แอบมาดูตัวเองก่อนไปเรียนพรุ่งนี้เช้าตรู่ บอกได้เลยว่าฟินมาก พระเอกกว่านี้ไม่มีอีกแล้วอ่ะ ตอนนี้ตอนเดียวเป็นของผม สุดยอดป่ะละ 555555555+ ท่านเซอร์นี่ก็มีฝีมือผิดคาด เก่งไม่ใช่เล่น ขอแก้ที่บอกว่าลงลิฟต์มาจัด 3 จริงๆ จัดได้ 4 เลยนะครับ โคตรจะเทพอ่ะ เจมี่ แลนนิสเตอร์เห็นก็ยังอายในฝีมือ ไม่ได้ครึ่งของพ่อจอน อิอิ แต่ฉากอีกริตนี่เข้าใจอารมณ์นะ เศร้าเหลือเกิน รักกัน ก็ต้องมาจากกัน (ไอ้เด็กอีกานี่ยิงธนูแม่นดีนะ ดอกเดียวกักหลังทะลุออกเลย โตขึ้นมาอนาคตไกลชัวร์ ) เสียดายเพื่อนยากอีก 2 คน ไม่น่าเลย แต่ทำได้ดีที่สุดแล้ว สมเป็นวีรบุรุษมากๆ หลับฝันดีแล้วคืนนี้
ดูไปเมื่อคืนก็ขอกรี๊ดท่านจอห์น สโนว์อีกคนด้วยค่ะ ฉากบู๊ EP นี้บอกตรงๆว่าฟินมาก! แม้น้องแมมมอธกับยักษ์จะออกมาน้อยไปหน่อย ก็นะ เราชอบอะไรที่มันเทพนิยายๆนิดๆ ฉากที่จอห์น สโนว์กระโดดลงมาจากลิฟต์เป็นอะไรที่แบบ พระเอกอ้ะ!! แกเป็นพระเอกของ Game Of Thrones ใช่มั๊ยยยย เก่งไปป่าว รวดเร็ว ว่องไว ดาบก็ลงหนัก ฟาดทีตาย ฟาดทีตาย ชอบมากกกกก (เหมือนจะโรคจิตแฮะ 555) และยังไม่วาย เสียดายคนงามอย่างอีกริตจริงๆ นางสวยอ่ะ เท่ห์ไม่แพ้ชาย เลิฟๆมาก!! ส่วนเด็กที่ยิงอีกริตคงคิดส่งข้อความในใจตอนที่จอห์นหันไปมองประมาณว่า "โอเคนะพี่!! ผมคุ้มหลังให้ ลุยแม่มเลย!" >> เอาน่า เด็กเค้าไม่รู้....เหอๆๆ
ชอบฉากแอคชั่น EP นี้มาก ไม่ว่าจะบทของตัวละครหรือมุมกล้อง โดยเฉพาะตอนที่สโนว์ลงมามีการแพนกล้อง 360 องศา เจ๋งสุดๆ ไปเลย
นานๆทีจะได้เห็นฉากที่ไนท์วอช เต็มๆแบบนี้ เป็นศึกในรูปแบบที่แปลกตา ยิ่งใหญ่ เต็มอิ่มจริงๆ ถึงกองกำลังใหญ่จะยังไม่เข้าปะทะก็ตาม ชอบมิตรภาพของพี่น้องไนท์วอช ตั้งแต่ตอนแซมคุยกับจอน คุยกับพิพ เรื่องความกลัว ความกล้าเผชิญหน้าแม้จะกลัว แม้จะต้องตาย ชอบรักเล็กๆของแซมกับกิลลี่ แซมหล่อขึ้นเป็นกองเลย อลิสเตอร์ ถึงจะบ้าอำนาจ ไม่ฟังใคร แล้วก็ไม่ถูกกับจอน แต่เออ พอเจอเหตุการณ์จริงก็ยังยอมรับว่าตัวเองพลาด เวลาข้าศึกมาก็ลงมือสู้ได้สมกับเป็นหัวหน้า ตัดกับ สลินต์ที่ถูกทีเรียนไล่มาจากเมืองหลวง เข้าไปมุดหัวอยู่ในห้องเสบียงราวกับผู้หญิง ส่วนอีกริต ไม่นึกว่าจะถูกเด็กผู้ชายที่แซมเพิ่งปลุก ความกล้า ความเป็นชายในตัวคุณ ออกมา ฟ้าช่างเล่นตลกกับจอน ตอนแรก เเซมยังอยากรู้ ความรู้สึกที่จอนมีกับอีกริตอยู่เลย การรักและได้รับรักตอบ การเป็นหนึ่งเดียวกับหญิงคนรัก ตอนแรกนึกว่าจอนเดินออกกำแพงแล้วจะถูกตัดบทไปซีซั่นหน้าเลย ยังดีพรีวิวตอนหน้ายังมีที่ให้เค้าออกบ้าง ที่อีกริตว่า เราไม่น่าออกจากถ้ำมาเลย จอนบอกว่า เราจะกลับไปที่นั่นกัน อีกริต เจ้ามันไม่รู้อะไรเลย ที่เข้าใจประมาณว่า เธอรำพึงรำพันประสาคนใกล้ตายที่มารู้ใจตัวเอง