เป็นเล่มที่รู้สึกว่าตัวละครแต่ละตัวได้รับผลกรรมที่ทำไว้ เมื่อมายืนอยู่ ณ จุดที่เคยยืนแต่สถานะเปลี่ยนเป็นฟ้ากับเหวก็เพราะการกระทำของตัวเอง วูบหนึ่งเรานี่สงสารธีออน เซอร์ซีเล็กๆเลยทีเดียว อีกทั้งเซอร์จอร่า ที่เคยจับคนไปขายเป็นทาส กลับกลายมาเป็นทาสซะเอง ตอนธีออนคุยเรื่องโบลตันก็ด้วย ทำให้กระจ่างเกี่ยวกับเขามากขึ้น หัวอกพ่อที่ลูกคนนึงฆ่าอีกคน เราว่ารูสไม่ค่อยอยากให้แรมซี่เป็นทายาทเท่าไหร่ ติดที่เขาไม่คิดว่าจะรอทายาทคนอื่นได้ก็เลยต้องใช้แรมซี่ไปก่อน -เด็กถูกฆ่าอีกแล้ว โดยกลุ่มเมียหอกที่ไปวินเทอร์เฟลสร้างความแตกแยก แต่เผอิญเด็กคนนี้เป็นลูกน้องแรมซี่ที่นิสัยไม่ดีเท่าไหร่ เราเลยไม่เศร้า แต่สะใจมาก ลอร์ดแมนเดอร์ลี่ตัวอ้วน บอกว่า โชคดีแล้วที่ตายก่อน ถ้าโตไปก็จะชั่วเหมือนพวกเฟรย์ แต่ก็น้า เด็กมันไม่ดีก็เพราะมีแรมซี่เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี -เจมี่ เราว่ามีบทที่มีโอกาสแสดงให้เห็นฝีปากกับความชาญฉลาดแล้วก็ไม่ได้ด้อยกว่าทีเรียนเลยนะ ทั้งการยึดริเวอร์รัน การจัดการกับตระกูลแบล็ควูด แบล็คเคน -เสียงในป่าแดนเหนือที่ธีออนได้ยิน เป็นเสียงของแบรนที่สิงในต้นไม้รึเปล่า สงสัยเล็กๆ -ฝั่งเดนี่กับปัญหาค้าทาสนี่ก็หลากหลายจริงๆ ทั้งคนค้า ทั้งตัวทาสเอง เป็นปัญหาทั้งคู่ ทั้งสองฝ่ายมีทั้งคนดี คนไม่ดี ยังคิดอยู่เลยว่าต่อให้เธอกลับมาจะแก้ปัญหายังไง เป็นคนดีพร้อมๆกับราชินีที่ดีนี่มันยากจริงๆ และถ้าเอามังกรมาสู้จะควบคุมยังไงไม่ให้ทำร้ายพวกเดียวกันเอง(เห็นว่าวิกทาเรียนกำลังเอาแตรคุมมังกรไปหา ทำไมพวกทาเกเรียนเก่าก็ไม่เห็นต้องใช้เลย) เราว่าเธอตั้งแง่เรื่องตระกูลที่กบฏกับแอร์ริสมากไป ทั้งๆที่มันก็สมควรแล้วที่แอร์ริสบ้าฆ่าคนอย่างโหดเหี้ยมจะตายๆไปซะ(ขนาดบาริสตันยังคิดว่าไม่น่าช่วยชีวิตกษัตริย์และน่าจะยับยั้งเขาในหลายๆครั้ง) -สำหรับจอน เราว่าการกระทำเขา หล่อ จริงๆ เปลี่ยนศัตรูมาใช้งานได้คุ้มค่า เราชอบตอนที่เถียงกับพ่อบ้าน ว่าหน่วยไนท์วอช เป็นโล่ห์ปกป้องมนุษย์ คนเถื่อน ก็เป็น มนุษย์ แต่คิดไม่ถึงว่าการผิดใจกับคนเก่าแก่ที่ยึดติดเรื่องเก่าๆจะทำให้ถูกทำร้าย ส่วนเรื่องทายาททาร์เกเรียนซึ่งโผล่มาแล้ว ถ้าเกิดจอนเป็นลูกเรการ์จริง ก็ยังเป็นลูกนอกสมรสทาร์เกเรียนอยู่ดี แล้วยิ่งถ้าเอกอนเป็นตัวจริง จอนอายุน้อยกว่าเขาซะอีก -เราอ่านแล้วไม่ค่อยสงสารเคว็นทิล