ความรู้สึกที่มีต่อตระกูลหลักๆ หลังดูจบ: Stark Lannister Baratheon Targaryen Tyrell

ผมเห็นด้วยกับคุณสุนัขป่าเลยคับ

ขอวกกลับไปประเด็นอาร์ย่านิดนึงนะคับ ผมว่าจิงๆถ้าอาร์ย่าเป็นลูกสาวของไทวินหล่ะก็นะ อาร์ย่าก็น่าจะเป็นลูกคนโปรดไม่แพ้เจมี่เลยทีเดียว เพราะการที่ไทวินถูกใจใครถึงขั้นออกปากชม ผมว่าคนๆนั้นต้องไม่ธรรมดาแล้วแหละ แล้วก็เรื่องเจ๊แคทผมว่าเรื่องไปเข้ากับเรนลี่ก็ต้องโทษร็อบด้วยส่วนนึงนะ เพราะร็อบเป็นคนออกคำสั่งให้ไปดึงเรนลี่มาเป็นพวก

เพลินดีครับ รออ่านต่อ

จอน สโนว์

ชอบ อ่านที่ จขกท เขียนมากกกก สนุกค่ะ วิเคราะห์ได้ดี อ่านมันส์จัง
มาต่อเร็วๆๆ

ในความรู้สึกเรา ไทวิน ไม่รักทีเรียนนะ แต่ทำเพราะหน้าที่พ่อ ตามความถูกต้อง และเป็นสายเลือดของตัวเอง
คือเหมือน เป็นพ่อในระดับ ความจำเป็น อะ ไม่ใช่ รักจากใจ แบบไร้ซึ่งเงื่อนใข อย่างที่พ่อจะรักลูกของตัวเองจริงๆ

เอาจริงๆ ไทวินเป็นพ่อที่แย่มาก แต่เป็นนักปกครองที่เยี่ยม การเมืองเยี่ยม คือเหมือนว่า แลกกันอะ ระหว่าง ความยิ่งใหญ่ อำนาจของวงตระกูล ก็ต้องแลกกับ ความกระด้าง ไร้รัก เพราะมันเป็นโลกของการแก่งแย่ง ชิงดี มีแต่ต่อสู้กัน จนไม่มีพื้นที่ให้ความอบอุ่น และครอบครัว

ขอโทษที่ห่างหายไปนานนะคะ เผอิญว่าเมืองที่ จขกท อยู่หิมะเพิ่งจะตก (อย่างไม่ทันตั้งตัว) จขกท จึงไม่สบายนอนซมไปตามระเบียบ

(มาต่อกันค่ะ)

B. Jaime Lannister: มโนธรรมที่ถูกซ่อนอยู่ใต้ชุดเกราะหรูหรา



ในความรู้สึกของเราถ้าเจมี่ไม่ได้แบกรับสถานะทายาทของราชสีห์ที่ต้องแสดงความเป็นอภิสิทธิ์ชนอยู่เหนือผู้อื่นตลอดเวลา รวมถึงถ้าเขาไม่ได้เทิดทูนความสัมพันธ์ต้องห้ามของตนกับเซอร์ซีไว้เหนือสิ่งสำคัญอื่นทั้งหมดทั้งมวลในชีวิต เจมี่เป็นถือเป็นอัศวินที่ดีคนหนึ่งเลยทีเดียว ดูเผินๆ จากภายนอก เจมี่มีหน้ากากของความเป็นคนน่าหมั่นไส้ ไม่ว่าจะเป็นชอบการอ้างชื่อปะป๊า (หมอนี่อ้างชื่อพ่อบ่อยที่สุดแล้วในลูกสามคน) หรือท่าทางเก๊กๆ ยโสโอหัง ปากดีได้ทุกสถานการณ์ ซึ่งดูจะ "ตั้งใจทำไปหน่อย" ในบางครั้ง ทำให้เราสงสัยบ่อยๆ ว่าจริงๆ แล้วนายคนนี้แอบซ่อนความอ่อนไหวเอาไว้ข้างใน

