SS 3 เกาะกระแส Ep9 บทสัมภาษณ์ผู้เขียน George R.R. Martin: "ทำไมถึงเขียนฉาก..." (แปลไทย) [Spoiler Alert]

ดูตอน 9 จบแล้วมันทนไม่ไหวไม่รู้จะทำยังไง อยู่เฉยๆ ไม่ได้
ต้องหาอะไรอ่านที่เกี่ยวข้องกับฉากนี้และไปเจอบทสัมภาษณ์ที่น่าสนใจ
เลยแปลเอามาให้เพื่อนๆ อ่านกันนะครับ

ผมแปลเองนะครับ สำนวนตามใจตัวเอง ผิดบ้างมั่วบ้างขออภัย
ใครอยากอ่านภาษาอังกฤษ ข้ามไปกดลิ้งที่มาด้านล่างได้เลยครับ

บทสัมภาษณ์ผู้เขียน Goerge R.R. Martin: "ทำไมถึงเขียนฉากเดอะเรดเวดดิ้ง"
โดย James Hibberd
แปลไทย PiTaRoZ



แฟนๆ ของ Game of Thrones หลายล้านคนกำลังรู้สึกเศร้าเสียใจ เจ็บแค้น และแน่นอนบางคนรู้สึกช๊อคอย่างแรงหลังจากได้ดูตอน 9 "The Rains of Castamere" แต่สำหรับผู้เขียนหนังสือ Game of Thrones George R.R. Martin บอกว่าปฏิกิริยาตอบรับจากฉาก The Red Wedding ไม่ใช่อะไรใหม่เลย มาร์ตินได้รับอีเมลหลายฉบับเกี่ยวกับหายนะ สตาร์ค-เฟรย์มาตลอดกว่าสิบปีแล้วนับตั้งแต่ตีพิมพ์หนังสือซีรี่ย์ Song of Ice and Fire เล่มสาม A Storm of Swords ด้านล่างนี้ผู้เขียนเปิดเผยถึงเหตุผลที่ร๊อบต้องตาย ตอบกลับผู้อ่านที่กำลังอารมณ์เสียและเล่าถึงแรงดลใจจากเรื่องจริงที่มาของฉากนี้

EW: คุณคิดไว้ตั้งแต่ตอนไหนว่าคุณจะให้ร๊อบกับแคทลีนตาย
ผมตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกๆ แล้วละ ไม่ใช่ตั้งแต่เริ่มเขียนแต่ก็แรกๆ เลย ผมเคยให้สัมภาษณ์ไว้หลายทีแล้วว่าผมชอบให้นิยายของผมมันคาดเดาไม่ได้ ผมชอบให้มันหักมุมนะ ในเล่มแรกผมฆ่าเน็ดเพราะทุกๆ คนคิดว่าเค้าคือฮีโร่และไม่ว่ายังไงก็คงเอาตัวรอดจากปัญหาได้ หลังจากนั้นผู้อ่านก็คงคาดว่าลูกชายคนโตของเค้าคงลุกขึ้นมาล้างแค้นให้พ่อของเขา ก็เพราะทุกๆ คิดว่าเรื่องราวมันจะเป็นเช่นนั้นไง การฆ่าร๊อบทิ้งเลยเป็นสิ่งต่อไปที่ผมต้องทำ

EW: ถ้า Song of Ice and Fire ชอบหักมุมบ่อยๆ และยังล้มล้างเนื้อเรื่องแฟนตาซีแบบเดิมๆ แบบนี้แฟนๆ ยังหวังว่าจะมี happy ending ได้อยู่รึเปล่า เหมือนที่เจ้าเด็กน้อยเพิ่งจะไปพูดไปเร็วๆ นี้ว่า "If you think this has a happy ending, you haven't been paying attention."
ผมบอกประจำแหล่ะว่าผมคาดหวังให้จบแบบหวานปนขมขื่น

EW: คุณได้ปฏิกิริยาตอบรับจากแฟนๆ เกี่ยวกับฉากนี้ยังไงบ้างในหลายๆ ปีที่ผ่านมา
สุดๆ เลย ทั้งชมทั้งด่า มันเป็นฉากที่เขียนยากที่สุดเท่าที่ผมเคยเขียนมา ตอนนั้นผมเขียนเสร็จทั้งเล่มแล้วเหลือแต่บทนี้ที่ผมข้ามเว้นไว้แล้วค่อยกลับมาเขียนทีหลังสุด ผมรู้สึกเหมือนกำลังฆ่าลูกตัวเองถึงสองคน ผมพยายามเขียนให้ผู้อ่านรู้สึกอินเหมือนอยู่ในเหตุการณ์ตอนนั้นไปด้วย เวลาที่ตัวละครถูกฆ่าคุณควรจะรู้สึกเจ็บปวดราวกับเพื่อนจริงๆ ของคุณถูกฆ่าเลย คุณควรจะอินมากๆ ถ้าใครซักคนตายแล้วคุณก็ไม่แคร์แค่ไปหยิบป๊อปคอร์นมากิน มันก็คงจะกร่อยใช่ไม๊ละ

