Davos , Stannis ไปขอยืมตังมาตบพวก Lannister Drogon หลุดออกจากการควบคุมไปหาอาหารทำเอาชาวบ้านเดือนร้อนซะนี่ แค่แกะเอง แต่ยังมีเรื่องที่ทำให้แดนี่ลำบากใจเข้าไปอีกเมื่อมันจะไม่ใช่แค่แกะนี่สิ Speech ของทั้ง Asha greyjoy และ Tyrion lannister ตอนอ่านยังขนลุกเลย ตอนสารภาพ ยิ่งมาทำเป็นซีรีย์แบบนี้ด้วยแล้ว " I demand a trail by combat. " ปล. Rain of Castamere ขึ้นตอนจบแบบนี้มีศพ
ไม่คิดว่าจะได้ร้องไห้ตอนดู ep. นี้ เพราะตอนเริ่มเนี่ยไม่มีเค้าลาง ฮ่าฮ่าฮ่า ตอนพี่สาวธีออนไปช่วยแล้วก็ดันเจอแต่รีค ก็รู้สึกแบบ... โอ้ โลกนี้ช่างหดหู่ กระทั่งทีเรียนโผล่มาแล้วถูกนำขึ้นศาลก็ไม่ได้อะไร ดูไปเรื่อยๆ แต่เหมือนมันบิวท์มาเรื่อยๆ เจมีถามทีเรียนว่าไว้ใจเขาไหม จนเรามาน้ำตาคลอแล้วก็ไหลออกมาตอนที่ทีเรียนเรียกชื่อเช เหมือนคนที่เรารักมากที่สุดคนหนึ่งกำลังลงมีดมากลางหัวใจ โดยที่เราไม่อยากจะเชื่อเลย คำสารภาพที่เขาผิดเพราะเกิดมาเป็นคนแคระแล้วแบบ ยิ่งตอนบอกว่าข้าเป็นคนช่วยเมืองนี้ ความรู้สึกที่ว่าโดนหักหลังจากคนทั้งแผ่นดินคงทรมานถึงที่สุด แบบว่าน้ำตาไหลพรากๆ นั่งฟัง rain of castamere ไปด้วย
อ่านหนังสือมาแล้ว ยอมรับว่าตอนนี้ทำได้ถึงใจมาก ขนลุกซู่ไปหมดตอนทีเรียนรับสารภาพ และประโยคสุดท้ายนี่ Epic มากๆ
-อัศวินหัวหอม ยอมรับเลยว่าคิงของนายเป็นคนไม่บ่ายเลย(เที่ยงตรง) -ธีออน(รีค) หมดกันเลือดเหล็กไหลเอ็งหายไปไหน T^T -เจมี่ นายหล่อมาก!!! อย่างน้อยนายก็เป็นหนึ่ง(อาจจะคนเดียว)ในคนในครอบครัวที่รักน้องชายตัวเล็กของนาย
ซีนสุดท้าย Perter Dinklage ทำออกมาได้ดีจริงๆครับ ปรกติฝีมือการแสดงของแกก็มาตรฐานสูงอยู่แล้ว แต่ฉากนี้ต้องยอมรับเลย ทั้งผู้กำกับ นักแสดง กระทั่งเพลงประกอบ!! ขนาดอ่านหนังสือมาก่อนแล้วยังอดทึ้งไม่ได้ เล่นกับอารมณ์คนดูได้สุดยอดจริงๆ ป.ล. ว่าแต่อีตาสแตนิสนี่ ถ้าลองไม่มีดาวอสซักคน ชีวิตมันจะไปรอดมั๊ยเนี่ย??