และเพราะว่าลึกๆ แล้วเขาเป็นคนอ่อนไหว เจมีจึงแคร์สายตาของคนรอบข้างมาก บวกกับความที่เจ้าตัวไม่ชอบงานที่ต้องใช้ความคิดเยอะๆ ประเภทงานบริหารอย่างที่ทีเรียนทำ เขาจึงขาดความเป็นผู้นำและยังไม่แข็งแกร่งพอจะปกครองบ้านแสนนิสเตอร์ ซึ่งไทวินก็รู้ดีและพยายามจะสอนลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของตนเสมอ เช่นประโยคเด็ดประโยคนี้ที่แชร์กันแพร่หลายมากๆ แต่คนมักไม่รู้ว่ามาจาก GOT



เรามองว่าจริงๆ แล้วเจมีรักที่จะเป็นอัศวิน และมีความตั้งใจจริงที่จะทำหน้าที่ king's guard ของตัวเองให้ดีที่สุด แม้จะถูกคนอื่นตราหน้าว่าเป็น King's slayer หรือกระทั่งพ่อตัวเองก็ไม่เคยเห็นค่าในความตั้งใจของเขา เราว่านี่เป็นสาเหตุที่เขามีความรู้สึกอ่อนไหวให้บริแอน เพราะเห็นความคล้ายคลึงกันระหว่างตัวเองกับอัศวินหญิงที่จงรักภักดี (สุดโต่ง) อย่างบริแอน และเพราะเจมีรู้สึกเจ็บปวดที่ต้องแบกรับ "ความผิด" ที่ตนจำใจก่อขึ้นอยู่ตลอด (เขาสังหาร the mad king เพราะเลือกคุณธรรมมาก่อนหน้าที่ เขาจงใจสังหารแบรนเพราะเลือกความรักมาก่อนคุณธรรม-แต่ละเรื่องนี่ก็สมควรแล้ว) เราจึงจัดเจมีไว้ในหมวดตัวละครน่าเห็นใจมากกว่าน่าแช่งให้ตายไวๆ

(มีต่อ)

รออ่านๆ แฮ่ๆ

เจมี ไม่สนใจและไม่ให้ความสำคัญกับตำแหน่งทายาทอันดับหนึ่งแห้งแลนนิสเตอร์นะครับ

เจมี มีความฉลาด(สังเกตช่วงที่เจมีเดินทางกับเบรียน หลายครั้งที่เจมีพยายามประเมินเบรียน ก่อนจะสรปว่าเบรียนไม่ได้โง่อย่างที่คิด) และมีความเป็นผู้นำครับ (สังเกตช่วงกลับมาเป็นลอร์ดบัญชาการผ้าคลมขาววิธีการจัดการกับหน้าที่ของผ้าคลมขาวในบัญชาแต่ละคน)

สรุปว่าเจมีฉลาด มีความเป็นผู้นำเต็มเปี่ยม แต่เห็นแก่ตัว เห็นแก่ความสุขส่วนตัวกับเซอร์ซีถึงขนาดปฏิเสธพ่อของตัวเองในการรับตำแหน่งลอร์ดแห่งร็อค เห็นแก่ความสขของตัวเองขนาดทำร้ายเด็กแปดขวบ

เจมีมีคุณสมบัติพร้อมทุกอย่างทั้งสำหรับการเป็นลอร์ดแห่งร็อค ทั้งการเป็นผู้นำของหน่วยราชองครักษ์ เจมีมีเซอร์ อาเธอ เดย์น เป็นไอดอล...แต่ความเห็นแก่ตัวของเจมี ทำให้ตัวเขาออกห่างจากสิ่งที่เขาตั้งใจจะเป็นชนิดที่เรียกว่ากู่ไม่กลับ

ครับเจมีเป็นคนดี แต่เจมีเป็นคนเห็นแก่ตัวและไม่ได้มีความอ่อนไหวอยู่ข้างในลึกๆ...เพราะข้างในลึกๆถัดจากคุณสมบัติทั้งมวลมันคือความ "เห็นแก่ตัว"