ทั้งที่ช่วงแรกหมายมั้นปั้นมือจะฆ่าจอนให้ได้ แต่พอเจอกันจริงๆก็ตัดใจไม่ขาด เวลาที่อยู่ในถ้ำเป็นเวลาที่เธอมีความทรงจำที่มีความสุขที่สุด ไม่ต้องจดจำว่าเธอเองเป็นใคร จอนเป็นใคร อยู่ร่วมกันได้ยากแค่ไหน แต่พอออกมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงภายนอกหลังจากนั้น ทั้งคู่ก็เกิดเรื่องต่างๆให้หมางใจกัน บทบาทหน้าที่ก็บังคับให้กลายเป็นศัตรู ส่วนจอนที่ได้เจอหน้าคนรักแค่แป๊ปเดียวเธอก็กำลังจะตายจากเขาไปจึงอยากจะปลอบใจเธอ แต่อีกริตไม่ใช่ผู้หญิงที่ปลื้มไปกับความเพ้อฝัน ที่จอนพูดมานั้นอีกริตรู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้เลย เธอกำลังจะตาย และเขาจะไม่ยอมทิ้งคำสาบาน ทิ้งเพื่อนพ้อง เพื่อไปอยู่กับเธอเด็ดขาด เธอเลยเอ่ยประโยคที่ชอบพูดกับจอนออกมาเพราะเขานี่ไม่เคยเข้าใจสภาพความเป็นจริงเอาซะเลย - ออกจะยากนะจะให้จอนฆ่าอีกริต ขนาดวันแรกที่เจอเธอเป็นคนเถื่อน ยังไม่ฆ่าเลย แล้วถ้าผูกพันกันขนาดนี้เขาคงยิ่งไม่ฆ่าใหญ่ ยกเว้นจะจำเป็นจริงๆแบบ เธอจะฆ่าแซม อะไรอย่างนั้น
จอนออกไปตามหา Mance ครับ เค้าเชื่อว่าถ้ากำจัด Mance ได้ ทัพคนเถื่อนจะไม่มีเอกภาพ และจะทะเลาะกันเอง เค้าบอกว่าถ้าอยู่ที่นี่ คงต้านได้ไม่กี่วัน สุดท้ายก็ตายอยู่ดี ถึงเค้าจะคิดว่ามันเป็นไปได้ยาก แต่ก็ไม่มีทางเลือก
คิดเหมือนกันเลย มีทั้งจอน แบรน อาร์ยา ทีเรียน แดนี่ แล้วเหตุการณ์พีคหักมุมจะใส่หมดไหมเนี่ย แอบหวังเลดี้ใจหินนิดๆแต่ชักไม่ค่่อยแน่ใจว่าจะออกมาทัน ตามปกติจะไปปิดที่แดนี่แบบเชียร์นาง แต่สถานการณ์ซีซั่นนี้ของนางไม่ค่อยดีเท่าไหร่
เราว่า คงจบแค่ จอน แสตนนิสมาช่วย จับมานซ์ได้และคนเถื่อนแตกกระจาย แบรน เดินทางจนเจอเด็กๆแห่งพงไพร ลงใต้ดิน จบ อาร์ยา มุ่งหน้าไปบราวอส ทีเรียน คิดว่าน่าจะโฟกัสที่บทนี้ ฆ่าไทวิน และหนีลงเรือไป ก่อนไปคงมีดราม่าให้เจมี่เอาไปคิดด้วย แดนี่ น่าจะเดินเรื่องน้อยที่สุดนะ คงจะยังไม่ทำอะไร น่าจะเสนอแค่ มังกรเริ่มอาละวาดคนจนคุมไม่ได้แล้ว ถ้าแถมจริงๆคงได้ยลโฉมเลดี้ใจหินแว้บนึงแล้วจบเลย
ฉากอีกริตกับจอนขนาดพอจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนี่ก็จุกนะคะ แบบ สู้ๆอยู่แล้วมองมาเจอกัน จ้องกันสักพัก จอนเหมือนจะยิ้มให้ อีกริตก็เหมือนจะยิ้มตาม ตอนแรกนึกว่าจะโผกอดกันซะหน่อย โถ่
ไม่รู้ตัวละครนี้จะถูกตัดรึเปล่า ป่าผีสิงรออยู่เบื้องหน้าอย่างมืดมิดเงียบเชียบ แสงจันทร์ครึ่งดวงย้อมผมสีทองน้ำผึ้งของวัลเป็นสีเงินอ่อนและแก้มขาวผ่องดุจหิมะ เธอหายใจลึก “อากาศช่างหอมหวาน” “ลิ้นข้าชาจนไม่รู้เรื่องแล้ว มีแต่รสความหนาว” "หนาวหรือ?" วัลหัวเราะเบาๆ “ผิดแล้ว ยามหนาวเพียงหายใจก็เจ็บ ยามเมื่ออมนุษย์มาถึง...” ความคิดดังกล่าวทำให้ไม่อาจสงบใจได้ นักลาดตระเวนหกนายที่จอนส่งออกไปยังคงหายสาบสูญ ยังเร็วเกินไปจะฟันธง พวกเขาก็แค่ยังกลับมาไม่ถึง แต่อีกส่วนหนึ่งในใจเขายืนกรานว่าคนเหล่านั้นตายหมดแล้ว ตายหมด ทุกคนตายหมด เจ้าเป็นคนส่งพวกเขาไปสู่ความตาย และกำลังจะทำอย่างเดียวกันกับวัล “นำคำพูดข้าไปถึงทอร์มุนด์ด้วย” “เขาอาจไม่รับฟัง แต่จะได้ยินมันถึงหูแน่นอน” วัลจูบเขาเบาๆ ที่แก้ม “ขอบคุณนะ ลอร์ดสโนว์ สำหรับม้าตาฝ้าฟาง, ปลาค็อดเค็ม, อากาศแห่งเสรี และความหวัง” ลมหายใจของทั้งสองล่องลอยประสานกันเป็นหมอกขาว จอน สโนว์ปลีกตัวออกและพูดว่า “คำขอบคุณที่ข้าต้องการมีเพียง --” “-- ทอร์มุนด์ผู้ฆ่ายักษ์ ข้ารู้” วัลดีงหมวกคลุมศรีษะหนังหมีขึ้นสวม
ถ้าตัดก็เซงนะคะ อยากเห็นแบบเป็นตัวละคร ชอบคาแรคเตอร์ ที่เพิ่งทางใจของหนุ่มๆ หลังจากอิกริตม่อง และมาเจอรี่ออกน้อย555
ชอบตอนลูกตุ้มแกว่งๆ.. ..แตกผลึกออกมาจากน้ำแข็ง เราโคตรดีใจเลยค่ะ หลุดเฮ ออกมาเลย!!! ดีใจที่ THE WALL ยังมีกลไก ค่ายกลอะไรแบบนี้ นึกขอบคุณบรรพบุรุษผู้สร้าง THE WALL กลไกจ๊าบๆอย่างงี้ ทำให้รู้ว่ามันยังพอยืดเวลารักษาTHE WALL เอาไว้ได้บ้าง >< เมสเตอร์เอมอนระลึกวัยหวานน่ารักอ่ะ ♥ พี่ยักษ์กับแมมมอธตอนเจอระเบิดไฟ น้องแมมมอธขาเดินมาอย่างโคตรโหด แต่ตอนวิ่งหนีเตลิดแล้ว พี่ยักษ์วิ่งตามมุ้งมิ้งมากอ่ะ♥ พี่ยักษ์...ตอนเผชิญทีมเกล็นนี่.. เราแอบน้ำตาเล็ด... ฮือ ตอนท่องคำสัตย์...ขนลุกมาก ถ้าเราท่องได้อยากท่องไปพร้อมกับเกล็นตอนนั้นด้วย! แล้วก็..พ่อหนุ่มน้อยผู้คุมลิฟท์the wall... ท่าทางหลังจากยิง..แล้วของน้องช่างมั่นใจมาก ฟีลเเบบ I saved you,my lord.. (พยักหน้าให้จอนนิดๆ) แต่จอนคือ..เฮือก... Whatta seven Hells !!??... (แซมบอกให้น้องเค้าFight....สินะ..) T T รู้สึกว่าจอนเป็นผู้ใหญ่ที่ใจสงบขึ้นมาก ความเศร้าความเสียใจ เก็บเอาไว้หมด รู้ชะตากรรมว่าคืนต่อไปต้องเจอกับอะไรต่อ แต่ก็ยังสู้.. ถึงจะรู้ว่าจะมีกองหนุนมาSupport ก็เหอะ..แต่แค่นี้นายก็ยอดมากเเล้วจอน!! ชอบ+เสียดายผู้หญิงอย่าง Ygritte มากจริงๆ.. ดูเป็นความสัมพันธ์ของสองคนนี้มันwildดี ซื่อๆ ตรงๆ ถึงไม่ได้อยู่ด้วยกันนานมาก แต่มันผูกพันเพราะร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน แต่Ep.นี้ทำให้ชอบจอนมากขึ้นเยอะ การคิดตัดสินใจอะไรหลายๆอย่าง ต่างชั้นกับร็อบอย่างขาดลอย.. จะจบซีซั่นอีกเเล้ว ตอนหน้าจะเน้นที่ไหน.. เวลาแต่ละซีซั่นทำไมมันผ่านไปเร็วแท้ T T
นี่ขนาดไนท์วอซอยุ่ในยุคที่ตกต่ำนะ ยังต้านไว้ได้ขนาดนี้ ถ้าเป็นยุคทองแบบคนเยอะๆเป็นพันเป็นหมื่นคงเปิดประตูเดินบวกแน่ 555555
รอดูตอนหน้าเลยครับ 66 นาที http://www.huffingtonpost.com/2014/...91.html?1402415236&ncid=fcbklnkushpmg00000024