ทีเรียนใน5 นาทีสุดท้าย เป็นอะไรที่มัน epic สุดๆๆ ดูมาหลายตอน ตั้งแต่season 1 ยันตอนนี้ ตอนนี้ คือแบบ ทั้งร้องไห้ โกรธ น้อยใจ เสียใจ เฮ้ย เล่นได้ แล้วมาหมดเลย อารมณ์นี้ ตอนอ่านหนังสือว่า ธรรมดานะ แต่ peter ทำให้มันอึ้ง ทึ่งมากก ยก EMMY / OSCARS ให้ไปเหอะ ยอมเลย
รู้สึก พีค กับ EP นี้มากโดยเฉพาะตอนของ Tyrion ขนลุก แถมกัดเล็บซ่ะเกือบหมดทุกนิ้วเลย EPIC สุด จบด้วยเพลง Rain Of Castamere อีก จบแล้งวนยังลุกอยู่เลย // รอ EP ต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ 555+
- Iron Bank ใหญ่โออ่าจริงๆ - สงสารธีออนอย่างบอกไม่ถูกแหะ เสียสติไปแล้ว - แรมซีย์ มีฟันเขี้ยวด้วย - เหยด มังกรที่น่ารัก เปิดฉากอลัง ย่างแกะกิน >,< - แดนี่คงรู้ผลของการกระทำแล้วสินะ = = - ฝั่งแลนนิสเตอร์ดูจะสนใจแดนี่่ขึ้นมาแล้ว แต่ก็ยังประมาทอยู่ดี - ตอนที่แวริสพูดประโยคสุดท้ายกับเจ้าชายโอเบริน แล้วมองไปที่บัลลังก์เหล็ก มันหมายความว่าไง O.o"? - ไอคิงส์การ์ดโคตรตอแหล ไพเซลล์ก็ตอแหล เซอร์ซีดีออก แวริสไม่คิดว่าจะเอากะเค้าด้วย รุมใส่ร้ายกันชัดๆ - เชต้องการอะไร? ปล. ตอนจบเอาซะแทบจะโดนทีเรียนสิง คงปรี๊ดสุดๆ แล้ว
อยากรู้ว่าที่ลุงไทเรวสั่งให้เขียนจดหมายไปมีรีนส่งไปหาใคร เดเนอรีสหรอ แล้วส่งไปทำไม เชื่อมสัมพันธไมตรีหรอ
ธนาคารก็กล้าให้ยืมนะ แม่มันกร เริ่มรู้สึกละว่าเป็น ราชินี มันไม่สนุก ตื่นเต้นเหมือนตีเมือง แต่ก่อนเฉยๆกับทีเรียนมาก แต่ ep นี้เล่นดีมาก พยานคนต่อไป เซอร์ไพรรรรรรร เช มาเอง ทีเรียน ไม่มีโอกาศ ได้พูดหรืออธิบายอะไรกับเชเลย ทีเรียนขอตัดสินโดยการประลองอีกแล้ว รอบนี้เจมีจะมาช่วยไหม ธนาคารตกลงชื่ออะไร หว่า ไอร่อนบราวอส หรืออโยธยาบาวอส
ซีซั่นนี้ชอบฉากเวลาแหลมศรีอยู่กับรีคจริงๆ ฉากโกนหนวดว่าน่าทึ่งละ มาวันนี้ฉากอาบน้ำก็ทำเอาขนลุกเลย ตัวร้ายซีซั่นนี้ยกให้แหลมศรีคะแนนนำลุงนิ้วก้อยไปก่อน เปลือยอกออกมาบู๊เท่จริงๆแหลมเอ๊ย!