ตั้งแต่ครั้งที่ผมได้ดู GOT ในฉากผลักแบรน จนถึงซีซั่นล่าสุด ต่อให้คนทั้งโลกจะเปลี่ยนความเกลียดชังที่มีต่อเจมีเป็นความเห็นใจ

ผมก้คงจะเป็นคนเดียวในโลกที่มองว่าเจมีสมควรตาย...และจะต้องไม่ตายดีครับ

คนดี คนเลว แล้วแต่มุมมองคนจริงๆ บางที ก็มี ประเด็นกับ การกระทำบางอย่าง ที่คนบางคนจะรับไม่ได้ แต่บางคนก็เฉยๆ
ส่วนตัว เราว่า เจมี่ไม่ใช่คนดี แต่เป็น คนเทาๆ คนหนึ่ง คือ ไม่ได้เลวแบบ เบลิช หรือ เดอะ เมาเท่น หรือ แรมซี่ หรือ จอฟฟรี่ แต่ก็ไม่ได้ดีแบบ เน็ด จอน แซม แดนี่ บลาๆ
น่าสงสารมั๊ย ไม่น่าสงสาร
แต่น่าเกลียดสุดๆมั๊ย ก็ไม่สุด เป็นตัวละครที่ ไม่ว่าโชคชะตาจะไปทางไหน ก็รับได้หมด จะไปทางดี ก้ไม่กระดาก จะไปทางเลวก็เข้าใจ

ผมว่าเรื่องนี้ไม่มีตัวละครตัวไหนที่เลวสุดโต่งหรือดีสุดขั้วนะครับ เช่นเดียวกับในชีวิตจริงของคนเรา เหตุผลที่บ่งบอกว่าเจมี่ "น่าจะ" เป็นคนดีก็มีอยู่ไม่น้อย แม้คนมากมายจะมองว่าตระกูลแลนนิสเตอร์คือผู้ร้าย (ตามพล็อตเรื่องที่วางไว้ในตอนแรก) แต่พออ่าน/ดู ไปนานๆเข้า เรื่องบางอย่างก็เริ่มคลี่จะคล้าย จนทำให้เราเริ่มเข้าใจเหตุผลของการกระทำหลายๆอย่างของตัวละคร เพราะเรื่องนี้ผู้เขียนตั้งใจเล่าเรื่องผ่านตัวละครของอีกฝั่งนึงก่อน (Stark) ทำให้เราได้ฟังความเพียงข้างเดียวก่อน แล้วเราก็สรุปเลยว่า Stark = พระเอก ส่วน Lannister = ผู้ร้าย ตามแบบฉบับดั้งเดิม แต่พอหลังๆเราเริ่มได้ฟังมุมมองของอีกฝั่งนึงบ้าง (Lannister) ก็อาจทำให้ผู้ชมเกิดอาการเขวกันไปบ้าง (ซึ่งจริงๆแล้วมันก็เรื่องเดียวกันแท้ๆ ต่างแค่มุมมองของตัวละคร และความ bias ของผู้อ่าน)

ส่วนตัวผมชอบเจมี่เพราะ:

1. ผมเห็นใจเจมี่ที่ต้องผ่านเรื่องแย่ๆมาเยอะมาก เห็นเรื่องระยำตำบอนมาเยอะ ต้องทนทำสิ่งที่ขัดแย้งกับอุดมการณ์ของตัวเองมาโดยตลอด ตั้งแต่สมัยความวิกลจริตของ Mad King ที่ฆ่าคน เผาคนเป็นว่าเล่น ทั้งๆที่เจมี่รู้ว่ามันไม่ถูกต้อง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะต้องซื่อสัตย์ต่อคำสาบาน จนถึงสมัยของ Robert ก็ยังต้องทนเห็นคนที่ตัวเองรัก ร่วมเตียงกับผู้อื่น ต้องกลำกลืนฝืนทนเห็นอะไรต่อมิอะไรที่โหดร้าย ทารุณมาพอสมควร ก็ไม่แปลกครับที่เจมี่อาจจะ "เพี้ยนๆ" ไปบ้าง

