00:36:41,140
ว่าเราไม่ไว้ใจนาง
380
00:36:43,120 --> 00:36:45,360
- ยังไม่รู้จักนางเลย
- ไม่มีวันรู้จักหรอก
381
00:36:45,400 --> 00:36:46,540
นางเป็นคนนอก
382
00:36:46,630 --> 00:36:48,540
ถ้าไว้ใจแต่คนที่รู้จักแต่เด็ก
383
00:36:48,630 --> 00:36:49,960
เจ้าไม่มีพันธมิตรนักหรอก
384
00:36:50,040 --> 00:36:51,480
ก็ไม่เป็นไรนี่
385
00:36:51,580 --> 00:36:53,100
ไม่จำเป็นต้องมีเยอะ
386
00:36:53,880 --> 00:36:56,120
- จอน: อาร์ยา...
- เราครอบครัวเดียวกัน
387
00:36:57,200 --> 00:36:58,670
เราสี่คน
388
00:36:59,520 --> 00:37:01,280
สตาร์คสุดท้ายที่เหลือ
389
00:37:05,320 --> 00:37:06,960
ข้าไม่เคยใช่สตาร์ค
390
00:37:07,860 --> 00:37:08,900
ซานซา: พี่ใช่
391
00:37:09,720 --> 00:37:12,790
พี่เป็นลูกของเน็ด สตาร์ค ไม่น้อยไปกว่าเรา
392
00:37:12,880 --> 00:37:14,340
เจ้าเป็นพี่ข้านะ
393
00:37:14,620 --> 00:37:17,100
ไม่ใช่พี่ต่างแม่ ไม่ใช่พี่นอกสมรส
394
00:37:18,080 --> 00:37:19,160
พี่แท้ๆ
395
00:37:26,960 --> 00:37:28,880
เจ้าเลือกเองนะ
396
00:37:36,170 --> 00:37:38,380
ข้ามีอะไรจะบอก
397
00:37:39,880 --> 00:37:43,380
แต่เจ้าต้องสาบานจะไม่บอกใครอีกเลย
398
00:37:46,260 --> 00:37:47,800
อะไรหรือ
399
00:37:49,290 --> 00:37:52,330
สาบานก่อน แล้วจะบอก
400
00:37:52,420 --> 00:37:54,220
จะสัญญาได้ไง
401
00:37:54,320 --> 00:37:55,630
ถ้ายังไม่รู้ว่าอะไร
402
00:37:55,660 --> 00:37:57,380
เพราะเราเป็นครอบครัวกัน
403
00:38:02,180 --> 00:38:03,420
สาบานสิ
404
00:38:04,620 --> 00:38:05,980
ข้าสาบาน
405
00:38:10,830 --> 00:38:11,830
ข้าสาบาน
406
00:38:19,620 --> 00:38:20,900
บอกสิ
407
00:38:31,710 --> 00:38:33,980
ทีเรียน: นางจะอยู่นี่กับพี่รึ
408
00:38:36,710 --> 00:38:39,760
นางสาบานตนคุ้มครองเด็กสาวสตาร์ค ดังนั้น...
409
00:38:43,000 --> 00:38:44,320
เยาะเย้ยข้าสิ
410
00:38:45,920 --> 00:38:46,920
ข้าสุขใจ
411
00:38:47,000 --> 00:38:48,750
สุขใจที่พี่มีความสุข
412
00:38:51,560 --> 00:38:55,320
ดีใจที่ถึงตาพี่เขย่งซะที
413
00:38:57,080 --> 00:39:00,380
รู้ไหมข้ารอเล่นมุขคนตัวสูงมาแค่ไหนแล้ว
414
00:39:01,580 --> 00:39:03,320
แด่การปีนเขา
415
00:39:03,820 --> 00:39:05,040
แด่การปีนเขา
416
00:39:07,760 --> 00:39:10,540
- ข้างล่างนางเป็นไง
- อะไรนะ
417
00:39:10,960 --> 00:39:13,040
เกี่ยวไรกับเจ้า
418
00:39:13,120 --> 00:39:15,900
ข้าไม่ได้นอนกับหญิงเป็นปีแล้ว
419
00:39:15,940 --> 00:39:17,250
- แบ่งหน่อยน่า
- ไอ้หมาเอ้ย
420
00:39:17,300 --> 00:39:19,480
ข้าคือภูติแคระ เล่ามาเดี๋ยวนี้
421
00:39:19,520 --> 00:39:21,080
บร็อน: รู้นะว่าเอ็งอึ้บนาง
422
00:39:22,860 --> 00:39:24,920
สองเบิ้มหัวทอง
423
00:39:25,000 --> 00:39:26,670
เหมือนส่องกระจกเลยใช่ม้า
424
00:39:26,750 --> 00:39:28,580
ทีเรียน: เซอร์บร็อนแห่งแบล็กวอเตอร์
425
00:39:29,980 --> 00:39:31,300
เหล้าเจ้าละ
426
00:39:32,680 --> 00:39:34,500
เจ้า มาทำอะไรที่แคว้นเหนือ
427
00:39:34,520 --> 00:39:35,710
แล้วเอานั่นมาทำไม
428
00:39:35,790 --> 00:39:36,780
เนี่ยเหรอ
429
00:39:37,240 --> 00:39:38,460
ยิงเอ็งไง
430
00:39:39,960 --> 00:39:41,040
ทั้งคู่เลย
431
00:39:41,120 --> 00:39:43,210
ทีเรียน: เจ้าน่าจะอยู่ใต้นี่
432
00:39:43,290 --> 00:39:46,380
เอ็งสองคนมันไอ้หำเกราะทอง รู้ตัวไหม
433
00:39:46,420 --> 00:39:47,220
หยาบคาย
434
00:39:47,260 --> 00:39:49,400
ข้าตักขี้แลนนิสเตอร์มาเป็นปีๆ
435
00:39:49,460 --> 00:39:50,400
ได้อะไรมั่ง
436
00:39:50,460 --> 00:39:52,170
เจ้าได้เป็นอัศวินเพราะข้านะ
437
00:39:52,170 --> 00:39:54,200
เพราะข้าเองเฟ้ย ตำแหน่งนั่น
438
00:39:54,200 --> 00:39:55,920
มีค่าเท่าขนลึงค์
439
00:39:56,000 --> 00:39:57,710
อำนาจน่ะอยู่ในมือของ...