- เปิดเรื่องมา โชว์ความอลังของเมืองบราโวส สมคำล่ำลือกับรูปปั้นยักษ์(ที่ ลุงจอร์จ แกก๊อปมาจาก มหารูปแห่งโรดส์ ชัดๆ --+ ) สแตนนิสไปกู้เงิน IMF มาล่ะตอนนี้มีเงินล่ะ ขาดอะไรอีกน่ะ อิอิ -แดนนีส อารมณ์แบบ ... เอิ่มมาก ผลลัพธ์สาสมใจเอาใจแฟนคลับชนชั้นล่างแต่ feedback กลับมาแบบว่า 212 คนเีํร๊อะ! (ทำหน้าแบบ WTH?) ซีน CG มังกรสยายปีกงาบแกะ สมการรอคอย -ฝั่งเวสเทอรอสนี่ เริ่มๆหวั่น แดนนี่กันแล้วหล่ะเซ่....จาก เด็กมังกรยาจกโดนจับคลุมถุงให้พวกคนเถื่อนกลายมาเป็น ราชินี ดูเจ๊วาริสพูดเชียร์ชัดๆ (นับถือ 'นกน้อย' ของเจ๊เค้าจริงๆ) แลนนิสเตอร์ที่กำลังถังแตกจะเอายังไงงงง -แอบฮา ยาร่า นางมาแบบ attitude มั่นสุดว่า จะมาช่วย my little brother หารู้ไม่ว่า น้องเสียจริตไปแล้ว ตอนวิ่งหนีหมามา ตอบแบบ โดนใจคนดูมาก 55555 เออ ปล่อยๆมันเถอะ Let it go (ต้องใช้สรรพนาม it ล่ะน่ะ สำหรับ ธีออน -*- ) - EP นี้ ทีเรียน ! ทีเรียนคือดาวเด่นตัวจริง น้ำตาซึมเลย ตอนฉากจบ นักแสดงเล่นดีมาก สายตา ท่าทาง แล้วตอนที่ เช มาเซอร์ไพรส์ คือแบบ..... โลกทั้งใบไปหมดแล้ว (อ่านสปอย์ลมาก่อนนานแล้วแต่มาเห็นฉากนี้แ้ล้วมันได้ใจจริงๆ *-* ) ไม่มีอะไรจะบอก ตอนจบ ซีนจ้องตาระหว่างพ่อกับลูก(?) คือ เจน สัมผัสได้ถึงความแค้นเลเวล 100 ของ ทีเรียนสุดฤิทธิ์(หากใึครอ่านสปอย์ลจะรู้ว่ามีอะไรต่อไป!!!) แอ๊นแอ่นแอ๊น The Rains of Castamere มาแล้วจ้าใครจะเป็นรายต่อไป โดยรวมเนิบๆแต่มาฟินตอนสุดท้าย น่าติดตามดี
คนแปลคงรีบไปหน่อย จริงๆภาษาสลวยก็คงเรียกว่า อโยธนาคาร (แบบนี้หรือเปล่า) ดูซับ หลายจุด ไม่ตรงกับบทพูด (ENG) ของตัวละคร หรือมีการใช้คำทับศัพท์ไปเลยอย่าง ไอร่อน ... (Iron)
-เห็นฉากเปิดไอรอนแบงค์แล้วนึกถึง Lord of the Ring เลยแม่น้ำสายนี้ต่อไปคงมีทัวร์มาลงตามรอยซีรี่ย์ - เจมี่ จะหล่อไปใหน พอดูมาถึงตอนนี้เพิ่งจะซึ้งว่า แค่การตัดมือเจมี่นี่ความหมายมันเยอะแยะมากมายจริงๆ ใหนจะออกจากคิงส์การ์ดได้ ใหนจะสู้แทนน้องไม่ได้ ใหนจะต้องยกดาบให้เบรียนท์ อินกะเจมี่มากขึ้นเรื่อยๆ - ทีเรียนไม่ต้องพูดถึงบทบาทเลย แย่งซีนคนหล่อขยาวทุกคนใน 7 เจ็ดอาณาจักร แต่ที่ชอบมากขึ้นไปอีกคือมุมกล้องทีเรียน เวลาฉากที่นาง Speech สำคัญๆนี่มุมจะลากให้เหมือนตัวใหญ่ขึ้นคือ บิวท์มาก ป.ล. แดนนี่จ่ายค่าแพะ 3 เป็นอิชั้นยอมให้เผาทั้งฝูง ป.ล.2 นังเช หล่อนมันไม่ควรได้ขึ้นมาจากตรม หล่อนมันไม่คู่ควร ป.ล.3 ไม่มีจอน มันไม่เกินไปหน่อยเหรอคะ ป.ล.4 นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วนะจาก Rain of Castamere เลดี้สโตนฮาร์ทยังไม่โผล่เลย บางครั้งก็แอบคิดว่าในหนังสือวันเวลาบางอย่างมันไม่สัมพันธ์กันอยู่นะ