2. ตอน Robert's Rebellion เจมี่ยอมเสี่ยงช่วยชีวิตของคนทั้งเมืองโดยการฆ่าแอริส ก่อนที่จะมีโอกาสสั่งเผา King's Landing แต่แทนที่คนส่วนมากจะสำนึกบุญคุณ กลับไม่มีใครรู้และไม่มีใครสนใจ นอกจากนั้นยังโดนดูถูกว่าเป็น King's Slayer ด้วย ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นแอริสก็สั่งให็เจมี่ไปตัดหัวของไทวินมา ซึ่งไม่ว่าเจมี่จะเลือกทำทางไหนก็จะโดนคนด่าอยู่ดี เผลอๆอาจได้ชื่อว่า Father's Slayer แทน

3. เจมี่ไม่เคยไปคุยโวโอ่อวดภายหลังว่าเค้าเป็นคนช่วย King's Landing กลับกัน เค้ายอมโดนตราหน้าว่าเป็น King's Slayer แต่ลึกๆเจมี่รู้ว่าเค้าทำสิ่งที่ถูกต้อง และไม่เคยขอเครดิต ไม่เคยเอาหน้า ไม่เคยอยากได้ยศ หรือตำแหน่งใดๆจากการกระทำของเค้าเลย (ขนาดทีเรียนหรือจอนที่ว่าพระเอกๆ ก็ยังมีความคิดอยากได้ตำแหน่งนู่น ได้ยศนี่ ได้ปกครองที่นั้น)


4. เจมี่รักทีเรียน เพราะเค้าไม่ได้มองทีเรียนเพียงแค่เปลือกนอก ไม่เหมือนคนอื่นๆทั่วเวสเตอรอส กระทั่งไทวินกับเซอซีเอง

5. ตลอดชีวิตของเจมี่ ไม่เคยรักหรือมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่นใดเลยนอกจากเซอซี (เชื่อว่าน้อยคนในโลกนี้ที่ทำได้นะครับ)

6. เจมี่มักจะดีกับคนทั่วไปเสมอ อัธยาศัยดี เป็นกันเอง คอยช่วยเหลือชาวบ้านเท่าที่ช่วยได้ ตราบเท่าที่คนๆนั้นไม่ได้ทำตัวเป็นศัตรูกับเค้า

เจมี่อาจจะโอหังและเห็นแก่ตัวจริงครับ แต่ความต้องการที่แท้จิงของเค้ามีน้อยยยยยยยมากๆๆๆๆๆ 1. แค่อยากอยู่กับเซอซี (ความรัก เลือกไม่ได้) แล้วก็ 2. อยากตายในการสู้รบ แค่นั้นเอง

สรุปข้อเสียของเจมีก็คือยัยเซอร์ซีนี่แหละครับ ที่ทำให้ชีวิตเค้าวุ่นวายขนาดนี้ คิดเล่นๆว่าโลกนี้ไม่มีเซอซี ผมว่าเจมี่นี่ไร้ที่ตินะ

สมเหตสมผลมากๆครับ ผมเห็นด้วย

(แต่เนื่องจากเรื่องนี้มีตัวละครชื่อเซอซี่ ดังนั้นเจมี่ควรจะต้องตายแบบเอน็จอนาถครับ ผมแช่งวันแช่งคืนรออ่านจดจบของเจมีนี่แหละ)

ปล.ผมไม่ได้มองว่าเจมีคือตัวร้ายนะครับ ผมมองว่าเจมีสมควรตาย -"-

ค่อนข้าง งง

เจมี่เห็นแก่พี่สาวมากกว่านะ ผมว่า ถ้าเห็นแก่ตัวแบบสุดขั้วจริงๆ คงเป็นลอร์ดของร็อคไปแล้ว แต่เพราะผ้าคลุมไหล่ขาวสุดที่รักของเจมี่ช่วยไว้ เลยไม่เอาตำแหน่งลอร์ดแทน

เจมี่ไม่ได้เห็นแก่เซอร์ซี่มั้งครับ เพราะเจมีเห็นแก่ความรักของตัวเอง(อย่าเพิ่งงงนะ)