440
00:39:57,790 --> 00:39:59,750
หุบปาก
441
00:39:59,860 --> 00:40:02,170
- ทีเรียน: ข้าแค่อยากจะ...
- ข้าไม่เคยยิงคนแคระ
442
00:40:02,250 --> 00:40:04,120
แต่ถ้าพูดอีก ยิงแน่
443
00:40:04,210 --> 00:40:06,750
นี่ ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะ...
444
00:40:06,830 --> 00:40:08,580
ตอนรุ่งๆ ก็ไม่ชนะข้า
445
00:40:08,670 --> 00:40:09,750
ไอ้แขนเดียว
446
00:40:09,780 --> 00:40:10,940
และหมดช่วงรุ่งเอ็งแล้ว
447
00:40:11,300 --> 00:40:13,000
เจ้าหักจมูกข้า
448
00:40:13,080 --> 00:40:15,200
- ข้าไม่ได้หัก
- รู้ได้ไง
449
00:40:15,240 --> 00:40:17,400
ข้าหักจมูกคนมาตั้งกะตัวเท่าเอ็งแล้ว
450
00:40:17,420 --> 00:40:19,680
ข้ารู้มันเสียงยังไง เอาละฟัง
451
00:40:20,200 --> 00:40:22,640
พี่สาวเอ็งเสนอริเวอรันให้ข้า
452
00:40:22,780 --> 00:40:24,680
ปราสาทหลังโต ดินดี
453
00:40:24,800 --> 00:40:26,540
มีไพร่รับใช้เหลือเฟือ
454
00:40:26,580 --> 00:40:27,720
เชื่อเซอร์ซีรึ...
455
00:40:27,800 --> 00:40:31,170
ข้ารู้พี่สาวเอ็งตายแน่ตอนเห็นมังกรนั่น
456
00:40:31,250 --> 00:40:33,060
ตอนนี้ทัพเอ็งร่อยหรอ
457
00:40:33,120 --> 00:40:35,460
แต่ข้าก็ขอพนันว่าราชินีเอ็งจะชนะอยู่ดี
458
00:40:35,540 --> 00:40:37,710
เผอิญข้ามันขี้พนัน
459
00:40:38,780 --> 00:40:41,880
ถ้าเซอร์ซีตาย นางก็จ่ายข้าไม่ได้
460
00:40:44,210 --> 00:40:46,520
รสเยี่ยม แต่เกมคงพลิก
461
00:40:46,580 --> 00:40:48,460
ถ้าหัตถ์ของราชินีมังกรตาย
462
00:40:48,540 --> 00:40:52,680
หรือจู่ๆ ขุนศึกสองสามคนก็ถูกยิงด้วยด้วย
463
00:40:52,740 --> 00:40:53,800
ข้าพูดได้ยัง
464
00:40:53,860 --> 00:40:56,380
เอาสิ ไม่ตายก็ไม่หยุดพูดอยู่ละ
465
00:40:59,260 --> 00:41:02,380
จำที่เราตกลงกันไว้ตั้งนานแล้วได้ไหม
466
00:41:02,460 --> 00:41:04,300
ถ้าใครจ้างข้าสังหารเอ็ง
467
00:41:04,360 --> 00:41:05,960
เอ็งจะจ้างเป็นเท่าตัว
468
00:41:06,040 --> 00:41:07,640
เท่าตัวของริเวอร์รันคืออะไร
469
00:41:08,380 --> 00:41:09,540
ไฮการ์เดน
470
00:41:11,580 --> 00:41:13,320
เป็นผู้ครองแคว้นรีช
471
00:41:13,540 --> 00:41:15,000
ไฮการ์เดน บ้ารึเปล่า
472
00:41:15,000 --> 00:41:16,210
ก็ดีกว่าตาย
473
00:41:16,210 --> 00:41:17,420
เขาไม่ฆ่าเราหรอก
474
00:41:17,480 --> 00:41:19,250
ไม่งั้นคงไม่คุย...
