สมัยหนุ่มคิงอ้วนตอนยังเป็นอัศวินออกรบนี้เก่งมากไหมครับ เห็นใครก็บอกว่าเจ้าชายเรการ์ ทาแกเรียนเป็นสุดยอดฝืมือดวลชนะบาริสตั้นด้วย แต่รบแพ้คิงอ้วนสมัยหนุ่มและโดนฆ่าทิ้งแบบ 1-1 อย่างยุติธรรมด้วย อยากทราบว่าท่านคิดว่าระดับฝืมือคิงอ้วนประมาณไหน ดูจากในซีรีย์มองไม่เห็นความเก่งเลย แต่เห็นในซีรี่ย์ใครๆก็พูดถึงว่าถึกควายทุยมากและตอนหนุ่มๆก็หล่อด้วย
คิงโรเบิร์ตเก่งมากครับเมื่อก่อน คิดดูว่าเจ้าชายเรการ์เป็นคนที่ทั้งฝีมือและพรสวรรค์ดีมากแต่ยังแพ้โรเบิร์ตได้
จุดเด่นอีกอย่างคือพลังเสียงแกครับ ดูตอนประลองยุทธ์ที่ซานดอร์ลงไปช่วยลอรัสสิครับ พระราชาแผดเสียงทีเดียวหยุดกึกเลย จุดนี้หลายคนบอกว่าสำคัญนะครับในการออกคำสั่งในสนามรบ
ที่เรการ์ดวลชนะบาริสตั้น น่าจะเป็นการประลองทวนบนหลังม้านะครับ (ตอนนั้นบาริสตั้นอายุก็มากพอควรแล้วด้วย) ส่วนโรเบิรต์ชนะเรการ์ในการสู้ตัวต่อตัวในสงคราม แต่ถ้าลองเอาโรเบิรต์มาประลองทวนกับเรการ์ คิดว่าเรการ์ชนะขาดลอย
เอาจริงๆ แล้วเรื่องการต่อสู้นี่จะแบ่งความเก่งต้องพิจารณาครับ เช่น ฝีมือ หรือความแข็งแรง เรื่องฝีมือก็ได้แก่ทักษะในการใช้อาวุธ ทั้งพลิกแพลง/รวดเร็ว/มองขาดในการประลองว่าควรรุกหรือรับ ส่วนนี้ต้องเป็นมาจากพรสวรรค์หรือการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง กลุ่มนี้จะได้แก่ บาร์ริสตัน / เจมี่ / เรการ์ / โอเบรอน และแน่นอนว่าอาเธอร์ เดนย์ในตำนานนั่นเป็นต้น อีกส่วนก็คือความแข็งแรง ก็ได้แก่ ร่างกายใหญ่โต หรือมีกล้ามใหญ่ ก็ย่อมต้องอึดหรือทรหดกว่าปกติ แรงในการปะทะย่อมได้เปรียบและสร้างความเสียหายได้มากกว่า กลุ่มนี้จะได้แก่ เกรเกอร์ / โรเบิร์ต / เบวาส / เจโรลด์ และพวกโดรธาคี ส่วนคนที่มีทั้งสองทักษะก็คือ ซานเดอร์ คลีเก็นครับ ฉะนั้นเอาจริงๆ เรื่องความเก่งนี่ถ้าจะมองให้ถูกก็ควรพิจารณาทั้งสองส่วน แต่โดยปกติเค้าจะนิยมพิจารณาเฉพาะเรื่องฝีมือ เพราะถ้ามีฝีมือต่อให้ตัวใหญ่แค่ไหนก็ไม่กลัว เป็นมังกรก็เถอะลองดูกันได้ เพราะฉะนั้นเอาจริงๆ แล้วโรเบิร์ตไม่ได้มีฝีมือที่เก่งกาจอะไรมาก เค้าไม่เคยชนะการประลองเลยด้วยซ้ำ แต่เรื่องแรงและความแข็งแรงโรเบิร์ต