เอาง่ายๆ เพราะเจมี่รักเซอซี่ เจมี่ถึงผลักแบรนเพื่อปกป้องความรัก(ไม่ได้ปกป้องเซอซี่)...หรือถ้าเจมี่รักซานซ่า(สมมุติ) เจมีก็จะฆ่าคนอื่นเพราะเขารักซานซ่า ซึ่งนั่นเป็นการฆ่าเพื่อความรักไม่ใช่เพื่อซานซ่า

ดังนั้นเจมีเอา "ความรัก" ของตัวเองมาก่อนทุกสิ่งครับ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นเซอซี่ หรือผ้หญิงคนไหนๆ

และความรักในบางนิยามก็คือความเห็นแก่ตัว...ดังนั้นผมจึงบอกว่าเจมีนั้นเห็นแก่ตัว ลองมองลึกๆเจมี่ทำทกอย่างเพื่อให้ตัวเองมีความสขครับไม่ใช่เพื่อเซอซี่ แต่เพราะความสุขของเจมีมันไปผูกกับเซอร์ซี่เราเลยเข้าใจไปว่าเจมีทำทกอย่างเพื่อเซอซี่...

...ลุงมาร์ตินหลอกพวกเราครับ อย่าไปหลงกับเขาวงกตที่ลุงมาร์ตินสร้างมาครอบพวกเรา..

เรื่องนี้มีเงี่ยน เอ้ย!!. เงื่อนงำเยอะจริงๆ

ติดตามๆ แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ในความเห็นผมนะ ทิเรียนเป็นตัวละครที่น่าสงสารสุดละ
โดนไทวินเกลียดชนิดเข้าไส้เลยล่ะ สาเหตุหลักๆเพราะ ทำให้เมียตัวเองตาย(ตอนคลอด) แถมทิเรียนยังร่างกายไม่สมประกอบอีก(แคระ)
สาเหตุเดียวที่ยังเก็บทิเรียนไว้เพราะเป็นแลนนิสเตอร์ (น่าจะพูดไว้ใน S3 ตอนที่ทิเรียนถามไทวินว่า ไทวินเคยเสียสละอะไรเพื่อตระกูลบ้าง
แล้วไทวินตอบว่า ก็คือการเก็บทิเรียนไว้ไม่ฆ่าทิ้งเพราะเป็นแลนนิสเตอร์)

ตอนอยู่ร๊อค ไทวินก็ส่งทิเรียนให้ไปดูแลระบบน้ำ (ขุดลอกท่อนั่นแล่ะ)
ยิ่งตอนทิเรียน หลงทิชา(โสเภณีที่เจมีจ้างมา) ก็สั่งสอนด้วยการให้ทหารรุม **** ทิชาต่อหน้าทิเรียน
ตอนเปิดศึกกับร๊อบ ก็ส่งทิเรียนให้เป็นทัพหน้าออกรบ หวังฆ่าทิเรียนโดยไม่ให้มือตัวเองเปื้อน (ดันดวงแข็งรอดมาได้ซะนิ)
ไทวินรู้ความสามารถของทิเรียนดี เลยกล้าส่งมาให้เป็นหัตถ์ตอนที่ตัวเองติดศึกกับร๊อบอยู่
แต่พอสถานการณ์ทุกอย่างคลี่คลาย กลับเฉดหัวส่งทิเรียนไม่เห็นความดีซักนิด

สำหรับเซอซี สาเหตุที่เกลียดทิเรียนอาจจะมาจากที่ทิเรียนเป็นคนแคระน่าเกลียด
แต่อีกสาเหตุนึง(จากตรงนี้ไปไม่มีบอกในนิยายตีความเอาเองล้วนๆ) น่าจะมาจากการสั่งสอนของไทวิน
ท่าทีที่ไทวินแสดงออกต่อทิเรียน ทำให้เซอซีซึมซับโดยไม่รู้ตัวตั้งแต่เด็ก และความเกลียดชังนี้ได้ถูกส่งต่อไปยัง
จ๊อฟฟรี่อีกทอดหนึ่ง (ทิเรียนเลยโดนจ๊อฟฟรี่รังแกต่ออีก)