475
00:41:22,140 --> 00:41:23,500
ความเห็นข้านะ
476
00:41:23,580 --> 00:41:26,250
รอดแค่คนเดียว ก็เพียงพอสำหรับข้า
477
00:41:26,330 --> 00:41:28,460
อาชญากรไม่มีวันได้ไฮการ์เดน
478
00:41:28,540 --> 00:41:30,670
เรอะ ใครคือบรรบุรุษเอ็ง
479
00:41:30,750 --> 00:41:32,800
ที่ทำให้ตระกุลร่ำรวยขึ้นมา
480
00:41:32,920 --> 00:41:34,580
หนุ่มหล่อในผ้าไหมรึ
481
00:41:34,670 --> 00:41:36,330
อาชญากรเนี่ยแหละ
482
00:41:36,420 --> 00:41:38,830
ทุกตระกูลใหญ่ก็เริ่มต้นแบบนั้น
483
00:41:38,920 --> 00:41:41,330
จากพวกแลวๆ ที่ฆ่าคนเก่งนี่แหละ
484
00:41:41,420 --> 00:41:43,750
สังหารหลักร้อยได้เป็นขุนนาง
485
00:41:43,830 --> 00:41:45,830
สังหารหลักพันได้เป็นราชา
486
00:41:45,920 --> 00:41:49,240
จนลูกหลานตูดหมึก
487
00:41:49,340 --> 00:41:51,960
ทำตระกูลล่มจมด้วยตูดหมึกๆ มัน
488
00:41:55,600 --> 00:41:56,790
ไฮการ์เดน
489
00:41:58,280 --> 00:41:59,660
รับปากข้าสิ
490
00:42:01,600 --> 00:42:03,330
ข้ารับปาก
491
00:42:04,820 --> 00:42:08,580
แต่ไม่มีความหมาย จนกว่าเราจะยึดคิงส์แลนดิงได้
492
00:42:09,380 --> 00:42:11,740
เราลงใต้เช้าพรุ่งนี้
493
00:42:11,880 --> 00:42:13,600
เราใช้นายทหาร
494
00:42:13,660 --> 00:42:15,710
ที่รู้แผนรับมือของข้าศึกได้
495
00:42:15,790 --> 00:42:17,040
ไม่ ไม่
496
00:42:17,120 --> 00:42:19,580
ข้าเลิกออกรบแล้ว
497
00:42:19,790 --> 00:42:22,830
แต่ยังฆ่าคนได้อยู่ ได้ยินนะ
498
00:42:23,320 --> 00:42:25,540
จบศึกแล้วจะไปหา
499
00:42:25,630 --> 00:42:27,880
อย่าตายซะก่อนละ
500
00:42:52,710 --> 00:42:54,830
ห่าเอ๊ย
501
00:42:56,380 --> 00:42:57,460
มาคนเดียวรึ
502
00:42:58,540 --> 00:43:00,170
ไม่แล้ว
503
00:43:01,400 --> 00:43:03,020
ข้าไม่ชอบคนเยอะๆ
504
00:43:04,840 --> 00:43:06,000
เหมือนกัน
505
00:43:07,060 --> 00:43:09,380
ทำไมละ ใครๆ ก็รักเอ็งนี่
506
00:43:09,460 --> 00:43:11,040
ยอดวีรสตรี
507
00:43:11,960 --> 00:43:13,220
ข้าไม่ชอบวีรสตรี
508
00:43:15,750 --> 00:43:19,210
รู้สึกดีใช่ไหมที่ได้แทงไอ้ตัวมีเขานั่น
509
00:43:20,500 --> 00:43:22,210
ก็ดีกว่าตาย
510
00:43:25,670 --> 00:43:27,380
ไปคิงส์แลนดิงรึ
511
00:43:28,670 --> 00:43:31,080
ข้ามีเรื่องต้องสะสาง
512
00:43:32,100 --> 00:43:33,580
ข้าก็ด้วย
513
00:43:39,760 --> 00:43:42,040
ข้าไม่คิดจะกลับมาอีก
514
00:43:44,220 --> 00:43:45,680
ข้าก็เหมือนกัน
515
00:43:47,560 --> 00:43:50,040
จะทิ้งข้าตายอีกสินะถ้าข้าบาดเจ็บ
516
00:43:52,160 --> 00:43:53,290
คงงั้นแหละ
517
00:44:37,420 --> 00:44:38,420
ท่านหญิง
518
00:44:42,830 --> 00:44:45,580
ไม่ตอบหน่อยหรือ
519
00:44:47,860 --> 00:44:48,740
ทำไมเป็นนาง
520
00:44:53,240 --> 00:44:55,340
ทีเรียน: รู้นี่ว่านางรักพี่เจ้า
521
00:44:55,540 --> 00:44:57,670
ไม่ได้แปลว่าจะเป็นราชินีที่ดี
522
00:44:58,660 --> 00:45:01,300
เจ้าดูปักใจจะเกลียดนางนะ
523
00:45:03,040 --> 00:45:05,840
มิตรภาพระหว่างราชบัลลังก์กับแคว้นเหนือ
524
00:45:05,920 --> 00:45:09,120
เป็นหัวใจของทุกยุคสมัยที่สงบสุข
525
00:45:09,160 --> 00:45:10,710
จอนจะเป็นผู้ครองแคว้นเหนือ
526
00:45:10,740 --> 00:45:13,140
เหมือนเป็นความสัมพันธุ์ที่ดี
527
00:45:14,500 --> 00:45:17,960
ข้าว่าจากนี้ เขาคงไม่อยู่ที่นี่นัก
528
00:45:18,000 --> 00:45:19,900
ก็ขึ้นกับเขานะ
529
00:45:23,920 --> 00:45:25,500
ซานซามองข้า
530
00:45:31,140 --> 00:45:33,180
เมื่อจอนอยู่เมืองหลวง
531
00:45:33,300 --> 00:45:35,900
เจ้าก็จะกุมอำนาจแคว้นเหนือ
532
00:45:36,580 --> 00:45:38,480
ข้าจะวางใจอนาคตกว่านี้
533
00:45:38,540 --> 00:45:41,480
ถ้าได้จากไปโดยที่เจ้ากับเดเนอริสเป็นมิตรกัน
534
00:45:41,600 --> 00:45:43,160
มีอะไรต้องห่วง
535
00:45:43,260 --> 00:45:46,540
จอนพาทหารเราไปด้วย ราชินีเจ้าก็ยังมีมังกร....