EW: คุณคิดว่าเพราะอะไรถึงมีกระแสตอบรับรุนแรงแบบนี้ละ ในหนังสือสำหรับร๊อบไม่ใช่ตัวละครในอุดมคติของคุณส่วนแคทลีนก็ไม่ใช่ตัวละครที่เป็นที่รักอะไรมากนัก
(คิดนาน) เป็นคำถามที่น่าสนใจ ผมไม่รู้ว่าผมมีคำตอบที่ดีรึเปล่า อาจจะเพราะวิธีที่ผมทำก็ได้ การดำเนินเรื่องก่อนจะเข้าฉากนี้แบบไม่ทันคาดฝัน มันเกิดขึ้นในงานแต่งงานที่ร๊อบกำลังผ่อนคลายและทุกๆ คนคิดว่าเรื่องร้ายๆ มันจบแล้ว แต่แล้วมันกลับเกิดขึ้นอย่างไม่คาดฝัน และไม่ใช่แค่สองคนที่ถูกฆ่า ยังมีตัวละครอีกหลายๆ คน และผู้คนของสตาร์คอีกหลายร้อยที่ถูกฆ่าอยู่ด้านนอก

EW: สำหรับผม มันยิ่งแย่หนักเพราะการที่ร๊อบและแคทลีนเป็นครอบครัวกัน ส่วนแคทลีนก็เจอเรื่องแย่ๆ มามากแล้ว เธอสูญเสียผู้คนรอบกายเธอเยอะมาก มากเกินกว่าที่ธอมีซะอีก (เนื่องจากเธอไม่แน่ใจว่าอาร์ยา แบรน และริคคอนยังีชีวิตอยู่รึเปล่า) แล้วดันมาเจอแบบนี้อีก
เธอยังได้วิงวอนนะ แถมเธอยังฆ่าตัวประกันอีกด้วย เขาไม่ใช่ลูก*ที่เฟรย์เห็นค่ามากนัก ดังนั้นการบลัฟของเธอเลยไม่ได้ผล แต่เธอก็ยังฆ่าเขาอยู่ดี เธอสำเร็จสิ่งที่เธอพูดไว้ นั่นก็แสดงให้เห็นถึงพลังอะไรบางอย่าง (*ในทีวีเปลี่ยนเป็นเมียของเฟรย์)

EW: ผมค่อนข้างมั่นใจว่าผมรู้คำตอบนะ แต่ คุณเคยสำนึกเสียใจถึงฉากนี้ไม๊
ไม่ ไม่ในฐานะนักเขียน มันเป็นฉากที่ทรงพลังที่สุดในหนังสือ มันอาจจะทำให้ผมสูญเสียผู้อ่านไปบ้างแต่มันให้อะไรผมกลับมามากกว่านั้น สำหรับผมมันจะเป็นอะไรที่ยากที่จะดู(บนทีวี)และคงเป็นคืนที่หนักหนาเพราะผมก็รักตัวละครเหล่านั้นเหมือนกัน และในทีวีซีรี่ย์ผมได้รู้จักคุ้นเคยกับนักแสดง ซึ่งมันก็เป็นการจบความสัมพันธ์กับนักแสดงที่คุณชอบ ริชาร์ด แมดเดน กับ มิเชล แฟร์เลย์ ที่แสดงได้อย่างยอดเยี่ยมมาตลอด