คนที่รักทิเรียนจริง น่าจะมีแค่เจมีคนเดียว
เริ่มจากตอนวัยรุ่นเห็นมีแต่คนเกลียดทิเรียน ทิเรียนคงน้อยใจ เลยอยากให้มีใครชอบทิเรียนบ้าง
เลยไปจ้างทิชาให้มาเล่นบทนี้ (คิดแก้ปัญหาประสาวัยรุ่นอะนะ สุดท้ายจบไม่สวย)
แล้วก็ตอนที่ทิเรียนโดนแคทลินจับตัวไป เจมีไปเอาเรื่องที่เน็ดทันทีโดยไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดีซะก่อน
ส่วนไทวินที่ประกาศสงครามไม่ใช่เพราะทิเรียนถูกจับไป แต่เป็นเพราะแลนนิสเตอร์ถูกจับไปต่างหาก
(ปกป้องเกียรติตระกูล)
แล้วก็มีอีกตอนที่แสดงให้เห็นว่าเจมีเป็นห่วงทิเรียนแค่ไหนก็คือ
เนื้อหาอยู่ในนิยายเล่ม 3.2 S4

ตอนที่ปล่อยทิเรียนออกจากห้องขัง เพราะเชื่อว่าทิเรียนไม่ได้ฆ่าจ๊อฟฟรี

จบเท่านี้ก่อนละกันครับ มีอะไรอีกเดี๋ยวมาเพิ่ม

คุณ maiscpy>>>> เราเห็นว่าความรันทดในชีวิตเป็นหนึ่งในปัจจัยที่ช่วยสร้างคนนะคะ ทีเรียนถึงได้เป็นคนที่เห็นคุณค่าของความรู้ อ่านคนเป็น เข้าใจสถานการณ์และเหมาะสมมากที่จะปกครอง (อ้างอิงจากความเห็นของวารีส) ส่วนเรื่องเจมีเป็นคนเดียวที่รักทีเรียนนี่เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ

คุณปลาวาฬภูเขา >>>เห็นด้วยเช่นกันค่ะว่า drive ในจิตใจของคนคนนี้คือความรักมาอันดับหนึ่ง ก็อย่างประโยคคลาสสิคที่ว่าความรักทำให้ตาบอดนะคะ บดบังความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอื่นๆ ไปหมดเลย (คล้ายกรณีเลดี้แคทรักลูกๆ ของเธอจนลืมไปว่ากำลังทำสงครามอยู่นี่แหละค่ะ) แต่ถามว่าอยากให้ตายอนาถมั้ย เราอยากเห็นแลนนิสเตอร์ทุกคนตายอนาถค่ะไม่เว้นแม้แต่ทีเรียน และที่ควรตายอนาถที่สุดคือเซอร์ซี

คุณ OrdinaryDecentCriminal >>> คุณวิเคราะห์ได้ดีมากๆ เลยค่ะ โดยเฉพาะข่อสองกับข้อสามนี่แหละค่ะที่ทำให้เราเห็นว่าเจมีเป็นคนมีคุณธรรม (ถ้าไม่มีเรื่องความรักมาบังตา) แถมเป็นคนดีแนวปิดทองหลังพระซะด้วย

คุณ Cloud9>>> ถ้าจะเทียบความเทาของเจมี เราให้ระดับเดียวกับธีออน เกรย์จอยนะคะ พวกคนความเป็นมนุษย์สูงๆ