536
00:45:46,560 --> 00:45:47,960
ราชินีของเจ้าด้วย
537
00:45:54,740 --> 00:45:56,920
เจ้าไม่ต้องเป็นเพื่อนนาง
538
00:45:57,020 --> 00:45:59,250
แต่ไปยุแหย่นางทำไม
539
00:45:59,330 --> 00:46:02,120
เป็นผลดีต่อตระกูลเจ้าและแคว้นเหนือตรงไหน
540
00:46:02,160 --> 00:46:04,020
เจ้ากลัวนาง
541
00:46:06,540 --> 00:46:10,740
ผู้ปกครองที่ดี ผู้คนต้องยำเกรงบ้าง
542
00:46:13,460 --> 00:46:15,600
ข้าไม่อยากให้จอนลงใต้
543
00:46:15,760 --> 00:46:19,280
ไม่มีผู้ชายตระกูลข้าที่ทำได้ดีในเมืองหลวง
544
00:46:19,580 --> 00:46:22,290
ถูก แต่พี่เจ้าเคยบอกข้า
545
00:46:22,380 --> 00:46:23,750
ว่าเขาไม่ใช่สตาร์ค
546
00:46:29,260 --> 00:46:30,710
เป็นอะไรรึเปล่า
547
00:46:37,060 --> 00:46:39,790
คนของนางรักนาง เจ้าก็เห็น
548
00:46:39,880 --> 00:46:42,100
เขาสู้เพื่อนางเยี่ยงไหน
549
00:46:42,290 --> 00:46:45,460
นางอยากทำให้โลกนี้ดีขึ้น
550
00:46:47,600 --> 00:46:49,320
ข้าเชื่อนาง
551
00:47:04,750 --> 00:47:05,640
ทีเรียน
552
00:47:08,920 --> 00:47:10,860
ถ้ามีคนอื่นล่ะ
553
00:47:11,580 --> 00:47:12,620
คนที่เหมาะสมกว่า
554
00:47:21,380 --> 00:47:23,840
ไม่ขี่มังกรลงใต้เรอะ
555
00:47:27,140 --> 00:47:28,460
แค่ม้านี่แหละ
556
00:47:29,620 --> 00:47:31,180
เรกัลยังไม่ฟื้นตัว
557
00:47:31,240 --> 00:47:32,840
ไม่ต้องแบกข้าหรอก
558
00:47:33,540 --> 00:47:36,300
เอ็งมันก็แค่เห็บเหาน่า
559
00:47:37,260 --> 00:47:39,120
ข้าจะพาอิสระชนกลับบ้าน
560
00:47:39,940 --> 00:47:41,840
พอแล้วกับแดนใต้
561
00:47:42,960 --> 00:47:45,120
ผู้หญิงที่นี่ไม่ชอบข้า
562
00:47:46,960 --> 00:47:48,880
นี่มันแคว้นเหนือนะรู้ไหม
563
00:47:50,360 --> 00:47:52,560
และเรายินดีให้อิสระชนอยู่ด้วย
564
00:47:54,240 --> 00:47:55,520
มันไม่ใช่บ้าน
565
00:47:56,080 --> 00:47:57,670
เราอยากเร่ร่อน
566
00:47:58,000 --> 00:47:59,830
ข้าจะกลับทางปราสาทดำ
567
00:47:59,920 --> 00:48:02,060
ทันทีที่พายุหิมะสงบ
568
00:48:02,200 --> 00:48:04,120
สู่ที่ที่เหมาะกับเรา
569
00:48:07,840 --> 00:48:09,920
และเหมาะกับมันด้วย
570
00:48:10,280 --> 00:48:12,820
หมาป่าโลกันตร์ไม่เหมาะกับแดนใต้
571
00:48:14,340 --> 00:48:16,280
พาไปด้วยได้ไหม
572
00:48:17,980 --> 00:48:20,040
มันจะมีความสุขกว่า
573
00:48:20,920 --> 00:48:22,380
เอ็งก็ด้วยนะ
574
00:48:24,380 --> 00:48:26,790
ข้าก็อยากไปด้วย
575
00:48:30,980 --> 00:48:32,460
ลากันแล้วสินะ
576
00:48:33,960 --> 00:48:35,710
ไม่รู้หรอก
577
00:48:41,780 --> 00:48:44,170
เอ็งมีเลือดชาวเหนือ
578
00:48:45,520 --> 00:48:47,120
ชาวเหนือที่แท้จริง
579
00:49:19,630 --> 00:49:22,840
ก็ นะ กลางคืนมันนาน
580
00:49:22,880 --> 00:49:25,460
และที่โอลทาวก็ไม่มีอะไรทำเท่าไหร่
581
00:49:25,880 --> 00:49:28,170
แถมจะอ่านหนังสือไหวสักกี่เล่ม
582
00:49:28,250 --> 00:49:30,660
เขารู้ว่ามันเกิดขึ้นยังไงน่า แซม
583
00:49:34,120 --> 00:49:37,100
ถ้าเป็นผู้ชาย จะตั้งชื่อว่าจอน
584
00:49:40,120 --> 00:49:41,750
ขอให้เป็นหญิง
585
00:50:00,420 --> 00:50:02,710
เจ้าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของข้า
586
00:50:05,020 --> 00:50:06,860
เจ้าด้วย แซม
587
00:51:07,750 --> 00:51:10,040
ทีเรียน: นึกถึง 20 ปีที่ผ่านมา
588
00:51:10,960 --> 00:51:13,960
สงคราม ฆาตกรรม ความทุกข์ยาก
589
00:51:14,040 --> 00:51:18,460
เพียงเพราะโรเบิร์ตรักใครที่ไม่รักเขากลับ
590
00:51:20,200 --> 00:51:21,760
มีคนรู้กี่คน
591
00:51:23,380 --> 00:51:26,120
รวมเราด้วยรึ ก็ 8
592
00:51:26,210 --> 00:51:28,290
งั้นก็ไม่ใช่ความลับแล้ว
593
00:51:28,380 --> 00:51:30,060
แค่ข้อมูล