EW: คุณจะบอกอะไรถึงผู้อ่านที่โมโหเกี่ยวกับฉากนี้บ้าง
ขึ้นอยู่กับว่าเค้าพูดว่ายังไง คุณจะไปพูดอะไรได้กับคนที่บอกว่ากูจะไม่อ่านนังสือมึงอีกแล้ว ผู้คนอ่านหนังสือด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน ผมเคารพในสิ่งนั้น บางคนอ่านเพื่อความสบายใจ ส่วนผู้อ่านคนเก่าๆ ของผมบางคนก็บอกว่าชีวิตเค้ามันบัดซบ แม่ป่วย หมาตาย และเค้าอ่านนิยายเพื่อหลีกหนีสิ่งเหล่านั้น พวกเค้าเลยไม่อยากอ่านอะไรที่มันน่าเกลียดน่ากลัวอีก คุณอ่านนิยายประเภทที่หนุ่มๆ มักจะสมหวังกับสาวๆ ตลอดและคนดีชนะเสมอเพื่อให้มั่นใจว่าชีวิตมันยุติธรรม พวกเราทุกคนก็ต้องการอะไรแบบนั้นบ้างเป็นครั้งคราว ผมก็ไม่ว่าอะไรกับคนที่ต้องการอะไรแบบนั้น แค่นั่นมันไม่ใช่นิยายแบบที่ผมจะเขียน ที่แน่ๆ ก็กับเรื่อง Ice and Fire ละนะ ที่สะท้อนความจริงในชีวิต ที่มีสุขก็มีทุกข์และความเจ็บปวด ผมคิดว่านิยายที่ดีที่สุดคือนิยายที่สามารถจับภาพทั้งด้านมืดและสว่างของชีวิตได้

EW: หนึ่งในองค์ประกอบของฉากนี้ที่คุณคิดขึ้นมาคือ "เกลือและขนมปัง" เรายอมรับในฐานะผู้อ่าน โอเคในโลกแฟนตาซี ผู้คนจะไม่ทำร้ายกันเมื่อใดที่เขาได้กินขนมปังและเกลือในบ้านของเจ้าบ้าน แล้วคุณกลับแหกกฏของตัวเอง เหมือนคุณตบกะบาลผู้อ่านหัวทิ่มเลยที่ซื่อบื่อ "แหงละ ใครมันจะไปทำตามกฏงี่เง่าแบบนั้นตลอดเวลา !"
ผมขโมยมาจากประวัติศาสตร์นะ กฏเรื่องเจ้าบ้านในยุดมืดของสังคม เจ้าบ้านกับแขกไม่มีสิทธิ์ที่จะทำร้ายกับถึงแม้ว่าจะเป็นศัตรูกัน ใครที่แหกกฏนั้นจะถูกประณามอย่างแรง

EW: แล้วเรื่องงานแต่งของร๊อบละ มีพื้นมาจากประวัติศาสตร์ด้วยรึเปล่า
Red Wedding มีเค้าโครงมาจากบางเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์สก๊อตแลนด์ หนึ่งในนั้นคือเรื่อง The Black Dinner ราชาแห่งสก๊อตแลนด์กำลังสู้รบกับตระกูล Black Douglas ราชาสก๊อตได้ยื่นขอสงบศึกโดยเชิญให้บุตรชายของ Douglas มากินเลี้ยงในปราสาท เขาเดินทางเข้ามาที่ Edinburgh Castle และได้ฉลองในงานเลี้ยงอันยิ่งใหญ่ ตอนจบทหารของราชาก็เริ่มรัวกลองและนำเอาจานที่ปิดไว้ออกมาเปิดออกเป็นสัญลักษณ์รูปหมูป่าดำซึ่งคือสัญลักษณ์แห่งความตาย เขาเข้าใจทันทีที่เห็นและถูกลากออกไปฆ่าที่ลานด้านนอก อีกตัวอย่างคือ Glencoe Massacre ตระกูล MacDonald มาพักค้างคืนอยู่กับตระกูล Campbell และกฏเจ้าบ้านกับแขกดูน่าจะใช้ได้ผล แต่ Campbell กลับลุกฮือขึ้นมาและเริ่มฆ่าฟัน MacDonald ทุกๆ คนที่จับได้ ไม่ว่าผมจะพยายามแต่งเรื่องยังไง มันก็ยังมีเรื่องที่เลวร้ายพอๆ กันหรือเลวร้ายกว่าเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา

Source ที่มา: http://insidetv.ew.com/2013/06/02/g...orge-r-r-martin-why-he-wrote-the-red-wedding/

จบแบบหวานอมขมขื่น เอิ่ม ลุงแกนี่สุดๆเลย

ลุงแกไม่เหมือนใครเลยจริง ๆ

แต่ไม่ว่ายังไงผมก็จะติดตามผลงานของลุงฮ่ะ........

ลุงใจเด็ดจริงๆ แต่ก็เป็นนักประวัติศาสตร์ตัวยงด้วยนะ

เรื่องนี้ถึงได้รู้สึกเหมือนเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงเลย เพราะมันเรียลมาก

ไม่มีเจ้าชายเจ้าหญิง happy ever after

ลุ้นมากว่าเรื่องนี้จะจบยังไง

เรื่องนี้มันถึงได้สนุกไงครับ

ชักเป็นห่วงแม่มังกร จะรอดมั้ยนี่ คนต้องเดาว่ารอดแน่ ตาแก่จะจัดหักมุมอกรึป่าวนั่น
อ่านบทสัมภาษณ์แล้วรู้สึกไม่ค่อยดีกับความคิดสุดโต่งของแกเลยแหะ ดักหักมุมคนดูกับคนอ่าน





อินจัด ...