มาต่อกันค่ะ

C. Cersei Lannister : ราชินีผู้สาปแช่ง (ตนเองและ) คนทั้งโลก



ถ้าถามว่าตัวละครไหนเป็นเป้าที่สร้างความเกลียดชังให้แก่คนดูที่สุดตลอดทั้งสามซีซั่น เราเชื่อว่าตัวละครนั้นคือคิงเกรียนจอฟฟรีย์ สังเกตได้จาก meme ล้อเลียนในเวบอย่าง 9gag หรือคลิปวีดีโอ gag reel ในยูทูปที่แฟนๆ GOT ต่างรู็สึกฟินเวลาดูจอฟฟรีย์โดนตบซ้ำไปซ้ำมาเป็นสิบนาที แต่ถามว่า จขกท เกลียดจอฟฟรีย์ที่สุดมั้ย ต้องตอบว่าไม่ค่ะ เราเกลียดเซอร์ซีที่สุด เราคิดว่าจอฟฟรีย์เป็นเด็กน่าสมเพชที่มีพื้นฐานจิตใจไม่ค่อยดีนักคือมีความชั่วร้ายอยู่ในกมลสันดานอยู่แล้ว แต่ถามว่าใครพัฒนาความเลวร้ายของจอฟฟรี่ย์จากระดับเด็กเกรียนดาดๆ แบบเดรโก มัลฟอยในแฮรี่ พอตเตอร์ ไปสู่คิงฆาตกรซาดิสม์สุดเกรียน คำตอบน่าจะเป็นเซอร์ซี แม่ของเขานี่แหละ

เราคิดว่าสภาวะจิตใจภายในของเซอร์ซีนี่ควรพบหมออย่างเร่งด่วนที่สุดในบ้านเลยค่ะ ทั้งเป็นโรคหวาดระแวง เห็นคนเป็นศัตรูไปทั้งโลก เป็นฮิสทีเรียขาดผู้ชายมาปรนเปรอไม่ได้ และจากสีหน้าหน่ายๆ คิ้วขมวดตลอดเวลา เราเดาว่าเธอน่าจะเป็นโรคเครียดด้วยแน่ๆ

ปมแรกที่เราสัมผัสได้จากในซีรี่ส์คือเซอร์ซีนางเกลียดตัวเองค่ะ มักจะสาปส่งความเป็นผู้หญิงที่ทำให้เธอต้องมีชีวิต (ที่เธอคิดว่า) ห่วยๆ แบบนี้ ลึกๆ แล้วเราว่าเธอกระหายอำนาจในรูปแบบของผู้ชาย อยากมียศมีตำแหน่งปกครองอย่างออกหน้าออกตาไม่ใช่อยู่เบื้องหลังผู้ชาย อยากเป็นทายาทลำดับที่หนึ่งของพ่อ แต่อนิจจาที่ในโลก GOT ผู้หญิงไม่สามารถสืบทอดตระกูลได้ (ยกเว้นในกรณีที่ทายาทชายตายหมดแล้วจริงๆอย่างเดเนรีส) เซอร์ซีจึงรู้สึกคับแค้นเหลือเกินที่เธอมีคุณค่าไม่เท่าผู้ชาย และพยายามจะพิสูจน์ตัวเองให้เป็นที่ยอมรับ (อย่างไม่ฉลาดเท่าไรนัก) ว่าเธอก็ทรงอำนาจน่าเกรงกลัวไม่แพ้ผู้ชายนะ

เราว่าจริงๆ ไทวินแกเข้าใจลูกสาวคนนี้นะคะ มีฉากนึงแกยังบอกลูกเลยว่านี่ไม่ได้เหยียดว่าเป็นลูกสาวนะ แต่ลูกเนี่ย (โง่แล้วยังจะ) ชอบคิดว่าตัวเองฉลาด (ซึ่งถ้าตามความหมายปัจจุบันคือพวกชอบทำตัวเกรียนๆ น่ะแหละ) เราชอบปู่ไทวินจริงๆ แกมองทะลุจุดเสียที่สุดของลูกตัวเองได้ไม่ผิด เซอร์ซีเสียอีกที่ฟังแล้วมึนๆ ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ฉากเกรียนเทพที่เราชอบที่สุดคือตอนที่นางปะทะคารมกับหนึ่งในคนฉลาดที่สุดในเรื่องอย่างลอร์ดเบลิซ (เจ้าของประโยค "Knowledge is power") แล้วข่มอีกฝ่ายด้วยประโยคนี้