594
00:51:30,250 --> 00:51:33,900
ถ้ารู้กลุ่มนึงแล้ว เดี๋ยวคนนับร้อยก็รู้ด้วย
595
00:51:33,960 --> 00:51:35,080
จากนั้นล่ะ
596
00:51:35,140 --> 00:51:36,750
นางจะเสียแคว้นเหนือ
597
00:51:36,830 --> 00:51:39,630
นางจะเสียแคว้นเวล ซานซาจัดการแน่
598
00:51:39,710 --> 00:51:41,120
ยิ่งกว่านั้นอีก
599
00:51:41,210 --> 00:51:43,640
เขามีสิทธิ์ครองบัลลังก์สูงกว่า
600
00:51:43,700 --> 00:51:45,820
เขาไม่อยากได้บัลลังก์
601
00:51:46,020 --> 00:51:48,460
ไม่น่าเกี่ยวกับใจเขานี่
602
00:51:49,860 --> 00:51:53,060
เขารวมศูนย์จิตใจคนได้
603
00:51:53,120 --> 00:51:55,220
คนเถื่อน ชาวเหนือ
604
00:51:56,800 --> 00:51:58,250
เป็นวีรบุรุษสงคราม
605
00:52:02,680 --> 00:52:04,380
เขารักราชินีเรา
606
00:52:06,180 --> 00:52:07,980
และนางรักเขา
607
00:52:09,920 --> 00:52:12,330
จับแต่งกันก็ปกครองด้วยกันได้
608
00:52:13,300 --> 00:52:14,540
นางเป็นอาเขา
609
00:52:14,620 --> 00:52:16,200
ทาร์แกเรียนเคยสนด้วยรึ
610
00:52:16,280 --> 00:52:17,940
ใช่ แต่จอนมาจากวินเทอร์เฟล
611
00:52:17,960 --> 00:52:20,340
ในแคว้นเหนือเขาแต่งกับอากันด้วยรึ
612
00:52:22,830 --> 00:52:24,620
เจ้ารู้จักราชินีดีกว่าข้า
613
00:52:24,680 --> 00:52:26,560
คิดว่านางอยากแบ่งอำนาจรึ
614
00:52:27,700 --> 00:52:30,080
นางไม่ชอบให้ใครสงสัยในอำนาจ
615
00:52:30,100 --> 00:52:32,880
ตรงกับทรราชย์ทุกคนในอดีต
616
00:52:34,000 --> 00:52:35,940
ข้าห่วงสภาพจิตใจนาง
617
00:52:36,120 --> 00:52:38,000
เราเป็นที่ปรึกษาของราชินี
618
00:52:38,080 --> 00:52:41,060
สภาพจิตใจนางไม่ใช่กงการเรา
619
00:52:49,360 --> 00:52:51,420
เรายังต้องยึดคิงส์แลนดิง
620
00:52:52,280 --> 00:52:54,760
เซอร์ซีอาจจะชนะแล้วฆ่าเราเรียบก็ได้
621
00:52:55,250 --> 00:52:57,220
เราก็หมดปัญหา
622
00:55:01,080 --> 00:55:03,540
ไปกรรเชียงเรือ ไปเดี๋ยวนี้!
623
00:56:20,240 --> 00:56:21,580
มิสซานเดย์
624
00:56:23,080 --> 00:56:24,330
มิสซานเดย์
625
00:56:30,420 --> 00:56:31,830
มิสซานเดย์
626
00:56:36,750 --> 00:56:38,750
เขารับฟังข่าวจากเราใช่ไหม
627
00:56:38,830 --> 00:56:41,720
ไคเบิร์น: คนของท่านได้ข่าวแล้วว่าโจรกำลังมา
628
00:56:42,210 --> 00:56:44,520
และสำนึกในความคุ้มครองของท่าน
629
00:56:44,660 --> 00:56:46,840
ในกำแพงคุ้มแดง
630
00:56:49,140 --> 00:56:50,940
แน่ใจเรื่องมังกรหรือ
631
00:56:51,460 --> 00:56:53,710
ข้าเห็นมันจมทะเล
632
00:56:53,790 --> 00:56:56,040
คงตระการตาน่าดู
633
00:56:58,040 --> 00:57:00,380
เพราะท่านราชินีนั่นแหละ
634
00:57:01,600 --> 00:57:04,180
เมื่อสิ้นสงคราม ราชสีห์จักครองแผ่นดิน
635
00:57:04,240 --> 00:57:06,120
และคราเคนครองมหาสมุทร
636
00:57:07,420 --> 00:57:10,440
และวันนึงลูกเราจะครองทุกอย่าง
637
00:57:27,460 --> 00:57:29,250
นางมาหาท่านแล้ว
638
00:57:30,200 --> 00:57:31,580
แน่นอน
639
00:57:34,220 --> 00:57:35,700
เปิดประตูเมืองไว้
640
00:57:36,170 --> 00:57:37,960
ถ้านางจะยึดปราสาท
641
00:57:38,000 --> 00:57:41,380
ก็ต้องสังหารคนบริสุทธิ์นับพัน
642
00:57:47,300 --> 00:57:49,320
อย่างสมเป็น "ผู้ปลดโซ่ตรวน"
643
00:58:03,500 --> 00:58:05,540
เราจะจู่โจมเมืองขอรับ
644
00:58:06,040 --> 00:58:08,780
เราจะกำจัดศัตรูท่าน ให้สิ้นซาก
645
00:58:09,330 --> 00:58:10,120
วาริส: ฝ่าบาท
646
00:58:12,000 --> 00:58:15,860
ข้ารับปากจะมองตาท่านและพูดด้วยตรงๆ
647
00:58:15,900 --> 00:58:17,760
เมื่อคิดว่าท่านทำผิด
648
00:58:21,630 --> 00:58:24,160
นี่เป็นเรื่องผิด
649
00:58:26,920 --> 00:58:29,460
เจ้าเห็นลูกข้าร่วงจากฟ้า
650
00:58:30,840 --> 00:58:32,600
มันสังหารมิสซานเดย์