คิงส์แสตนนิช ลุงหัวหอม (ดาร์วอส) กับไอร์ออนแบงค์ แหม่น่าเสียดาย ดูไปดูมา เหมือนอิออนแบงค์ไม่ยอมให้กู้ซะละ ก็คงกลัว NPL หนีสูญสินะ ไม่มีหลักประกันใดๆเลย แต่่จู่ๆก็ให้กู้ซะงั้น ไม่เสียแรงที่ลุงหัวหอมหว่านล้อม Speech ต่างๆว่าอิจอฟ และทอมเมนไม่มีสายเลือดบาราเธียนเลย แถมปู่ไทวินก็ 60 กว่าๆแล้ว ไม่นานก็ตาย ลูกชาย (เจมี) ก็เป็นอัศวินที่ฆ่ากษัตริย์ แถมเล่นชู้กับควีนเซอร์ซี่พี่สาวตัวเอง มีแต่ความเสื่อมลงๆ ดูท่าทางตระกูลนี้จะถึงทางตัน แล้วทำไมอิออนแบงค์ (พิมพ์งี้ง่ายดี อิอิ) ยังไปสนับสนุนอีก.... พุดไปก็ถูกอ้ะนะ เหอะๆ ลูกๆแดนี่ มาให้เห็นตัวเดียวเอง แต่นะช่างเติบใหญ่ก้าวร้าวสมมังกรเจรงๆ ครานี้ไปลักแพะชาวบ้านไปกิน หากเติบใหญ่กว่านี้ แถม x3 ตัว คงตามคุมกันสนุกล่ะ แดนี่ก็คงเพิ่งรู้ว่างานปกครองไม่ใช่สนุก วันๆต้องมานั่งฟัง และตัดสินคนร้องทุกข์ตั้งมากมาย วันนี้ก็ได้เรียนรู้หารปกครองคนไปบ้าง เหอะๆ อันนี้ยังน้อย รอก่อนอินาง มีมากกว่านี้อีก ^ ^" ยารา พาทหารมาหวังจะช่วยน้องชายตัวเองกลับตระกูลเกรย์จอย อิน้องก็ไม่นำพา ไม่หือไม่อือ ลืมพี่ลืมน้อง ลืมทุกอย่าง T T ความหวาดระแวงความกลัวแรมซีย์ มันครอบงำธีออนซะจนเพี้ยนไปละ พี่สาวก็เลยต้องกลับมือเปล่าด้วยความคับแค้นใจ โดนน้องกัดมือ ดิ้นๆๆๆๆ และก็วิ่งเข้าไปแอบในกรง โหยๆๆๆ (เราสงสารยาร่าเหมือนกันนะ หวังจะช่วยน้องอย่างมากกก แต่น้องก็ไม่ร่วมมือเลย ดูแล้วเศร้าแทน) ธีออน หรือรีคในตอนนี้ ดูหวาดกลัวและโดนแรมซีย์ครอบงำจับใจ น่าสงสารนะ นึกว่าตัวเองเป็นอีกคน (รีค) และต้องมาทำงานให้แรมซีย์ โดยสวมรอยเป็นอีกคน (ธีออน เกรย์จอย - -" นั่นล่ะเอ็งนะเว๊ย ธีออนนั่นละเอ็ง สงสาร ผสมเวทนาที่ตัวเองไม่สามารถรับรู้ได้แล้วว่าตัวเองเป็นใครยังไงกันแน่ แต่ก็คงดีได้ปรับเมมโมรี่ใหม่ ......