คือรู้สึกเสียดายและเข้าใจความคาดหวังในตัวเขาอ่ะนะ แต่บาริสตันเตือนก็แล้ว เพื่อนเตือนก็แล้ว แถมนักดาบรับจ้างที่เลือกเข้าไปก็ไม่เป็นมิตรกับตัวเอง ยังคิดจะขโมยมังกรอย่างบ้าคลั่ง แล้วก็ดับอนาถ ไม่มีที่อยู่สำหรับคนที่ทำพลาด สงสารแต่เจ้าชายดอรัน ซึ่งเราว่าเขาวางแผนผิดไปหน่อย ประเมินเดนี่ผิดไป ลูกชายเลยทำอะไรไม่ได้ -แต่ที่สงสารที่สุดคือ อาเคแวน เป็นแลนนิสเตอร์ ที่เราชอบสุดรองจากทีเรียน มีเหตุผล มีใจปรานี กำลังทำให้ทุกอย่างเข้าทีเข้าทาง ไม่ใช่คนโง่ด้วย แต่ตายเพราะติดกับไม่ทันระวัง ไม่นึกว่าอยู่ดีๆจะไปขวางผลประโยชน์ของใครบางคน คิดแล้วทางสู่บัลลังก์นี่นองเลือดจริงๆ เซอร์ซีก็คงลั้ลลาล่ะทีนี้ - season 5 นี่ตัดบทเพนนีทิ้งใช่ไหมคะ ไม่กล่าวถึงเลย ความจริงก็อยากเห็นทีเรียนมีเพื่อนตัวเล็กเหมือนกันบ้าง คงได้บทงูทรายเพิ่ม เพราะในหนังสือนี่รู้สึกว่าออกน้อยจัง ส่วนเอกอน/กริฟหนุ่ม น่าจะมาแต่ยังไม่เห็นภาพเลย ส่วนซานซ่ากับเบลิช น้องแบรน ก็คงได้ออกแค่แวบเดียว(คิดถึงจัง)
สนุกครับ เหตุการณ์ที่กำแพงดูวุ่นวายดี จอนถือว่าเป็นผบ.ที่เก่งนะ กล้าเปลี่ยนแปลง คิดไกล ขยายป้อมเพิ่ม อาจใจร้อน ถ้าได้อยู่ยาวๆที่กำแพง หน่ายพิทักษ์ น่าจะกลับมายิ่งใหญ่เหมือนเดิม อาจได้พื้นที่ทางเหนือกำแพงมาด้วย แดนี่ ตกหลุมที่ตัวเองขุดไว้ครับ ต้องโทษตัวเองที่โลกสวยเกิน คิดจะเป็นใหญ่ รวมอาณาจักร ต้องโหดกว่านี้ เจมี่ พยายามเป็นคนใหม่(รึคนที่เคยเป็น) แต่ยังคิดถึงเซอร์ซีตลอด สงสัยช่วงที่น้าของเจมี่บอกเรื่องลูกไทวิน สรุปทั้งคู่เป็นลูกใครกันแน่
คือ มานซ์ต้องมีความสำคัญบางอย่างในภายหลังเลยต้องเก็บไว้ก่อน สงสัยจังว่ามานซ์ไปช่วยอาร์ยาตัวปลอม แล้วปลอมเป็นใคร มีแผนอะไรของตัวเองรึเปล่า อยากให้ฝั่งนี้ได้บทเพิ่มหน่อย ไม่งั้นซีซั่นหน้าคงออกแค่ไม่กี่ตอน ความจริงในหนังสือถึงเธอจะเริ่มรู้อะไรบ้างแล้ว แต่ยังให้ความรู้สึกเด็กๆอยู่ ในซีรีย์นี่เหมือนเธอจะเริ่มเล่นเกมส์ของตัวเองเลย เห็นด้วยกับจอนและเดนี่ค่ะ ตอนนี้ทั้งคู่ก็ได้บทเรียนกันไปแล้ว ถึงวิธีการจะยังไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ โดยจุดสำคัญที่ทำให้สูญเสียคือการหักล้างฝ่ายอำนาจ ความเชื่อเก่า อย่างที่เรียกได้ว่าหักดิบ วิธีการประนีประนอมยังไม่ดีพอ เลยเกิดสงครามและการล้มล้างตัวบุคคลตามมา แต่เราชื่นชมเขาและเธออย่างนึง ที่มีความพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีขึ้น