651
00:58:33,170 --> 00:58:35,170
วาริส: เราต้องทำลายเซอร์ซี
652
00:58:35,250 --> 00:58:39,460
แต่ถ้าจู่โจมคิงส์แลนดิงด้วยโดรกอนกับผู้ไร้มลทิน
653
00:58:39,540 --> 00:58:40,750
และโดธราคี
654
00:58:40,780 --> 00:58:43,360
ผู้บริสุทธิ์นับพันก็ต้องตาย
655
00:58:43,480 --> 00:58:47,080
เซอร์ซีถึงต้อนคนเข้าคุ้มแดงไง
656
00:58:48,040 --> 00:58:51,260
นั่นคือผู้คนที่ท่านมาเพื่อปกป้อง
657
00:58:51,630 --> 00:58:53,250
ขอร้องละ ฝ่าบาท
658
00:58:53,330 --> 00:58:56,740
อย่าทำลายเมืองที่ท่านมาช่วยเลย
659
00:58:57,120 --> 00:59:00,960
อย่าได้กลายไปเป็นสิ่งที่ท่านพยายามกำราบ
660
00:59:05,520 --> 00:59:08,360
คิดว่าเรามีที่ด้วยเป้าหมายอะไร วาริส
661
00:59:12,040 --> 00:59:15,380
ข้ามาปลดแอกโลกนี้จากทรราชย์
662
00:59:16,380 --> 00:59:18,000
นั่นคือชะตาของข้า
663
00:59:19,220 --> 00:59:21,860
และข้าจะทำ ไม่ว่าต้องสูญเสียแค่ไหน
664
00:59:29,250 --> 00:59:32,080
จอนกับทัพเหนืออาจใช้สองสัปดาห์
665
00:59:32,170 --> 00:59:34,170
กว่าจะถึงคิงส์แลนดิง
666
00:59:34,250 --> 00:59:37,080
ระหว่างรอ ก็เรียกร้องให้เซอร์ซียอมแพ้
667
00:59:37,170 --> 00:59:40,280
ให้นางแลกชีวิตกับบัลลังก์เหล็ก
668
00:59:42,360 --> 00:59:44,840
ถ้ามีโอการหลีกเลี่ยงการฆ่าล้างได้
669
00:59:44,880 --> 00:59:46,520
ก็ต้องลองดูนะ
670
00:59:46,980 --> 00:59:49,740
เจรจาไปก็หยุดการฆ่าไม่ได้หรอก
671
00:59:52,040 --> 00:59:54,320
แต่ให้ผู้คนเห็นก็ดี
672
00:59:54,380 --> 00:59:57,920
ว่าธิดาวายุเดเนอริสพยายามเลี่ยงการนองเลือดแล้ว
673
00:59:58,000 --> 01:00:00,330
แต่เซอร์ซีปฏิเสธ
674
01:00:02,040 --> 01:00:03,700
จะได้โทษถูกคน
675
01:00:03,760 --> 01:00:05,670
เมื่อไฟแผดเผาลงไป
676
01:00:19,720 --> 01:00:22,420
ข้ารับใช้ทรราชย์แทบตลอดชีวิต
677
01:00:23,180 --> 01:00:25,700
ทุกคนเอ่ยถึงชะตา
678
01:00:26,710 --> 01:00:29,960
นางคือหญิงสาวที่เข้ากองเพลิงกับหิน 3 ก้อน
679
01:00:30,040 --> 01:00:32,710
แล้วกลับออกมากับมังกร 3 ตัว
680
01:00:32,790 --> 01:00:35,420
จะไม่เชื่อในชะตาได้อย่างไร
681
01:00:35,600 --> 01:00:37,500
นั่นละมังปัญหา
682
01:00:37,580 --> 01:00:39,060
ประสบการณ์ ทำให้นางเชื่อ
683
01:00:39,180 --> 01:00:40,750
ว่านางมาช่วยเรา
684
01:00:40,830 --> 01:00:42,750
นางก็มาช่วยจริงๆไม่ใช่รึ
685
01:00:44,820 --> 01:00:47,060
ยังมีปัญหาจอน สโนว์อีก
686
01:00:53,420 --> 01:00:56,060
หรือจริงๆ อาจเป็นทางออก
687
01:00:57,750 --> 01:00:59,170
เจ้ารู้จักทั้งคู่
688
01:00:59,250 --> 01:01:02,380
บอกมา คิดว่าใครปกครองได้ดีกว่า
689
01:01:07,520 --> 01:01:09,300
เขาไม่อยากได้บัลลังก์
690
01:01:09,880 --> 01:01:11,960
ถึงได้สวามิภักดิ์
691
01:01:12,640 --> 01:01:14,340
คิดไหมว่าผู้ปกครองที่ดี
692
01:01:14,380 --> 01:01:16,630
อาจไม่อยากปกครอง
693
01:01:16,710 --> 01:01:19,000
เราคุยกับเรื่องกบฏอยู่
694
01:01:20,160 --> 01:01:21,820
ข้ารู้เจ้าเคยคิดเรื่องนี้น่า
695
01:01:21,860 --> 01:01:24,900
เออข้าคิด แต่แค่คิดไม่ใช่กบฏ
696
01:01:27,250 --> 01:01:31,520
เขาใจเย็น ควบคุมตัวเองได้ และเป็นผู้ชาย
697
01:01:31,580 --> 01:01:34,120
ถูกใจขุนนางเวสเทอรอสมากกว่า
698
01:01:34,210 --> 01:01:36,260
และเราต้องการขุนนาง
699
01:01:36,480 --> 01:01:37,960
จอฟฟรีก็ผู้ชาย
700
01:01:38,200 --> 01:01:40,320
ข้าว่าไอ้จ้อนไม่ใช่ปัญหา
701
01:01:40,380 --> 01:01:41,680
เจ้าน่าจะเห็นด้วย
702
01:01:41,740 --> 01:01:43,800
และเขาคือรัชทายาท
703
01:01:43,840 --> 01:01:47,630
เพราะเป็นผุ้ชาย ไอ้จ้อนก็สำคัญนะ โทษทีเหอะ
704
01:01:50,240 --> 01:01:52,980
แล้วข้อเสนอข้าล่ะ
705