เอ๊ะยังไง) ปล. ธีออนเป็นอีกคนนึงที่ไม่มีใครต้องการนะ คือ พ่อก็ไม่ต้องการ ไปอยู่กับสตาร์ค ถึงโดนเลี้ยงดูดี แต่ในฐานะเชลย ลูกแท้ๆก็ไม่ใช่ ลูกนอกสมรสก็ไม่ใช่ ไม่มีใครต้องการเขาจริงๆเหมือนกันนะ พวกตระกูลอื่นๆที่สวามิภักดิ์กับสตาร์คก็ไม่มีใครมองธีออนแบบให้เกียรติเลยนะ หากดูในซีรีย์ มีแต่ยาร่าพี่สาวที่เพิ่งกลับมาเจอตอนโตนี่ล่ะที่ดูจะรักและห่วงธีออน กับอีก 1 คน อาจจะเป็นแรมซีย์ที่เขาเหลืออยู่ ไม่ใช่เพราะห่วงใยธีออน แต่เก็บเขาเอาไว้เพื่อเป็นข้ารับใช้สนอง need และลบปมตัวเองเหมือนกัน แรมซีย์ เอ่อ ไม่รู้จะพูดอะไร ไม่ชอบคนแบบนี้อ้ะ > < ส่วนฝั่งโต๊ะประชุมคิงส์แลนดิ้ง ก็ดูเครียดๆที่นะรู้ข่าวแดนี่ และแสนยานุภาพทั้งหลาย ทั้งทหารทั้งมังกร เหอะๆ แอบขำ ที่บนโต๊ะประชุมพูดถึงท่านเซอร์ทั้ง 2 ของแดนี่ ก็มาจากที่พวกแกไล่ไปทั้งนั้นล่ะ กร๊ากกก ลุงหมีเป็นสายให้คิงส์แลนดิ้ง ไปๆมาๆก็มาสวามิภักดิ์แดนี่ // ลุงแซมมี บาร์ริสตันก็กลายเป็นกำลังสำคัญให้แดนี่ ขำที่ยัยควีนกับอิเกรียนจอฟโง่ไปไล่เขาเอง แอบสะใจที่ลุงไทวินแอบกัดยัยควีน หากเซอร์บาร์ริสตันอยู่ที่นี่ อิจอฟอาจยังไม่ตายก็ได้ กรั่กๆๆ สะใจ ชอบการพูดคุยระหว่างวาริส กับ เจ้าชายโอเบรินอ้ะ ดูโอเบรินพยายามไล่ให้วาริสพูดบางอย่างให้จนแต้มให้ได้ แต่วาริสก็คือวารีส จับไม่ได้ไล่ไม่ทันหรอก วารีสน่าจะมีเป้าหมายต่างจากอินิ้วก้อย มีสิ่งที่เขาหวังในใจมานานลึกๆที่อยากทำให้สำเร็จอยู่แล้ว น่าจะเป็นการคืนถิ่นแก่วงศ์ตระกูลทาร์แกเรียน ฮุ ฮุ เจมีกับทีเรียน ดูเจมีพยายามวิ่งเต้นเพื่อน้องชายคนนี้มากเลยนะ ยอมกระทั่งออกจากคิงส์การ์ด ไปรับตำแหน่งคนดูแลคาสเทิลลี่ร็อคก็ได้ (สิ่งที่ไม่เคยคิดว่าจะอยากทำ อยากเป็นก็ยอมทำ) คือหากมีทางช่วยทีเรียนได้ทำทุกอย่าง .....ดูๆไปเหมือนว่านี่เป็นแผนของลุง ไทวินหรือเปล่า ที่จะกำจัดลูกชายคนเล็ก แถมได้ลูกชายคนโตกลับมาให้ยอมทำตามที่ตัวเองหวังไว้แบบเข้าล็อคพอดีเลย แหมปู่ไทวินรีบพูดดักก่อนเลย หลังจากทีเรียนไปเป็นไนท์วอช ให้เจมีปลดตัวเองจากคิงส์การ์ดและเดินทัพไปนอกเมืองเพื่อร่วมทัพทันที .....ปู่นี่ก็กระไรนะ ความยิ่งใหญ่ของตระกูลๆๆๆๆๆๆๆอยู่เหนือสิ่งอื่นใดขึ้นสมองจริงๆ - - รีบให้ลูกชายคนโตไปรับตำแหน่ง รีบแต่งงาน รีบมีลูก อะไร(ฟระ)เนี่ยปู !!!!!! เผด็จการทั้งลูกชายลูกหญิงจริงๆให้ตายเหอะ !!!! รวยแต่อึดอัดกับเผด็จการโคตรๆบ้านนี้ เห็นแล้ว..... เพลียยยแทน ปล. สำหรับทีเรียน มีพี่ชายที่รักเขามากนะ ยังมีพอดที่ยังภักดี แม้น้อยคน แต่มองในแง่ครอบครัว และคนที่ไว้ใจได้ เขายังมีคนพวกนี้เหลืออยู่ ส่วนบรอน เหมือนจะเป็นทั้งลูกน้อง ทั้งเพื่อนร่วมงานที่รู้ใจกันดี จิกกัดเหน็บแนม แต่ก็รู้กันดี