สุดยอดดดดด นี่แหละ คือ ศิลปินที่โลกเฝ้ารอ และดีใจมากที่ได้เสพงานดีๆของลุง

คือแบบ ถามว่าเศร้ามั๊ย เศร้า แต่ไอ้เรื่องเศร้าๆนี่แหละ ทำให้คนอ่าน คนดู ให้อะไรมากที่สุด เพราะมันสะท้อนความจริงในชีวิตคน
คนฉ้อฉล แกมโกง ฉลาดแต่ไร้คุณธรรม แถมยังได้ดีอีก ในโลกนี้มีเยอะมาก คนดีๆที่ตกระกำลำบากแบบบ้านสตาร์คก็เยอะมาก

เอาจริงๆ เรื่องนิยาย มันก็ไม่ได้โหดอะไรต่างไปจากชีวิตจริงนักเลย ...แต่มันสนุกที่ได้ดู คนพยายาม แก้ไข เอาตัวรอด จากสถาณการณ์เลวร้ายแบบนั้น

แว้บหนึ่ง ตอนที่ ร็อบหันมาเรียก แคทลินว่า “mother” อะ เรารู้สึกนะว่า เหมือนร็อบจะบอกแม่ให้ ‘ปล่อยวาง’เถอะนะ แม่...
แบบสุดท้าย ก็ต้องปล่อยมันไป แต่แคทลินก็ปล่อยไม่ได้ เพราะ...สุดท้าย

แคทลิน ก็เลยกลายเป็น lady stoneheart ตามแก้แค้นต่อไป แต่ร็อบก็ไปดีแล้ว

โดนใจมากครับ ครบถ้วน ตรงประเด็น นิยายลุงแกคืออีกระดับขั้นของวรรณกรรมจริงๆ

ต้องทำใจในการดูมากขึ้น เพราะคน(ตัวละคร)ที่เรารักอาจจะไปเมื่อไรก็ได้

เข้าไปอ่าน คคห. ลุงมาร์ติน มันก็ถูกของลุงเนอะ ลุงเข้าใจมนุษย์ จิตใจมนุษย์แท้ๆ และ สังคมที่เราอยู่นี้ดีอ้ะ
และลุงก็ตีแผ่ออกมาผ่านนิยายแกทางนึง

ลุงพยายามเสนอทุกด้านที่มีอยู่จริงของมนุษย์เราออกมาหมดเลย
ทั้งความกลัว ความคาดหวัง และมุมมืดในใจ

ดาร์คจริงๆค่าลุง !!! (แต่ยังไม่ดาร์คเท่า Berserk การ์ตูนนะ เหอๆ)

แต่อย่างนึงนะ เราอ่านไม่ผิดใช่มั๊ยคะลุง....ลุงจะหลอกพวกหนูอีกมั๊ยคะเนี่ย ><

" I’ve stated numerous times that I anticipate a bittersweet ending. "

ดูลุงตอบเดะ.... นะ ก็ ขอให้มันขมๆผสมรสหวานๆ Happyๆ หน่อยๆบ้างนะคะ
ไม่ใช่ตอนจบมาหักมุมอีกชั้น ขมโล๊ดดดดด

ยอมรับว่าหากเศร้าก็เศร้า เจ็บก็เจ็บ แต่ชีวิตมันก็งี้ล่ะ 55555+ เฮ้ออออออออออออ

ชอบลุงนะ ลุงขายจินตนาการของลุงจริงๆ ไม่ใช่นิยายที่เอาใจคนอ่านเหมือนเรื่องอื่นๆ ชอบๆลุง
อินไปด้วยกับสิ่งที่ลุงต้องการให้รู้สึก แต่ คงอุดหนุนลุงต่อไปอีกนาน!