01:01:53,600 --> 01:01:56,060
เขาปกครองร่วมกันในฐานะราชากับราชินีได้
706
01:01:57,300 --> 01:01:59,540
นางแกร่งเกินไปสำหรับเขา
707
01:01:59,880 --> 01:02:03,420
นางจะควบคุมเขา เหมือนที่ทำมาแล้ว
708
01:02:03,500 --> 01:02:06,320
เขาช่วยหยุดอารมณ์ร้ายนางได้
709
01:02:06,670 --> 01:02:07,920
เหมือนที่เจ้าทำรึ
710
01:02:11,380 --> 01:02:13,320
เจ้าชักดื่มหนักนะ
711
01:02:16,020 --> 01:02:19,440
บิดาทาร์แกเรียน กับมารดาสตาร์ค
712
01:02:20,000 --> 01:02:22,020
จอนเป็นเพียงคนเดียว
713
01:02:22,120 --> 01:02:24,880
ที่อาจเอาแคว้นเหนือเข้าเจ็ดราชอาณาจักรได้
714
01:02:24,960 --> 01:02:26,540
รับใช้ราชาราชินีมากี่คนแล้ว
715
01:02:26,630 --> 01:02:27,940
5 6? นับไม่ถูกละ
716
01:02:28,040 --> 01:02:29,120
เข้ารู้เหตุผลข้าเสมอ
717
01:02:29,180 --> 01:02:31,580
ถึงจุดนึงก็ต้องเลือกคนที่เจ้าเชื่อ
718
01:02:31,670 --> 01:02:33,170
และสู้เพื่อคนคนนั้น
719
01:02:33,250 --> 01:02:35,330
แม้จะรู้ว่าเลือกผิดรึ
720
01:02:37,020 --> 01:02:38,880
ข้าเชื่อในราชินี
721
01:02:41,220 --> 01:02:43,360
นางต้องเลือกถูกแน่
722
01:02:45,210 --> 01:02:48,080
เมื่อมีที่ปรึกษาที่ภักดีชี้แนะ
723
01:02:51,700 --> 01:02:53,960
เจ้ารู้ข้าภักดีต่อใคร
724
01:02:54,180 --> 01:02:56,540
ข้าไม่มีวันหักหลังอาณาจักร
725
01:02:56,660 --> 01:02:58,120
อะไรคืออาณาจักร
726
01:02:58,200 --> 01:03:00,320
ทวีปไพศาล คนอาศัยนับล้าน
727
01:03:00,340 --> 01:03:02,210
ส่วนใหญ่ไม่สนใครครอบบัลลังก์
728
01:03:02,290 --> 01:03:03,300
คนนับล้าน
729
01:03:03,340 --> 01:03:06,740
ที่จะตายเป็นเบือถ้าได้คนไม่ดีครองบัลลังก์
730
01:03:07,080 --> 01:03:08,290
แม้ไม่รู้ชื่อ
731
01:03:08,360 --> 01:03:10,250
แต่ก็เป็นคน เหมือนเราสอง
732
01:03:10,300 --> 01:03:11,540
ควรได้มีชีวิต
733
01:03:11,630 --> 01:03:13,680
ควรมีอาหารให้ลูกหลาน
734
01:03:17,290 --> 01:03:21,440
ข้าจำทำเพื่อคนเหล่านั้น ไม่ว่าต้องสูญเสียแค่ไหน
735
01:03:23,580 --> 01:03:26,160
จะเกิดอะไรขึ้นกับนาง
736
01:03:34,040 --> 01:03:35,020
ได้โปรด
737
01:03:37,830 --> 01:03:38,300
อย่า
738
01:03:43,440 --> 01:03:46,000
ข้าคุยอย่างซื่อตรงที่สุดแล้ว
739
01:03:47,440 --> 01:03:49,840
เราต่างต้องตัดสินใจ
740
01:03:51,020 --> 01:03:53,420
หวังว่าเราจะเลือกถูก
741
01:04:28,540 --> 01:04:30,960
...เหมือนที่ปรึกษาคนอื่นๆ ของนาง
742
01:04:33,180 --> 01:04:34,330
เกิดอะไรขึ้น
743
01:04:39,960 --> 01:04:43,780
ยูรอน เกรย์จอย ซุ่มจู่โจมราชินีเดเนอริส กับทัพเรือนาง
744
01:04:44,340 --> 01:04:47,700
มังกรตายไปตัว เรือถูกทำลายหลายลำ
745
01:04:47,740 --> 01:04:49,630
มิสซานเดย์ถูกจับ
746
01:04:51,500 --> 01:04:55,080
ข้าอยากอยู่ที่นั่นยามพี่เจ้าถูกประหาร
747
01:04:55,750 --> 01:04:58,120
คงไม่มีโอกาสแล้ว
748
01:06:05,180 --> 01:06:07,440
พวกนั้นจะทำลายเมืองทิ้ง
749
01:06:08,700 --> 01:06:10,100
เจ้ารู้เขาทำแน่
750
01:06:10,660 --> 01:06:12,520
เคยหนีการต่อสู้ไหม
751
01:06:14,710 --> 01:06:17,120
เจ้าไม่เหมือนพี่สาว ไม่เลย
752
01:06:17,520 --> 01:06:19,040
เจ้าเป็นคนดีกว่านาง
753
01:06:19,280 --> 01:06:21,960
เจ้าเป็นคนดี เจ้าช่วยนางไม่ได้
754
01:06:22,040 --> 01:06:23,620
ไม่จำเป็นต้องตายกับนาง
755
01:06:24,160 --> 01:06:25,580
อยู่นี่เถอะ
756
01:06:27,240 --> 01:06:28,790
อยู่กับข้า
757
01:06:30,500 --> 01:06:31,400
ได้โปรดเถิด
758
01:06:33,540 --> 01:06:34,280
อย่าไป
759
01:06:41,100 --> 01:06:42,900
คิดว่าข้าเป็นคนดีหรือ
760
01:06:47,790 --> 01:06:50,320
ข้าผลักเด็กตกหน้าต่างหอคอย
761
01:06:50,460 --> 01:06:52,360
จนพิการตลอดชีวิต