ทั้งที่เสี่ยงอันตรายมาก แต่ถ้าูไม่มีผู้นำที่หัวก้าวหน้าแบบนี้เลย โลกก็คงไม่พัฒนามาเป็นอย่างทุกวันนี้ ส่วนเรื่อง เจมี่ เจนน่าจะสื่อถึงว่า เจมี่ไม่มีความทะเยอทะยานหรือไหวพริบกล้าทำเรื่องที่ไร้ศักดิ์ศรีแบบที่ไทวิน(อุบายฆ่ารอบบ์)หรือ ทีเรียน(ฆ่าพ่อ)นั้นมี เจมี่ต้องการแค่สิ่งที่ตัวเองต้องการ(เซอซี) แล้วต่อมา เจมี่ ขู่ว่าจะโยนทารกแรกเกิดลูกของเอ็ดมัวร์เป็นกระสุนเข้าริเวอร์ูรันถ้าไม่ยอมแพ้ เขาคิดว่า อาเจนน่าต้องมาเห็นตอนที่เขาขู่ จะได้รู้สักทีว่าเขาก็เป็นลูกพ่อไม่แพ้ทีเรียนเลย คือหมายถึงนิสัยอย่างเดียว แต่อีกทฤษฎีนึง คือ เจมี่เป็นลูกที่เกิดจากแอร์ริสข่มขืนเมียไทวิน เรื่องราวโอละพ่อ แต่จะกลายเป็นมีพวกทาร์เกเรียนเพิ่มอีกหลายคนเลย(ถึงอย่างนั้นก็เป็นลูกนอกสมรสอยู่ดี) อ่านได้ที่http://gameofthronesfansite.com/threads/1156 แต่ตามนิยายทีเรียนมีข้อบ่งชี้ อย่างสีตา สีผม ว่าอาจไม่ใช่ลูกไทวินมากกว่าอีก แต่ก็ไม่แน่คนเขียนแทงกั๊กไว้หลายเรื่อง ทั้งชาติกำเนิดจอนลูกใคร ชาติกำเนิดเอูกอน ตัวจริงรึเปล่า เผลอๆอาจปล่อยคลุมเครือไว้ถ้ามันไม่จำเป็นกับเนื้อเรื่อง (แต่เราว่าน่าจะเล่าให้เคลียร์แหละ)
อ่านจบซักพักแล้ว รู้สึกสงสัยและคาใจค่ะ หลังจากที่แบรนไปพบอีกาสามตาและได้ร่ำเรียนวิชาเข้าไปในต้นเวียร์วู้ดแล้ว ได้เห็นนิมิตต่างๆ มีคนที่หน้าเหมือนอาร์ย่า ตอนแรกเราคิดว่าเป็นลีอานนา แต่จากบทแปลบอกว่าเธอกำลังฟันดาบอยู่กับน้องชายของเธอที่หน้าเหมือนแบรน แต่ผมยาวกว่า ก็เลยคิดว่าไม่น่าจะใช่ละ เพราะลีอานน่าน่าจะเป็นคนสุดท้อง แล้วก็มีหญิงสาวผมสีน้ำตาลกำลังจุมพิตกับอัศวินหนุ่มร่างสูงพอๆกับโฮดอร์ เราเดาว่าน่าจะเป็นบรรพบุรุษของโฮดอร์รึเปล่า เอ๊ะ หรือสาวคนนั้นจะเป็นยายแนน อิอิ แล้วเพื่อนๆคิดว่าคนในนิมิตเหล่านั้นเป็นใครกันบ้างคะ
น่าจะลีอานนากับเบ็นจินน่ะครับ ดูปีเกิดแล้วเบ็นจินเกิดหลังลีอานน่าปีนึงครับ (266 กับ 267) ชายร่างสูงน่าจะเป็นเซอร์ดันแคน จากดังก์และเอ็กครับ เล่ม 3 ที่ผมยังแปลไม่ถึงจะเริ่มเรื่องที่วินเทอร์เฟล คิดว่าเป็นไปได้สูงมากครับ ถ้าใช่ หญิงคนนั้นก็น่าจะเป็นน้องของเอ็ดวิล สตาร์ค ซึ่งตอนหลังแต่งเข้าตระกูลรอยซ์ไป
ขอบคุณคุณสุนัขป่ามากค่ะ เราลืมไปแล้วว่ามีเบนจินด้วย 55555 แล้วคนอื่นๆในนิมิต พอจะบอกได้มั้ยคะว่าน่าจะเป็นใครบ้าง (รบกวนเกินไปหรือเปล่า ได้คืบเอาศอก อิอิ)