แต่ลึกๆเราก็ยังไม่แน่ใจว่าบรอนเป็นยังไงต่อไป (เพราะเรายังอ่านหนังสือแบบคืบคลานช้าๆ ^ ^" เพิ่งเล่ม 2 เอง อ่านสปอล์ยนอกไปเรื่อยเลยไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกี่ยวกับบรอนที่หักหลังทีเรียน รึเปล่า) ยัยควีนเซอร์ซี ตาแก่ไพเซล คิงส์การ์ดของอิจอฟ แหมๆๆๆๆ คงเกลียดทีเรียนมานานละ พูดดำเป็นขาว ขาวเป็นดำถล่มทีเรียนชุดใหญ่เลยนะ เชๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เข้าใจเชในซีรีย์นะ แต่เชๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เฮ้ออออออ เชเหมือนคนที่รักจริงนะ ชีรักทีเรียนนะ รักมากกกก มากพอที่จะชวนกันหนี (แต่แบบเธอก็ไม่ค่อยมีความรู้อ้ะ แนวหนีไปไหนก็ได้ อยู่ไปวันๆ... มันไม่ได้อ้ะ) และพอไม่ได้ตามที่ตัวเองหวัง คิดว่าทีเรียนไม่รักเธอเพราะได้แต่งกับซานซ่าแล้ว ความรักก็เปลี่ยนเป็นความแค้นเอาคืนอย่างสาสม ทุกอย่างที่เชพูด ทำทีเรียนเข่าทรุดน้ำตาตกในเลยนะ ยิ่งพูด ทีเรียนยิ่งเจ็บ คือ แต่ละคำ มันคือเวลาที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกันด้วยความรักนะ แต่พูดมาแบบใส่ความผสมแบบนี้ เหมือนกรีดดดลึกในใจให้ทีเรียนตายทั้งเป็นเลยอ้ะ เวลาเราดูในแต่ละ ep จะเห็นความไม่พอใจของเชขึ้นเรื่อยๆนะ จนถึงตอนวาริสเอาทองมาให้เธอ และบอกให้เธอหนีไปดินแดนตะวันออก - ปัจจุบันที่ทีเรียนไล่เธอ บอกว่าเธอเป็นโสเภณี คือเธอมองไม่ออกว่าทีเรียนโคตรรักและห่วงเธอ ห่วงมากกลัวว่าเธอจะตายจนต้องทำแบบนั้นไป ดูแล้วเธอก็เหมือนโดนเซอร์ซี (หรือปูไทวินล่ะเนี่ย) นำความรัก ความแค้นของเธอมาใช้ประโยชน์ เอาสิ่งนี้มาฆ่าทีเรียนให้ตายทั้งเป็น ทีเรียนน้ำตาตกในทั้งๆที่อยู่ในห้องพิพากษาเลยนะนั่น ทีเรียนกับไทวิน ทีเรียนเก็บไม่ไหวละ ขอขยายความประกาศให้โลกรู้ เอาให้พ่อได้อายไปเลย ว่าพ่อฉันเองนี่ล่ะที่เกลียดช้านนนน ช๊านนนมันผิดเองที่เกิดมาพิการแคระแกรนแบบนี้ นี่คือความผิดบาปของฉันอย่างใหญ่หลวงที่พ่อไม่เคยให้อภัยและเหลียวแล ดูทีเรียนผูกใจเจ็บอาฆาตมาดร้ายกับไทวิน และพลเมืองชนชั้นสูงคิงส์แลนดิ้งมากๆๆๆๆๆ กัดฟันพูดแบบ.......อย่าให้ตรูรอดไปนะพวกแก อยากให้ร้ายนักใช่มั๊ยยยย หากรอดคงได้เห็นว่าฮีจะทำอะไรต่อไปกับความแค้นที่ฮีมีเต็มหัวใจจะระเบิดแบบนี้ แอบใจหายเบาๆ นี่ก็ ep 6 แล้ว อาทิตย์หน้าก็ Ep 7 แล้ว ใกล้จบ SS4 อีกแล้ว ทำไมเวลาผ่านไปไวเกินไปนะ ความรู้สึกจะลงแดงมันคงจะวนๆมาอีกครั้งสินะ