นั้นมีเหนือชั้นกว่าคนปกติที่ขนาดตัวใกล้เคียงกัน ค้อนของโรเบิร์ตหนักขนาดเน็ดขยับมันไม่ได้ ฉะนั้นแรงฟาดค้อนของโรเบิร์ตถ้าได้โดนก็ต้องบาดเจ็บสาหัสแน่ๆ แต่จะบอกว่าโรเบิร์ตไร้ฝีมือนั้นก็ไม่ใช่ครับ ลูกหลานของลอร์ดย่อมได้รับการฝึกฝนที่ดีเยี่ยมในระดับอัศวินอยู่แล้ว (ดังจะเห็นว่าจอน สโนว์ไปโชว์เทพไว้เมื่อแรกเข้าหน่วยพิทักษ์ราตรี) แต่ถ้าเทียบกับเรการ์แน่นอนว่าฝีมือโรเบิร์ตเทียบไม่ติด แต่ในศึกสามง่ามนั้นมีตัวแปรที่ตั้งพิจารณาครับ ได้แก่ ลักษณะพื้นที่ในการต่อสู้ ซึ่งเป็นแม่น้ำไหล อาจไม่เชี่ยวมากนักเหมือนเทียบกับบริเวณอื่น แต่สำหรับบุคคลร่างใหญ่โตอย่างโรเบิร์ตย่อมได้เปรียบเรการ์ที่มีรูปร่างบอบบาง การที่หลบค้อนของโรเบิร์ตไปมาท่ามกลางสายน้ำและหินที่ขรุขระย่อมสร้างความอ่อนล้าให้กับเรการ์มากกว่าโรเบิร์ตซึ่งเป็นคนอึดทรหดและพอดีกับที่ค้อนของโรเบิร์ตเหวี่ยงโดนร่างเรการ์เข้าให้เพียงทีเดียว เรการ์ย่อมไม่อาจโต้กลับได้ เหมือนท่าไม้ตายถ้าหลบได้ก็ชนะแต่ถ้าไม่ก็แพ้หมดรูปแน่นอน แล้วพูดถึงเรการ์นั่นเก่งแค่ไหน ระดับของเรการ์นั้นเทียบได้กับราชองครักษ์พูดได้เลยว่าอยู่ในกลุ่มที่เก่งกาจที่สุดแห่งยุค แต่แน่นอนว่าเป็นลำดับที่รองจากอาเธอร์ เดนย์ และบาร์ริสตันแน่นอนครับ ก็จริงที่งานประลองเรการ์มักชนะอยู่เสมอ แต่เหล่าอัศวินขาวก็ไม่ได้สู้จริงจังเพราะพวกเขาเป็นผู้ในสัตย์ว่าจะปกป้องเชื้อพระวงศ์ดังนั้นการแทงเชื้อพระวงศ์ตกหลังม้าหรือแทงโดนตัว/หัว ย่อมมีสิทธิ์นำความตายมาได้ง่าย ฉะนั้นงานประลองก็ไม่ใช่เครื่องชี้วัดเสมอไปครับ และเหล่าตัวเทพอย่างเดนย์และเซลมีก็มีวีรกรรมระดับตำนานรองรับชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่และโด่งดังของพวกเขาอยู่แล้ว ซึ่งแต่ละวีรกรรมก็ไม่ใช่เรื่องที่อัศวินทั่วไปหรือราชองครักษ์จะกระทำกันได้ง่ายๆ เนื่องจากบาร์ริสตันเป็นตัวละครโปรดของผมจึงอยากขอแก้ต่างในสักหน่อยนะครับ เรื่องที่ว่าบาร์ริสตันแพ้เรการ์ในงานประลองนั่นเป็นงานประลองที่ฮาร์เรนฮอลล์เป็นเรื่องจริง แต่ต้องไม่ลืมว่าเรการ์เพิ่งจะแพ้บาร์ริสตันมาในงานประลองที่สตอร์นเอนด์ และเรื่องความชราเอาจริงๆ ในปัจจุบันที่จะเอาชนะบาร์ริสตันได้ (ด้วยเนื่องไขความชราทำให้การตอบสนองช้าของบาร์ริสตันมีผลมิได้เกี่ยวข้องกับฝีมือที่อ่อนด้วยกว่า) มีอยู่ไม่เกิน 5 คนแน่ๆ ครับ