สนุกนะครับ แต่เสียใจอะ 555555555 งี้ สตาคเหลือใครมั่งหละเนี่ย

ตัวละครที่เป็นตัวแทนของลุงในนิยายเรื่องนี้คือ แรมซี่ สโนว์ การที่ลุงทำกับคนอ่านแบบนี้ ก็เหมือนกับการที่แรมซี่ ทำกับทรีออน... ขำๆนะครับ ยังไงก็ยังติดตาม (ถ้าบ้านไกล้กันตามไปเผาตั้งแต่เน็ดตายแล้ว) 5555 ทนดูมาจะจบ S3 แล้ว ต้องตามบทสรุปให้ได้

ลุงเขียนให้จบนะ อย่าป่วยอย่าตาย ไม่งั้นจะมีคนอารมณ์ค้าง ราวกับชีวิตไม่สมบูรณ์ไปจนตาย

ตอนนี้หนูได้แต่สวดภาวนาให้คุณลุงอย่าพราก จอน สโนว์ ไปอีกคน

ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เอ่อ ขอสารภาพเลยว่า สะใจเหลือเกิน ความจริงแล้วเราชอบร๊อบมากกกก แต่พอผิดสัญญามาพบรักกับใครไม่รู้ แบบว่าขัดใจ อยากจะเป็นผู้นำที่ดีแต่มาผิดสัญญาแบบนี้ ลาก่อน...

ตอนร็อบบ์บอกว่า "Mother" นี่ น่าสงสารมากๆ
เหมือนแบบ พอเถอะนะแม่ คือปล่อยแล้วจริงๆ อ่ะ

สรุป ถึงจะเศร้า แต่นี่ก็เป็นนิยาย/ซีรีย์ ที่ไม่เหมือนหลายๆ เรื่องเลย
และเพราะเหตุนี้เลยหวาดๆ กับบทสรุปของลุงแกเหลือเกิน
กลัวว่าสตาร์ค+จอน จะไม่ได้กู้หน้าคืน >..<

เจ็บปวดเกินกว่าจะรับได้จริงๆนะ

ทำไมถึงมีคนไปด่าลุงเค้านะ ผมกลับชอบที่มีตัวละครหลักๆตายแบบคิดไม่ถึง เพราะหนังทั่วไปสู้แทบเป็นแทบตายยังไงตัวหลักมักจะรอดทุกทีไป

ผมว่ามันดาร์คคนละแบบกับBerserkนะ Berserkพระเอกมันยังไม่โดนใครหักหลังเท่าไหร่ กรณีกรีฟิสมันก็ยังแบบมีเผลอสำนึกผิดในจุดสุดท้าย

ผมชอบเรื่องนี้นะ มันชีวิตจริงมนุษย์เงินเดือนชัดๆ แทงหลังกันยับ

ผมจะหาอ่าน red wedding แบบแปลไทยได้ที่ไหนครับ ขอแค่ตอนนี้ตอนเดียว อยากรู้ว่าในหนังสือมันบรรยายไว้โหดกว่าในซี่รี่ประมาณไหน

เคยอ่านเรื่องซิล นั่นคือตัวหลักเริ่มตายตั้งแต่ต้นเรื่องแบบคาดไม่ถึง สรุปรวมตาย 20 กว่าคนแบบไม่ได้แก่ตาย
ตายทั้งพระเอก นางเอก ตัวร้ายไม่ตาย (เลยดูซีรีย์เกมออฟโทรนส์แล้วพอเข้าใจ ทำใจได้)
เนื้อเรื่องดำเนินไปแบบ ไม่หวานชื่น แต่สวยงาม ไม่จบลงด้วยความสุข แต่เป็นทุกความทรงจำล้ำค่า
แถมภาษาละเมียดละไม เพียงแต่มันไม่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนเท่าเรื่องนี้ ที่ชอบที่สุดคือตอนจบนะ มันไม่ happy ending แต่จบสวย
แถมเหลือที่ให้เราจินตนาการต่อได้อีก

การ์ตูน Berserk สำหรับเราดาร์คอ้ะ พวกปิศาจที่มาจากนรกอะไรเงี้ยค่ะ คือมันดูไม่เหลือความหวังให้มนุษย์ธรรมดาไงไม่รู้อ้ะ
อ่านแล้วก็มืดมน ผสม สยอง

กรีฟิสเผลอสำนึกผิด โหยยย แต่ที่มันทำ...?!! ถวาย... ถวายทั้งกองพันเหยี่ยวเลยนะ!!!!
ดูเจตนามันดิ อยากได้อำนาจ (ที่จะให้กองทัพแข็งแกร่ง) +ความอิจฉา+หวงกัซลึกๆ ถวายที......

เราว่ามันเหี้ยม และ เลือดเย็นสุดๆ

ปล. เราก็ชอบตัวละครกรีฟิสนะ มันก็มีส่วนดี (บางเรื่อง) แต่ก็ไม่ชอบมันอีกหลายอย่างน่ะค่ะ

ส่วนเรื่องมนุษย์เงินเดือน ก็.... น่าๆ นะ มีทั้งดีและไม่ดีผสมกันไป