ฉากในห้องพิพากษา ชอบอยู่อย่างนึง คือทั้งห้อง ไม่มีใครโกหกเลยครับ !!! ทุกคนพูด 'คำพูดจริง' ที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้จริงทั้งหมด ไม่ว่าม่ามี๊เซอร์ซี ลอร์ดองครักษ์ วารีส หรือ เจ๊เช เพียงแต่ทุกคำพูด มันสามารถพลิกเป็นขาว หรือเป็นดำได้หมดจริงๆ ตามแต่ 'เจตนา' ของคนพูด นับถือคนเขียนบทมากครับ (ไม่ได้อ่านหนังสือตอนนี้ เลยไม่รู้ว่าบทพูดเหมือนหนังสือแค่ไหน) (สรุป... ทุกคนรักจ๊อฟ อยากแก้แค้นให้จ๊อฟ หรือหมั่นไส้อยากดูคนแคระตายกันแน่หว่า?!?! การตายของจ๊อฟนี่มีประโยชน์กับทุกคนเจงๆ) ท่านปู่ก็แสดงดีนะ ฉากที่โดนทีเรี่ยนจ้องตอนท้าย ปู่แกสั่นมาก สั่นแบบโกรธ เกิดมาคงไม่เคยโดนใครส่งกระแสจิตใส่ขนาดนี้ เป็นเอพิโซดที่เอพิกมากๆ และเชื่อว่าเพิ่มความร้อนแรงไปอีกจนถึง 'เอพิโซด 9' ที่เป็นไฮไลท์ของทุกๆซีซั่น
เราชอบไดนามิค ของ แรมซี่ กะ ธีออน อะ ดูเป็นความสัมพันธ์บุบเบี้ยว ผิดมนุษย์ สยองพิลึกดี แรมซี่ที่ควบคุม และทำลายธีออนจนกลายเป็น รีคไปเต็มๆตัวแล้ว น่ากลัวจริงๆ (ชอบแรมซี่ ไม่รู้ทำไม คงมาจากนิสัยชอบฆาตกรโรคจิต มาจาก ซีรี่ย์ ฮานนิบาล ฮ่าๆๆๆ) ทีเรียน สงสารมากกกกกกกกกก แต่ก็สนุก และก็รู้ถึงสันดาร สิงโตของแท้จริงๆ ที่ทีเรียนมี เลยไม่รู้สึกว่า ฮีเป็นเหยื่อที่ไร้ทางสู้เท่าไหร่ คือ แลนนิสเตอร์จะมี สิงโตใหญ่ คือไทวิน ส่วนลูกๆจริงๆ ก็ ทีเรียนคนเดียวนี่แหละ นอกนั้น แค่ชื่อสิงโต แต่ความสิงโตไม่มี ตอนจ้องตากับพ่อ แล้วเพลงประจำตระกูลขึ้น มันใช่มากอะ ดูแบบ เกิดมาเพื่อโค่นพ่อตัวเองจริงๆ เป็น มอนส์เตอร์ประจำตระกูล ร้อยเรียงเรื่องได้ถูกจังหวะจริงๆ ชื่นชม ผกก (และโดนสปอยมาแล้ว เลยสบายใจกะเรื่องทีเรียน) ละก้อ แดนี่เอ๋ยยยย หน้านางเสียใจมาก ตอนที่ เจ้าชาย มีรีนคนนั้นเข้ามา ขอฝังศพพ่อ แล้วหน้านางก็ เอิบเงิบ ตอนได้รู้รสว่า การปกครองเป็นงานที่ยากขนาดไหน ต้องอดทน น่าเบื่อ ฟังเรื่องร้องทุกข์ เป็นผู้นำที่ดีมันยากจริงๆ ถึงไม่มีเลย ห้าร้อยปี จะมีดีจริงๆซักคนหนึ่ง แต่ดีใจที่เห็นนางพยายาม ว่าแล้วก็ ย้อนเข้าเรื่องจริงๆนะ บางทีไอ้ผู้นำที่เราไปด่าๆๆ ดูถูก จริงๆ เราไม่รุ้เบื้องลึกเลย ว่าการทำงานแบบนั้นมันยากเย็นแค่ไหน ได้แต่ judge อยู่ภายนอก เหมือนกับแดนี่ตอนแรก ที่ดีเมือง ชนะๆๆๆ แต่พอมาลองปกครองแล้ว “นี่กรูไม่ได้เซ็นมาทำอะไรแบบเน้นะโว้ย” 55555555 รอเอ็ปต่อไป