สรุปคืออาวุธคิงอ้วนแกหนักมาก ตัวแกก็ถึกมาก ถึงมีฝืมือเป็นรองแต่ถ้าฝาดลงไปเต็มที่แล้วโดน ถึงเป็นเรกา อาเธอร์ หรือบาริสตันก็ต้องแพ้ เพราะมันหนักมากจนจบการต่อสู้หรือฆ่าศัตรูตายได้ในทีเดียวใช่ไหมครับ ส่วนที่แกไม่มีชื่อเสียงมาก่อนในการประลองน่าจะ เพราะไม่มีการประลองฝืมือด้วยค้อนด้วยอยู่แล้ว และอาวุธของคิงอ้วนแกมีไว้ฆ่าจริงๆ อ้อมมือไม่ได้ใช้ตีเบาๆยั้งมือก็ไม่ได้ เฉพาะหน้าค้อนทีแหลม 9 ชุด ขนาด 38*38 ซม.
จากที่ลุงมาร์ตินแกเขียนวางไว้ในเรื่อง จะบอกทำนองว่าความคล่องแคล่วและชั้นเชิงมีประโยชน์ในการแทงทวนมากกว่าครับ ซึ่งเป็นสาเหตุนึงที่พวกพริ้วๆ อย่างเซอร์ลอรัสหรือเรการ์สามารถทำผลงานได้ดีตามงานประลองยุทธ์ ส่วนการต่อสู้กับพื้นนี่ความแข็งแกร่งมาก่อนเลยครับ จอนกับร็อบบ์เอง ในเล่มแรกก็บอกว่าครับร็อบบ์เก่งดาบกว่า จอนเก่งทวนกว่า ดังนั้นร็อบบ์น่าจะบึกบึน ส่วนจอนน่าจะเกาหลี
โรเบิร์ตเป็นคนอารมณ์รุนแรง หุนหันพลันแล่น อุปนิสัยเช่นนี้ทำให้เขาเหมาะจะเป็นนายทัพในแนวหน้าซึงต้องการการตอบสนองอย่างรวดเร็วและความดุดันน่าเกรงขาม เขาเป็นคนมีเสน่ห์ เข้ากับคนง่าย ชอบเข้าสังคม แน่วแน่ชัดเจน รักพวกพ้องจึงสามารถชักจูงฝ่ายต่างๆ ให้มาเข้าร่วมและเป็นผู้นำกองทัพฝ่ายกบฎได้อย่างไร้ข้อกังขา ผมเห็นว่าสายเลือดของเขาที่เกี่ยวดองกับตระกูลทาร์แกเรียนแบบห่างๆ เป็นเรื่องรองๆ ที่ถูกยกขึ้นมาเพื่อสนับสนุนให้เขาได้เป็นผู้นำ อุปนิสัยรวมกับขนาดตัวและกำลังวังชาทำให้เขาเป็นนักรบที่น่าเกรงขาม เป็นนายทัพทียอดเยี่ยม จึงนำทัพชนะศึกสำคัญหลายต่อหลายครั้งและบุคลิกของเขาช่วยเอาตัวรอดเมื่อเพลี่ยงพล้ำและรักษากำลังฝ่ายตนไว้ได้มาก เช่นตอนไปหลบในซ่องใน Stoney Sept ก่อนศึก Battle of the bells ถ้าเขาไม่สามารถเข้ากับคนในเมืองได้อย่างดี (โดยเฉพาะสาวๆ) ก็คงโดนจับได้ก่อนกำลังหนุนจะมา เขาเผยตัวออกมานำทัพที่ซ่อนไว้สถานการณ์พลิกผัน ไว้ว่ากันต่อเรื่องการต่อสู้กับเรการ์ครับ