แหม่ ตรงไปตรงมาดีจัง

ปมที่สองคือเธอเห็นคนอื่นที่ไม่ใช่พวกตัวเองเป็นศัตรูที่ต้องคอยกำจัดตลอดเวลาค่ะ แม้กระทั่งมาเจอรี่ ไทเรลล์ ที่มาอย่างมิตร ก็ยังไม่วายโดนมองเป็นศัตรูเนื่องจากเด่นเกินเดี๋ยวจะมาทาบรัศมีนาง (ฉากเกรียนใส่มาเจอรี่นี่เราแอบ facepalm เบาๆ) เราจึงเห็นว่าจากความไร้สาระและฉลาดน้อยทั้งหมดทั้งมวล รวมถึงสไตลล์การเล่นการเมืองแบบขยันสร้างแต่ศัตรูของเธอ เซอร์ซีจะต้องบ้าเสียสติและตายอนาถในเร็ววันแน่นอน

(ตอนต่อไปต่อที่ทีเรียนนะคะ)

ส่วนตัวผมยังไม่ค่อยอยากให้เจ๊เซอซีแกตายเร็วไปนะครับ เป็นตัวละครที่คนเกลียดจริง แต่ก็ชอบที่จะเกลียด (The queen that we love to hate) มีเจ๊แกอยู่แล้วเรื่องดูเว่นเวอ วุ่นวายดี

จะว่าน่าสงสารก็น่าสงสารนะเซอร์ซีอ่ะ ดูบางทีชีวิตก็ขมขื่นเพราะหลังๆมาคุมลูกตัวเองไม่ได้แล้ว แต่จะว่าน่าโดนเก็บมันก็น่าโดนเก็บอ่ะ ถ้ามาอยู่ในสถานการณ์เดียวกับแคทลินอาจจะตายไม่ต่างกันเลยด้วยซ้ำ

นี่เรียกว่าแซวป่ะ

ถ้าทุกคนตอบตรงกันว่าถ้าแบรนมาเจอเราอย่กับเซอร์ซี่วิธีที่ดีที่สุดคือฆ่าแบรนซะ...ถ้ามันไปถึงขั้นนั้นผมขอตายแล้วไปเกิดเป็นแบคทีเรียดีกว่าครับ

แต่ในเมื่อผมยังไม่ตายและขณะนี่ยังเป็นคน แถมยังเป็นคนที่พระเจ้าพิศวาสไม่ใช่น้อยถึงได้ประทานสมองที่เฉียบแหลมมาให้ ดังนั้นผมจะปล่อยแบรนไปครับ เพราะเมื่อดูจากรูปการณ์แล้วผมไม่คิดว่าแบรนที่อายุ 7 ขวบ จะเข้าใจภาพที่เห็น(แอบเห็นด้วยนะ) จนเดินโทงๆเข้าไปฟ้องพ่อว่า "ป๊าๆ เมื่อกี้ผมเห็นเจมีกับเซอร์ซี่กำลังประกอบกามกิจกันด้วยท่าสุนัข ดังนั้นผมมั่นใจว่าจอฟฟรีย์ที่สีผมไม่เหมือนบาราเธียนเลยต้องเป็นลูกของเจมีกับเซอซี่แน่เลยป๊า"

ดังนั้นผมจะปล่อยแบรนไป แต่ก่อนไปก้จะมีการคุยกันหน่อยเพื่อปรับความเข้าใจในการรับรู้ของสมองเด็กอายุเจ็ดขวบว่าภาพที่เห็นนั้นคืออะไร แล้วก็บอกแกมขู่ไปว่าอย่าบอกใคร บลาๆ

สรุปอีกครั้ง...สำหรับคนที่คิดว่าทางแก้ในกรณีที่แบรนเข้ามาเจอเจมีกับเซอซี่ซั่มกันคือการฆ่าแบรนเท่านั้น(ย้ำว่า "เท่านั้น")
ผมคิดว่าสมองกำลังทำงานด้วยศักยภาพที่ใกล้เคียงกับคำว่าบกพร่อง(ยังไม่นับความบกพร่องทางศีลธรรมอีกนะครับ)