762
01:06:52,620 --> 01:06:53,750
เพื่อเซอร์ซี
763
01:06:56,660 --> 01:06:59,790
ข้ารัดคอญาติตัวเองกับมือ
764
01:07:00,640 --> 01:07:02,700
เพื่อกลับไปหาเซอร์ซี
765
01:07:05,580 --> 01:07:07,340
ข้ายอมสังหาร
766
01:07:07,420 --> 01:07:11,040
ทั้งเด็ก ทั้งผู้หญิง ทั้งริเวอร์รัน
767
01:07:11,320 --> 01:07:11,340
เพื่อเซอร์ซี
768
01:07:21,420 --> 01:07:23,080
นางน่ารักเกียจ
769
01:07:25,000 --> 01:07:26,580
ข้าเองก็ด้วย
770
01:10:01,540 --> 01:10:02,380
ใต้เท้า
771
01:10:05,720 --> 01:10:09,000
ราชินีเดเนอริสต้องกราให้เซอร์ซี ยอมจำนวนอย่างไม่มีเงื่อนไข
772
01:10:09,080 --> 01:10:11,790
และปล่อยตัวมิสซานเดย์แห่งนาร์ธทันที
773
01:10:13,200 --> 01:10:17,880
ราชินีเซอร์ซีต้องการให้เดเนอริส ยอมจำนวนอย่างไม่มีเงื่อนไข
774
01:10:17,960 --> 01:10:22,000
หากปฏิเสธ มิสซานเดย์แห่งนาร์ธจะตาย เดี๋ยวนี้
775
01:10:23,480 --> 01:10:24,670
ไคเบิร์น
776
01:10:26,040 --> 01:10:27,880
เจ้าเป็นคนมีเหตุผล
777
01:10:28,000 --> 01:10:30,620
และข้าก็ภูมิใจในตัวเองขอรับ
778
01:10:30,900 --> 01:10:32,500
เอามีโอกาส
779
01:10:33,750 --> 01:10:36,960
อาจจะโอกาสสุดท้าย ที่จะเลี่ยงโศกนาฏกรรม
780
01:10:37,040 --> 01:10:37,820
แล้ว
781
01:10:39,800 --> 01:10:41,040
ช่วยข้าหน่อยสิ
782
01:10:42,140 --> 01:10:44,680
ข้าไม่อยากเห็นเมืองนี้ไหม้เป็นจุณ
783
01:10:45,210 --> 01:10:48,660
ไม่อยากฟังเสียงเด็กถูกเผาทั้งเป็น
784
01:10:50,320 --> 01:10:52,880
มิใช่เสียงที่น่ารื่นรมย์
785
01:10:55,500 --> 01:10:57,660
ข้า... ไม่อยากได้ยิน
786
01:10:58,560 --> 01:11:00,330
ช่วยข้าปกป้องเมืองนี้หน่อย
787
01:11:02,240 --> 01:11:04,960
ใต้เท้า ข้าเป็นเพียงปากเสียงของราชินีเรา
788
01:11:04,980 --> 01:11:06,750
ทีเรียน: ราชินีเจ้า
789
01:11:06,830 --> 01:11:08,960
เซอร์ซีคือราชินีเจ็ดราชอาณาจักร
790
01:11:09,040 --> 01:11:10,170
เจ้าเป็นของนาง
791
01:11:10,250 --> 01:11:12,060
รัชสมัยนางจบแล้ว
792
01:11:12,160 --> 01:11:14,920
เจ้าเข้าใจ ช่วยอธิบายนางด้วย
793
01:11:15,000 --> 01:11:17,540
เราไม่เข้าใจอย่างนั้นเลย
794
01:11:18,560 --> 01:11:21,420
มังกรตัวสุดท้ายเจ้าอ่อนแอ
795
01:11:21,500 --> 01:11:24,240
ทหารเจ้าเหนื่อยล้าร่อยหรอ
796
01:11:24,500 --> 01:11:27,790
ขณะที่เราได้ทหารทองเสริมทัพ
797
01:11:45,480 --> 01:11:47,980
เตรียมพร้อม
798
01:11:48,000 --> 01:11:48,960
ขึ้นศร
799
01:11:51,830 --> 01:11:53,040
ง้าง
800
01:12:59,200 --> 01:13:02,170
ข้ารู้พี่ไม่สนใจประชากร
801
01:13:03,960 --> 01:13:05,320
จะสนทำไม
802
01:13:07,260 --> 01:13:11,000
พี้เกลียดเขา เขาก็เกลียดพี่
803
01:13:16,500 --> 01:13:18,500
แต่พี่ไม่ใช่ปีศาจ
804
01:13:20,840 --> 01:13:22,210
ข้ารู้
805
01:13:24,200 --> 01:13:26,760
เพราะข้าเห็น
806
01:13:30,860 --> 01:13:33,500
ว่าพี่รักลูกๆ
807
01:13:35,180 --> 01:13:37,000
ยิ่งกว่าตัวเอง
808
01:13:38,000 --> 01:13:39,460
ยิ่งกว่าเจมี
809
01:13:42,250 --> 01:13:43,710
ยิ่งกว่าอะไร
810
01:13:46,670 --> 01:13:48,330
ขอร้องละ
811
01:13:50,440 --> 01:13:53,660
ถ้าไม่เพื่อตัวพี่ ก็เพื่อลูก
812
01:13:57,260 --> 01:13:59,380
รัชสมัยพี่จบแล้ว
813
01:13:59,500 --> 01:14:03,170
ไม่ได้แปลว่าต้องสิ้นชีวิตด้วย
814
01:14:05,820 --> 01:14:08,920
ไม่ได้แปลว่าทารกต้องตาย
815
01:14:56,520 --> 01:15:00,140
หากจะสั่งเสีย ก็ถึงเวลาแล้ว
816
01:15:24,940 --> 01:15:26,760
ดราคาริส
817
01:16:50,930 --> 01:17:00,930
== แปลไทย & Resync - สุนัขป่าโลกันตร์ ==
== GoTfansite.com ==
818
01:17:00,930 --> 01:17:07,360
Original sub by honeybunny
www.addic7ed.com